Ισίδωρος Ζουργός: Περί της εαυτού ψυχής

Ευσυνείδητος και συνεπής αφηγητής της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στο χρόνο και στην Ιστορία ο Ισίδωρος Ζουργός ξεχώρισε και μεσουρανεί την τελευταία δεκαπενταετία στα ελληνικά γράμματα.

Ισίδωρος Ζουργός: Περί της εαυτού ψυχής

Αποτελεί σίγουρα κατόρθωμα να παραδίδει κανείς στο αναγνώστες του χιλιάδες καλογραμμένες σελίδες μυθοπλασίας, όπου η μοίρα των απλών ανθρώπων συναντά με πειστικό τρόπο την επίσημη Ιστορία. Και είναι ακόμα πιο σημαντικό επίτευγμα να ανακαλύπτει κανείς μέσα στα βιβλία τις αθέατες εσοχές μιας καθημερινότητας που δεν καταγράφεται παρά στα ψιλά γράμματα της συλλογικής μνήμης.

Ο Ισίδωρος Ζουργός καθήλωσε το αναγνωστικό του κοινό με ένα μυθιστόρημα ψυχής στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα - «Στη σκιά της πεταλούδας». Έκτοτε οικοδόμησε με προσοχή και φροντίδα τους δικούς του καθεδρικούς πότε με την «Αηδονόπιτα» πότε με τον Ματίας Αλμοσίνο και τώρα με τον νοτάριο Σταυράκιο Κλαδά, μεταπηδώντας από την ελληνική επανάσταση στην Ευρώπη του 17ου αιώνα και από κει στα σκιερά τοπία του Βυζαντίου. Με τα βιβλία αυτά και με όσα άλλα μεσολάβησαν κέρδισε πανάξια την προτίμηση του αναγνωστικού κοινού. Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο «Περί της εαυτού ψυχής» είναι ευδιάκριτα όλα εκείνα τα στοιχεία που συνετέλεσαν στη συγγραφική του δημοφιλία.

Το λεπτολόγο πνεύμα , η σχολαστική αφηγηματική , ο αναπόσπαστος ρυθμός , η λαξεμένη γλώσσα μεταφέρονται από μυθιστόρημα σε μυθιστόρημα, έτσι ώστε να δίνεται η εντύπωση αδιάλειπτης ποιότητας.

Η πολυκύμαντη ιστορία του Σταυράκιου όπως και του Ματίας Αλμοσίνο, είναι στην πραγματικότητα ένας πυκνός χάρτης συνηθειών, δραστηριοτήτων, κοινωνικών συνθηκών, ένας κώδικας ζωής στον οποίο δεν θα είχαμε πρόσβαση αν δεν γράφονταν σήμερα μυθιστορήματα όπως αυτά του Ζουργού.

Τέτοια μυθιστορήματα έρχονται να διαψεύσουν όσους διατείνονται ότι το μυθιστόρημα ως είδος έχει πλέον εξαντλήσει την αποστολή του σε αυτό τον κόσμο. Ο Ζουργός υφαίνει ιστορίες που φαινομενικά δεν μας αφορούν, τις διαβάζουμε όμως και βυθιζόμαστε στις σελίδες του αναγνωρίζοντας την κοινή μοίρα του ανθρώπου σε όποια εποχή και με όποια ιδιότητα κατορθώνει να ζήσει και να δράσει. Και με αυτή την έννοια τα μυθιστορήματα του θυμίζουν πολύτιμα πηγάδια από όπου μπορεί κανείς να αντλήσει, διαβάζοντας, δροσερό και καθαρό νερό.

«Περί της εαυτού ψυχής»
Ισίδωρος Ζουργός
Εκδόσεις Πατάκη