Ελένη Λαζάρου στο «ΦΩΣ»: «Από το ποδόσφαιρο σε κάτι χωριά των Σερρών άρχισα»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Έμαθα ότι ξεκίνησε την καριέρα της από το ποδόσφαιρο στις Σέρρες σε κάτι τοπικά και φαντάστηκα αυτή η κούκλα τι έχει περάσει γενικώς στον χώρο... Μου έδωσε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη με αλήθειες. Από την αρχή τη συμπάθησα γιατί όταν ήρθε κάναμε μια ζεστή χειραψία, ούτε μπουνίτσες ούτε αγκώνες ούτε απόσταση στην ψυχρή και άρρωστη εποχή που ζούμε. Λέει πολλά και καυτά...

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 11/1/2022

Πόσα χρόνια είσαι στην τηλεόραση;

Κάτσε να τα μετρήσω, είναι πολλά (γελάει πικρά). Από το 1995! Είναι ο 27ος χρόνος τώρα.

Τι λες, ρε παιδί μου. Πώς ξεκίνησες στην TV;

Από ένα τοπικό κανάλι στις Σέρρες. Έφυγα το 2005 από εκεί και πήγα στο MEGA για 11 χρόνια. Και από το 2016 έως σήμερα είμαι στον Alpha. Στο τοπικό κανάλι στις Σέρρες είχα αρχίσει από απλή ρεπόρτερ και έφτασα αρχισυντάκτρια και διευθύντρια - είχα και δύο εκπομπές. Η μία ήταν για τη νυχτερινή ζωή της πόλης και η άλλη ήταν ανασκόπηση των γεγονότων της εβδομάδας.

Το πιο ασυνήθιστο που σου έχει τύχει στη δουλειά; Πες μου δύο παράξενα.

Το ένα ήταν όταν έκανα ρεπορτάζ με το παιδί μου στην αγκαλιά. Εγώ το είχα «κρύψει», αλλά ένας συνάδελφος το τράβηξε και είχε γίνει viral. Δεν είχα πού να αφήσω το μωρό, ήμουν μόνη μου τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα, οι γονείς μου ήταν στις Σέρρες και ο μπαμπάς του παιδιού ζει στη Θεσσαλονίκη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είχα να κάνω ένα ρεπορτάζ στην ΚΕΔΕ, θήλαζα ακόμα, ήταν τότε όπου η υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου είχε πει ότι οι μετανάστες λιάζονται στην Ομόνοια. Μπήκε μέσα ξαφνικά η υπουργός, έτρεξα με το μωρό στην αγκαλιά και με το μικρόφωνο στο χέρι να της πάρω δήλωση.

Σου έχει τύχει να σου την πέσουν;

Ναι, πολλές φορές.

Σεξουαλικά ή λόγω της αντιπάθειας που έχει πολύς κόσμος για τους δημοσιογράφους;

Και τα δύο.

Πες μου ένα περιστατικό.

Θυμάμαι μία πορεία έξω από την ισραηλινή πρεσβεία, γίνονταν επεισόδια. Την ώρα που μιλούσα στο μικρόφωνο, ήρθε ένας και με χούφτωσε από πίσω (σ.σ. άλλη φράση πικάντικη μού είπε, αλλά συμφωνήσαμε να το γράψω έτσι).

Σε επηρέασε αυτό στη συνέχεια;

Εκείνη τη στιγμή σοκαρίστηκα.

Ατού ή μείον είναι για τη δουλειά αυτή η ωραία σου εμφάνιση;

Και τα δύο. Είναι ένα ατού γιατί σου ανοίγει πόρτες, αλλά είναι και μείον γιατί σε βλέπουν επιφυλακτικά ότι έχεις μόνο αυτό. Δεν ξέρουν τι δουλειά έχεις ρίξει ή αν αξίζεις. Πρέπει να δουλέψεις πιο σκληρά για να αποδείξεις ότι δεν έχεις μόνο αυτό.

Στα media υπάρχουν σεξουαλικές παρενοχλήσεις, όπως στο θέατρο και στον αθλητισμό;

(χαμογελάει). Εγώ δεν το έχω βιώσει, αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχουν, όπως παντού στους χώρους του θεάματος και στις επιχειρήσεις.

Επιτυχία σου στις αρχές που σε βοήθησε να φτάσεις στην Αθήνα ποια ήταν;

Ήταν τρομερό εκείνο το περιστατικό. Είχε γίνει μια δολοφονία στις Σέρρες. Η αστυνομία καταζητούσε τον δολοφόνο, ήταν τα πρώτα μου χρόνια στη δουλειά, και τον βρήκα εγώ.

