Η Άλκηστις του Ευριπίδη δεν είναι μια οποιαδήποτε τραγωδία

Έργο του μεγάλου τραγωδού που ακροβατεί μεταξύ τραγωδίας και σατιρικού δράματος με μοιρασμένες δόσεις τραγικού και κωμικού στοιχείου η «Άλκηστις» ξεχωρίζει από όλα τα άλλα ιερά κείμενα της αρχαίας τραγωδίας, τόσο για το έντονο φεμινιστικό της χρώμα όσο και για την δομική πρωτοτυπία της. Η Έλενα Μαυρίδου σκηνοθέτησε αυτό το σύνθετο δράμα στο Θέατρο Χώρος και πρωταγωνίστησε η ίδια δίνοντας στην διαχρονική ηρωίδα του Ευριπίδη περίσσια αθωότητα και ανατρεπτικό ρεαλισμό.

Η Άλκηστις του Ευριπίδη διδάχτηκε για πρώτη φορά το 438 π.Χ. Θεωρείται ότι τη χρονιά που παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια παίχτηκε στη θέση σατυρικού δράματος, συνδυάζοντας στοιχεία κωμικής και τραγικής ειρωνείας.

Σύνοψη του Έργου

Ο Άδμητος μαθαίνει ότι πρόκειται να πεθάνει σύντομα. Ο θεός Απόλλωνας όμως επεμβαίνει και ζητάει από τις Μοίρες να μην χωρίσουν τον Άδμητο από την αγαπημένη του σύζυγο, Άλκηστη. Οι Μοίρες δίνουν παράταση στη ζωή του Άδμητου, υπό την προϋπόθεση ότι κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση του. Προς μεγάλη έκπληξη του ήρωα, δεν δέχονται να πεθάνουν ούτε ο πατέρας του, ούτε η μητέρα του. Μόνον η Άλκηστις δέχεται να θυσιάσει τη ζωή της για χάρη του συζύγου της. Η Άλκηστις πεθαίνει, αλλά εμφανίζεται ο Ηρακλής, σαν από μηχανής θεός, ο οποίος, αφού μονομαχεί με τον Χάρο, την επιστρέφει στον Πάνω Κόσμο, στον Άδμητο και τα δύο τους παιδιά.

Η παράσταση

Η Έλενα Μαυρίδου ανέμειξε με επιτυχία στοιχεία από διαφορετικές εποχές, πρωτοτυπώντας σε επίπεδο σκηνοθεσίας, υποκριτικής και μουσικής, σε βαθμό ώστε να επεκτείνει και να εκσυγχρονίζει το νόημα του αρχαίου κειμένου απηχώντας στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γυναίκα σήμερα. Άλλωστε η «Άλκηστις» προσφέρεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τραγωδία για αυτό τον σκοπό. Οι ηθοποιοί της παράστασης με πρώτη την ίδια την σκηνοθέτιδα αλλά και τον Γιώργο Τριανταφυλλίδη στο ρόλο του Ηρακλή υπηρέτησαν λίγο-πολύ το διακύβευμα του ρόλου τους. Η λόγια μετάφραση του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου δεν ήταν διόλου ασύμβατη με το εγχείρημα.