«Μυστικοί Αρραβώνες» του Ξενόπουλου

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951) είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους και πολυγραφότερους νεοέλληνες συγγραφείς με στόφα αληθινού λογοτέχνη. Γεννήθηκε στην Πόλη, μεγάλωσε στη Ζάκυνθο και από το 1892 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από νεαρή ηλικία με τα περισσότερα είδη του λόγου και έζησε από την πένα του: έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και διηγήματα, παιδικά αναγνώσματα, χρονογραφήματα, μελέτες, άρθρα και κριτικές. Το 1922 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το 1931 εκλέχτηκε ακαδημαϊκός. Ίδρυσε το 1945 το περιοδικό Νέα Εστία και ήταν αρχισυντάκτης στο θρυλικό περιοδικό Η Διάπλασις των Παίδων για πενήντα χρόνια. Μαζί με τον Παλαμά, τον Σικελιανό και τον Καζαντζάκη ίδρυσε την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία ήταν και ο πρώτος πρόεδρος από το 1934 έως το 1937. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν δια­σκευαστεί για την τηλεόραση, ενώ τα θεατρικά του έργα συνεχίζουν να ανεβαίνουν ακόμα και σήμερα στις ελληνικές σκηνές.

Στα έργα του διακρίνεται ο κόσμος της Ζακύνθου και ταυτόχρονα απεικονίζεται η αθηναϊκή αστική κοινωνία. Τον απασχολούν τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής στην οποία έζησε και συχνά διατυπώνει τους προβληματισμούς του. Εισχωρεί στη νοοτροπία των ανθρώπων, στα καθημερινά τους προβλήματα και στον ψυχικό τους κόσμο, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά της γυναίκας.

Και να με συλλογίζεστε όταν είστε μόνος. Η σκέψη που θα μου στέλνετε με τον αιθέρα θα με βρίσκει στη μοναξιά μου, όπου κι αν είμαι, και θα με κάνει ευτυχισμένη. Αχ, μη με ξεχνάτε στιγμή, στιγμή… Κι εγώ δεν είναι στιγμή που να μη σας έχω στον νου μου. Είστε για μένα ο αέρας που αναπνέω και ζω…
Ανώτερη, ιδανική, εξευγενισμένη είναι η αγάπη της δεκαοκτάχρονης και εντυπωσιακά όμορφης Θάλειας προς τον Ανάστη, τον αναγνωρισμένο ζωγράφο των Αθηνών, τον μποέμ τύπο με το προσεγμένο ντύσιμο, που τραβά τα βλέμματα στα σαλόνια των λογίων και των καλλιτεχνών. Όταν εκείνος θα αρχίσει να ανταποκρίνεται στο ερωτικό κάλεσμα του κοριτσιού, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το μεγαλύτερο δίλημμα στη ζωή του. Τα γράμματα που θα ανταλλάξουν οι δύο νέοι θα σφραγίσουν τον μεγάλο έρωτά τους, αλλά και θα συναντήσουν ένα καλά κρυμμένο μυστικό…
Οι Μυστικοί αρραβώνες έχουν την ωραιότερη ερωτική επιστολογραφία, γιατί είναι πραγματική. Όπως έγραψε ο Ξενόπουλος στην Αυτοβιογραφία του το 1939, δέκα χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, ο κεντρικός ήρωας είναι ο ίδιος. Δεν αποκάλυψε όμως ποτέ το πραγματικό όνομα της Θάλειας, η οποία όπως έγινε γνωστό στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό της εποχής εκείνης επρόκειτο για την ποιήτρια Θεώνη Δρακοπούλου, γνωστή ως Μυρτιώτισσα.