Πώς;

Είχα βρει το τηλέφωνό του, του είχα κάνει τηλεφωνική συνέντευξη, κέρδισα την εμπιστοσύνη του. Και μετά τον έπαιρνα κάθε μέρα τηλέφωνο να μου δώσει συνέντευξη από κοντά με την κάμερα. Επειδή ήμουν πολύ επίμονη, δέχτηκε. Αλλά είχε βάλει όρο να πάω μόνη μου, χωρίς καμεραμάν, χωρίς κανέναν άλλον. Μόνη μου. Από το κανάλι δεν με άφηναν, φοβόντουσαν μη με απαγάγει και ζητάει λύτρα. Επέμενα, πήρα ένα βαν, κάμερα, μικρόφωνο και έφυγα μόνη μου!

Δεν φοβόσουν;

Φοβόμουν. Αλλά το ήθελα το θέμα. Μου έδινε εντολές από το τηλέφωνο για το πού θα πάω, με παρακολουθούσε για να σιγουρευτεί ότι δεν με ακολουθεί η αστυνομία. Κάποια στιγμή, αφού έκανα δρομολόγια, με οδήγησε σε ένα περίπτερο όπου με περίμενε μέσα σε μία πράσινη BMW. Ανοίγω την πόρτα, μπαίνω μέσα, ξεκινάει και μου λέει «θέλεις να γνωρίσεις από κοντά τον δολοφόνο, ε; Τώρα θα σε βιάσω και θα σε σκοτώσω». Είχα ξεχάσει όμως την κάμερα στο βαν και όταν του το είπα προβληματίστηκε, μου είπε «πώς θα κάνουμε τη συνέντευξη;». Έτσι κατάλαβα ότι δεν είχε σκοπό να με σκοτώσει. Τότε πρέπει να σου πω ότι ασκήθηκε δίωξη εναντίον μου για υπόθαλψη εγκληματία, είχε γίνει θέμα στα ΜΜΕ, θυμάμαι τίτλο σε εφημερίδα «τον ψάχνει η αστυνομία, τον βρήκε η ρεπόρτερ».

Τι έγινε τελικά;

Έκανε παρέμβαση η ΕΣΗΕΑ και με βούλευμα απαλλάχτηκα. Διότι οι δημοσιογράφοι καλύπτουν τις πηγές τους.

Τον έπιασαν τον δολοφόνο;

Αρκετά μετά. Φυλακίστηκε για χρόνια, τώρα μάλιστα αποφυλακίστηκε. Αν σε ενδιαφέρει αυτό.

Έχετε επαφή;

Ναι. Τηλεφωνικά.

Ήταν το πάτημα αυτό για να φύγεις από τις Σέρρες και να σε πάρει το MEGA;

Το βασικό πάτημα νομίζω ήταν αυτό. Αλλά όχι το μόνο. Είχα γίνει γνωστή πιο πριν διότι ήμουν σαν ανταποκρίτρια των καναλιών στις Σέρρες. Ό,τι γινόταν στην πόλη, μου τηλεφωνούσαν. Είχα κι άλλες προτάσεις, αλλά εγώ είχα κόλλημα με το MEGA! Ήθελα μόνο να πάω στο MEGA.

Ο σύζυγος ζει στη Θεσσαλονίκη ακόμα;

Βασικά δεν είναι σύζυγος. Είμαστε μαζί, αλλά δεν έχουμε κάνει το τυπικό, τον γάμο. Ούτε σύμφωνο συμβίωσης.

Γιατί;

Στην αρχή δεν ήθελε εκείνος, μετά δεν ήθελα εγώ. Κάναμε ένα παιδί, το αναγνώρισε. Δεν μου αρέσει ο γάμος ούτε οι συμβάσεις.

Ο γάμος δεν είναι λίγο «ανωμαλία»;

Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι «γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός». Οι ειδικοί λένε ότι ο έρωτας, η επιθυμία, διαρκεί ενάμιση χρόνο. Μετά όμως μπορεί να εξελιχθεί σε αγάπη και νοιάξιμο - και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Το κουφό για εσένα, που δεν το ξέρουν, είναι ότι άρχισες τη δημοσιογραφία από το ποδόσφαιρο!

