Βραβεύτηκε στη Νέα Υόρκη το θεσσαλικό θέατρο

Σημαντική διάκριση στη Νέα Υόρκη για το θεσσαλικό Θέατρο με το έργο «Μήδειας Μπούρκα».

Βραβεύτηκε στη Νέα Υόρκη το θεσσαλικό θέατρο

To θεσσαλικό Θέατρο ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και πήρε μέρος στο πιο γνωστό Φεστιβάλ Μονολόγων στον κόσμο, το United Solo Festival, στο Row Theatre τον Οκτώβριο του 2023, με το έργο «Μήδειας Μπούρκα» του Ανδρέα Φλουράκη, σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού με τη Μαρσέλα Λένα στον επώνυμο ρόλο.

Το θεσσαλικό Θέατρο βραβεύτηκε για την παράσταση αυτή με το βραβείο Best Physical Performance (Καλύτερη παράσταση Σωματικού Θεάτρου).

Είναι μια τεράστια διάκριση για το θεσσαλικό Θέατρο αυτή η βράβευση στο εξαιρετικά ανταγωνιστικό καλλιτεχνικό περιβάλλον της Νέας Υόρκης. Μια απόδειξη πως ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός στέκεται ισάξια στον διεθνή χώρο και η στήριξή του είναι χρέος για την πολιτεία.

Γιατί επανερχόμαστε στους ελληνικούς μύθους, γιατί επανερχόμαστε στο δραματικό πρόσωπο της Μήδειας και «προσθέτουμε» μια μπούρκα; Τί σημαίνει για μια γυναίκα με διαφορετική καταγωγή, πολιτισμό, και θρησκεία, να απαιτούν από αυτήν να εγκαταλείψει την ταυτότητά της για να μην ξεχωρίζει από τις άλλες γυναίκες του Δυτικού κόσμου; Τί είναι αυτή η «αναπόδραστη» πίεση για ομογενοποίηση των πάντων; Όπως λέει το κείμενο «…το δέρμα είναι η μπούρκα», και μας μεταφέρει στο υπαρξιακό ερώτημα, αν μπορεί κανείς ν΄αλλάξει τη μοίρα του και να προχωρήσει σε αυτό που επιλέγει.

Η παράσταση χτίζεται γύρω από την ιδέα των συνεχών μεταμορφώσεων που μετέρχεται το γυναικείο πρόσωπο για να επιβιώσει σε ένα πατριαρχικό και ξένο κόσμο. Παρακολουθεί το πρόσωπο της Μήδειας από την «αντρική της ανατροφή» από τον πατέρα της έως την εγκατάλειψή της από τον άντρα της σε μια ξένη χώρα και εστιάζει στην ευαλωτότητά της σε έναν κόσμο που αν και την περιφρονεί, θέλει και να την αλλάξει.

Για να επιβιώσει με τον τρόπο που θέλει, χρησιμοποιεί τη βία και το φόνο που διδάχθηκε αλλά, σε μια μεγάλη χειρονομία αυτογνωσίας αρνείται να «επιβεβαιώσει» το όνομά της και να σκοτώσει τα παιδιά της. Φιλοδοξεί να είναι η πρώτη Μήδεια που αφήνει τα παιδιά της μόνα τους στους κινδύνους της ζωής. Μπορεί να είναι μια δολοφόνος, δημιούργημα μιας πατριαρχικής κοινωνίας, αλλά είναι αποφασισμένη να «σώσει» το μέλλον που η ίδια γέννησε.