Ο κλέφτης των ποδηλάτων

Εννιά στους δέκα βιβλιόφιλους να ρωτήσεις, θα σου πουν πως ο Κλέφτης των ποδηλάτων είναι απλώς μια από τις δέκα σημαντικότερες κινηματογραφικές ταινίες όλων των εποχών. Θα έχουν στο μυαλό του την καθ’ όλα συγκινητική περιπέτεια του αφισοκολλητή που με το μικρό του γιο ψάχνει απεγνωσμένα το κλεμμένο ποδήλατο στην μεταπολεμική Ρώμη.

Το ευφυέστατο μυθιστόρημα του Λουίτζι Μπαρτολίνι έμεινε στη σκιά του κινηματογραφικού Κλέφτη, κι ελάχιστοι γνωρίζουν την ολωσδιόλου διαφορετική πλοκή που ούτε αφισοκολλητή εμπεριέχει ούτε εκείνο το χαριτωμένο αγοράκι που τον ακολουθούσε σαν σκυλάκι στου δρόμους της Αιώνιας πόλης.

Ο μυθιστορηματικός Κλέφτης των ποδηλάτων είναι λιγότερο τραγικός λιγότερο σφηνωμένος στις συμπληγάδες της αδήριτης ανάγκης. Είναι ωστόσο πιο πολύπλευρος, αντιμετωπίζει τη ζωή με περισσότερο χιούμορ, έχει να σου πει πολλά για αυτήν, όπως και για τον πόλεμο που μόλις τελείωσε, για τους φτωχούς, αλλά και για την ευγενή κοινότητα των λωποδυτών που κυριαρχούν στις καθημαγμένες γειτονιές της Ρώμης. Μιλά για τον έρωτα αλλά και για τις πόρνες με ανυποκρισία και περισσό θάρρος.

Θα τον διαβάσεις με πολύ κέφι, γιατί ο δημιουργός του φρόντισε να δομήσει τη διήγησή του σ’ ένα ελεύθερο, χαλαρό αναγνωστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο περιγράφεται με γλαφυρότητα η Αιώνια πόλη, ο Αιώνιος άνθρωπος, η Αιώνια μοίρα του.

Θα σε κάνει κυρίως να ξεχάσεις την ιστορία του αφισοκολλητή που εμπνεύστηκε έτσι αυθαίρετα ο Βιτόριο ντε Σίκα στο δικό του αριστούργημα και θα σου δώσει μια εντελώς διαφορετική πλευρά του νεορεαλισμού που έδωσε το στίγμα του σε μια ολόκληρη εποχή.

Ο κλέφτης των ποδηλάτων κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε αναθεωρημένη μετάφραση της Κούλας Καφετζή, συνεχίζοντας έτσι την πορεία του μέσα στο χρόνο, ως μεταπολεμικό μυθιστόρημα του οποίου ο δημιουργός θέλησε να δει τον κόσμο που έβγαινε από ένα τρομακτικό όλεθρο.