(γελάει). Πράγματι. Σπούδαζα σε ένα ΙΕΚ δημοσιογραφίας και πήγα να κάνω την πρακτική μου σε μία τοπική αθλητική εφημερίδα στις Σέρρες. Έτρεχα σε γήπεδα ερασιτεχνικά και έγραφα τα σκορ, τις κάρτες, ουσιαστικά το φύλλο αγώνα. Σε χωριά! Χειμώνας, να υπάρχουν ματς που ήταν άδεια τα γήπεδα και να βλέπω μόνο εγώ τον αγώνα! Και είχα στήλη να αναλύω ποδοσφαιρικά θέματα.

Ποιος... ψυχάκιας διευθυντής το σκέφτηκε αυτό;

(γελάει). Πήγαινα στη δανειστική βιβλιοθήκη και διάβαζα βιβλία για το ποδόσφαιρο για να μάθω πράγματα. Και τελικά έβγαλα εξήγηση γιατί το ποδόσφαιρο είναι αντρικό σπορ και επίσης για ποιον λόγο σε ορισμένες γυναίκες αρέσει το ποδόσφαιρο. Το κάνουν επειδή κατά βάθος θέλουν να είναι αποδεκτές σε έναν άντρα, είτε είναι ο μπαμπάς τους είτε είναι ο σύντροφός τους. Αυτή είναι η γνώμη μου.

Πρέπει να είναι ψώνιο ο καλός δημοσιογράφος;

Με τι;

Με τη δουλειά του και με τον εαυτό του.

Τη δουλειά μου την αγαπώ πολύ, την κάνω με πάθος και ενθουσιασμό που δεν μου έχει φύγει ακόμα ύστερα από τόσα χρόνια - σε αντίθεση με άλλους που λένε ότι τους έχει φύγει. Έχω τον ίδιο ενθουσιασμό όπως στην αρχή όταν βλέπω ένα θέμα μου και είναι ωραίο, το γουστάρω. Και ειδικά όταν βοηθάει το θέμα άλλους ανθρώπους.

Ποιο ρεπορτάζ σού αρέσει πιο πολύ;

Το κοινωνικό. Το πεζοδρόμιο. Ο ρεπόρτερ, όταν γυρίζει, μυρίζει.

Το ατού σου ποιο πιστεύεις ότι είναι;

Η θέληση. Είμαι πολύ εργατική και πολύ επίμονη.

Στα τοπικά γήπεδα που πήγαινες να γράψεις ματς δεν σου την έπεφταν;

(γελάει). Σου λέω σε πολλά ματς δεν ήταν άλλος κανείς στην εξέδρα!

Οι παίκτες, οι προπονητές, οι παράγοντες;

Σίγουρα με κοίταζαν περίεργα. Και, εντάξει, μου την έπεσαν λίγοι, μεμονωμένα.

Τι ομάδα είσαι;

Πανσερραϊκός!

Παίκτης που σου άρεσε πιο πολύ;

Ο Ζιντάν. Και ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Πόσο καιρό είχες μείνει απλήρωτη από το MEGA;

Εγώ έφυγα στους τρεις μήνες, οι συνάδελφοί μου είχαν μείνει απλήρωτοι πολλούς μήνες. Είχα αμέσως πρόταση από τον Alpha. Δεν διεκδίκησα νομικά τίποτα από το MEGA, στη ζωή δεν θέλω να παίρνω πράγματα που δεν θέλουν να μου δώσουν. Δεν θες να μου τα δώσεις; Θα τα πάρω από αλλού, πιστεύω στην αξία μου, αυτό είναι το μότο μου. Δεν είμαι του παρακαλετού.

Και στους άντρες;

Παντού!

Ο σύντροφός σου ζηλεύει;

Όχι, απ’ ό,τι μου λέει. Βασικά, έχει πολλή αυτοπεποίθηση.

Σε ενοχλεί αυτό;

Όχι, έχω πολλά προβλήματα και δεν θα ήθελα να έχω και τη ζήλεια. Αλλά ούτε δίνω δικαιώματα. Μόνο το παιδί μου και η δουλειά με νοιάζουν. Και να σου πω κάτι; Η πλάκα είναι ότι οι φίλες μου, όταν ήταν νεότερες, μου έλεγαν «πώς αντέχεις με την απόσταση, εκείνος Θεσσαλονίκη, εσύ Αθήνα;». Και τώρα μου λένε «τυχερηηηηή»! (γελάει). Να το γράψουμε αυτό;

Γιατί να μην το γράψουμε, αλήθειες λες.

