«Η μάνα αυτουνού... Έλλη Ζάχου Ταχτσή» στο θέατρο «Εν Αθήναις»

Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, με τη Ράνια Σχίζα στον ομώνυμο ρόλο, μετά την θερμή ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς και τα sold out στον πολυχώρο Vault, μεταφέρεται στο θέατρο «Εν Αθήναις», από το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου, και θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 6 μ.μ. και Κυριακή στις 9.15 μ.μ., για περιορισμένες παραστάσεις. Τη φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος.

Πρόκειται για μία από τις εννέα παραστάσεις του θεατρικού project «Ο γιος μου...», ενός φεστιβάλ μονολόγων, με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, που φέρνει επί σκηνής μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Ένα Φεστιβάλ αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη.

Η παράσταση τιμήθηκε δύο φορές με 1ο Βραβείο Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα, από τα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης που διοργανώνει το Kulturosupa.gr (2023) και από τα Βραβεία Κοινού του All4fun (2023). Πήρε το 2ο Βραβείο Καλύτερης Θεατρικής Παράστασης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης που διοργανώνει το Kulturosupa.gr, ενώ επίσης ήταν υποψήφια για το Βραβείο Καλύτερου Πρωτότυπου Κειμένου.

Λίγα λόγια για το έργο

Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν. «Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψίθυρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του.

«Η μάνα αυτουνού» είναι ένα από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του, το «Τρίτο Στεφάνι», που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά, που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.