Αφιέρωμα του περιοδικού Κλεψύδρα στον Μανόλη Αναγνωστάκη

«Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους». Θα αρκούσε ένας στίχος σαν κι αυτόν για να γραφτεί ένα ολόκληρο βιβλίο, κι είναι έξοχος ο τρόπος που οι ποιητές αναδεικνύουν συχνά τον κόσμο με λέξεις που μετριούνται στα δάχτυλα. Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι ποιητές αισθάνονται περισσότερο από όσο σκέφτονται κι όμως ο υψηλός στοχασμός δεν λείπει ποτέ από ένα μεγάλο τεχνίτη των στίχων. Το λογοτεχνικό περιοδικό Κλεψύδρα πιστό στα αφιερωματικά τεύχη των τελευταίων χρόνων, προσφέρει στους αναγνώστες του ένα πλούσιο και πολύπλευρο αφιέρωμα στην ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη. Είναι παράξενο αλήθεια πόσο ίδιο κι απαράλλαχτο μοιάζει το βλέμμα του ποιητή σε όλες τις φωτογραφίες της ωριμότητάς του. Βαθιά στην αγέλαστη θωριά του ένας προσεκτικός παρατηρητής ξετρυπώνει την λεπτή ειρωνεία κι ένα ασίγαστο χιούμορ. Είναι το χιούμορ των λέξεων που διαθέτουν όσοι αισθάνονται τη ματαιότητα της εξεγερμένης νιότης ακόμα κι όταν αυτή δικαιώνεται από την Ιστορία. Κι αν σύμφωνα με τον Αναγνωστάκη «οι μεγάλες αποφάσεις έρχονται τη νύχτα», στο τέλος νικά η «εποποιΐα της καθημερινότητας».

Κατά τα άλλα είτε η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους είτε ο φόβος γίνεται αναγκαστικά αγάπη λίγο διαφέρει μέσα στα χρόνια που περνούν. Το αφιέρωμα στον Μανόλη Αναγνωστάκη είναι μερικές λοξές ματιές στον καθρέφτη της ποιητικής του. Διαβάστε το! Η εποχή μας έχει ανάγκη από τους ποιητές!