Εντάξει λοιπόν, γράψ' το.

Είναι τυχαίο που οι δημοσιογράφοι έχουμε έναν από τους χαμηλότερους μέσους όρους ηλικίας στο προσδόκιμο ζωής;

Είναι το στρες. Έχει να κάνει βέβαια με τον άνθρωπο αλλά έχει να κάνει και με το επάγγελμα. Και μάλιστα σε όσο υψηλότερη βαθμίδα είσαι τόσο πιο μεγάλο είναι το στρες γιατί αναλαμβάνεις μεγάλο βάρος. Έχεις την αίσθηση ότι δεν σου επιτρέπεται το λάθος γιατί το βλέπουν εκατομμύρια άνθρωποι. Και δεν έχεις τον χρόνο, βιάζεσαι, θα τον πείσεις να μιλήσει; Θα σηκώσει το τηλέφωνο; Θα μιλήσει πρώτα αλλού; Θα προλάβεις να διασταυρώσεις την είδηση; Και δεν είναι μόνο οι θάνατοι στους δημοσιογράφους, είναι και τα χρόνια προβλήματα υγείας, στομάχι, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, πολλά. Εγώ πάντως το άγχος το διαχειρίζομαι. Η γυμναστική βοηθάει.

Τι γυμναστική κάνεις;

Κολύμπι, όλο τον χρόνο!

Πού; Να ξέρουμε να ερχόμαστε...

(γελάει). Εδώ στο Γουδή.

Το νερό είναι ζεστό;

Είναι θερμαινόμενη πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, δεν είναι πάντα ζεστό νερό, αλλά, εντάξει, είναι φοβερά εκεί. Βλέπεις ουρανό και δέντρα, νομίζεις ότι είσαι αλλού και όχι μέσα στην πόλη. Πάω και χειμώνα - και με χιόνι έχω πάει.

Θέλω τώρα να σκεφτείς τι άλλο αξίζει να πούμε, τι δεν σε ρώτησα ή τι δεν απάντησες σε κάτι που σε ρώτησα.

(Σκέφτεται). Πριν γίνω δημοσιογράφος άλλαξα 17 επαγγέλματα! Από την ταβέρνα του μπαμπά μου στις Σέρρες, σερβιτόρα, μπαργούμαν, πωλήτρια μέχρι μοντέλο. Στο κομμάτι της σεξουαλικής παρενόχλησης που με ρώτησες: όταν ήμουν 18 και είχα πάει στα καλλιστεία της Βόρειας Ελλάδας, ένας επιτήδειος διοργανωτής μού είχε πει πως αν δεν κοιμηθώ μαζί του, δεν έχω ελπίδα να πάρω τίτλο. Εννοείται ότι είπα «όχι». Όμως πήγα στη βραδιά των καλλιστείων, όπου κάποιος που μάλλον ήταν στην επιτροπή και είχε τα αποτελέσματα με πλησίασε και με ρώτησε πώς με λένε. Όταν του είπα το όνομά μου, έκπληκτος είπε «δεν είσαι σε αυτές που παίρνουν τίτλο». Και είπα με νόημα «το ξέρω...». Πήγε και άλλαξε τα αποτελέσματα και βγήκα Μις Θεσσαλονίκη, κάτι τέτοιο.

Η άλλη ιστορία;

Στα 19 είχα κάνει μια απόπειρα να κατέβω στην Αθήνα. Έψαχνα δουλειές από αγγελίες. Εκεί είχα βρει ένα γραφείο κομπάρσων όπου το μεροκάματο ήταν 5.000 δραχμές και φαγητό. Είχα πάει σε κάποια γνωστά σίριαλ και έκανα άλλοτε τη φοιτήτρια και άλλοτε τη θαμώνα σε κάποιο καφέ. Εκεί ένας γνωστός σκηνοθέτης με πλησίασε και μου είπε ότι επειδή είμαι ωραία, αν θέλω να μου δώσει κάποιον ρόλο κανονικό. Μου εξήγησε κυνικά ότι θα έπρεπε να κοιμηθώ μαζί του. Όταν απάντησα ότι δεν με ενδιαφέρει, ισχυρίστηκε ότι είμαι ανόητη και είπε ως επιχείρημα ότι οι ηθοποιοί που έκαναν καριέρα στον ελληνικό κινηματογράφο ενέδιδαν στις προτάσεις των σκηνοθετών.