Συνεχίζεται το «Ατσάλι» στο θέατρο «Μεταξουργείο»
Παράταση στις παραστάσεις για «το Ατσάλι» στο θέατρο «Μεταξουργείο».
Ένα έργο που προβληματίζει και γεννά συγκίνηση το «Ατσάλι» της Ρόνα Μούνρο, παίζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Μεταξουργείο» και παρατείνει τις παραστάσεις του.
Πόσο μπορεί να αντέξει μια γυναίκα την κακοποίηση; Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα στο φόνο; Τι σημαίνει ο αποχωρισμός της μάνας από το παιδί σε τρυφερή ηλικία; Κατά πόσο ένα παιδί μπορεί να κατανοήσει και να δώσει συγχώρεση στη μάνα του; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι πάντα ούτε εύκολες, ούτε η αναμενόμενες και το έργο της Ρόνα Μούνρο επιδιώκει να τις δώσει μέσα από το έργο της «Ατσάλι» που αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας στη φυλακή. Η παράσταση παίζεται στο θέατρο «Μεταξουργείο» μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου με πρωταγωνίστρια την Γιασεμί Κηλαηδόνη στο ρόλο της μητέρας κρατούμενης. Η πρωτοεμφανιζόμενη και αποκαλυπτική Κατερίνα Παπαδάκη ερμηνεύει την κόρη της και ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης με την Ασπασία Μπατατόλη τους δεσμοφύλακες. Η μετάφραση είναι της Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη και η σκηνοθεσία της Νάντιας Φώσκολου.
Ολυμπιακός: Στη Βαρκελώνη με φόντο το final four
Στο «Ατσάλι», η Φέη (ισοβίτισσα μάνα), οδηγείται στο φόνο του "αξιαγάπητου" άνδρα της, σε μια στιγμή ανεξέλεγκτου παρορμητισμού. Ύστερα από δεκαπέντε χρόνια στη φυλακή, έρχεται να την επισκεφθεί για πρώτη φορά η κόρη της Τζόσυ, η οποία ήταν μόλις δέκα χρόνων όταν η μητέρα της σκότωσε τον πατέρα της. Τι θα συμβεί ανάμεσα στις δύο γυναίκες; Θα καταφέρουν να πλησιάσουν η μία την άλλη; Πόσο αποφασισμένη είναι η μάνα ν’ ανοίξει τον σκοτεινό της κόσμο και ν’ αφήσει λίγο φως από τον ερχομό της κόρης της να διεισδύσει σε αυτόν; Είναι η κόρη έτοιμη να αποδεχθεί τη μάνα της, όπως είναι, και ό,τι κι αν έχει κάνει στο παρελθόν; Κι όλα αυτά, μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον του εγκλεισμού, με τους νόμους και τις συνθήκες της φυλακής. Το έργο διερευνά τη σχέση μητέρας-κόρης μέσα από τη διαβρωτική φύση του ποινικού συστήματος, αποφεύγοντας την "πολιτική βεβαιότητα" και τις "δογματικές δηλώσεις". Μας βοηθάει να δούμε τα όριά μας, τις πιο σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας και να διερευνήσουμε αν είμαστε ικανοί να τις ελέγξουμε.
