Πέθανε ο Ρούτγκερ Χάουερ, ο παντοτινός Ρόι Μπάτι της φαντασίας μας
Μετά από μια σύντομη ασθένεια, πέθανε στο σπίτι του στην Ολλανδία ο Ρούτγκερ Χάουερ, στην ηλικία των 75.
Με μια μεγάλη καριέρα στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, αφήνει πίσω του ρόλους-σταθμούς, σαν αυτόν του Ρόι Μπάτι στο «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ.
Γεννημένος στο Μπρόικελεν, λίγο έξω από το Αμστερνταμ, στις 23 Ιανουαρίου 1944, ο Ρούτγκερ Χάουερ μεγάλωσε μέσα στο πνεύμα της υποκριτικής: κι οι δυο γονείς του ήταν δάσκαλοι ηθοποιίας.
Στα 15 του το έσκασε από το σπίτι για να μπει στο εμπορικό ναυτικό: γύρισε στο Αμστερνταμ το 1962 για να σπουδάσει ηθοποιία αλλά την εγκατέλειψε για δεύτερη φορά και πάλι για το ναυτικό. Η οριστική του απόφαση ν' ασχοληθεί επαγγελματικά με την υποκριτική τον οδήγησε, αρχικά, στο θέατρο, αλλά το 1969 είχε την πρώτη του επιτυχία στην οθόνη, έστω τη μικρή. Αυτή οφείλεται στον συμπατριώτη του, Πολ Βερχόφεν, που τον επέλεξε ως πρωταγωνιστή στην τηλεοπτική σειρά «Floris»: ξαφνικά, ο νεαρός Ρούτγκερ Χάουερ έγινε ο εμπορικότερος ηθοποιός της Ολλανδίας.
Η συνεργασία του Χάουερ με τον Βερχόφεν συνεχίστηκε με σταθερότητα, με επόμενο βήμα το «Turkish Delight» του 1973, που έφερε και την ομάδα υποψήφια για το Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Οι δουλειές του με τον Βερχόφεν (τρεις ακόμα ταινίες υπέγραψαν μαζί), άρχισαν να κάνουν τον Χάουερ γνωστό στην Αμερική κι έτσι ο ηθοποιός δέχτηκε, το 1981, να παίξει στο «Nighthawks» του Σιλβέστερ Σταλόνε, αποκτώντας εμπορική δύναμη και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ο πραγματικά εμβληματικός ρόλος του, ωστόσο, ήρθε το 1982 όταν, στο «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ, κατάφερε, ως ρέπλικα Ρόι Μπάτι και νέμεση του Ντέκαρντ, να σταθεί επάξια απέναντι στον Χάρισον Φορντ και, ενδεχομένως, να τον συναγωνιστεί και σε μελαγχολική γοητεία.
Η κλασική, διαπεραστική ομορφιά του και τα ψυχρά του χρώματα τον οδήγησαν σε μια σειρά από ρόλους σε ταινίες τρόμου, με πιο αξιομνημόνευτο εκείνον του Βαν Χέλσινγκ στον «Δράκουλα» του Ντάριο Αρτζέντο - είναι ένα χαριτωμένο trivia ότι χρόνια αργότερα, ο Χάουερ εμφανίστηκε στο τηλεοπτικό «True Blood», ενσαρκώνοντας τον βασιλιά της φυλής απ' όπου κατάγονταν η οικογένεια της Σούκι Στάκχαους.
Η γοητεία του και η ευαισθησία του προσώπου και των ερμηνειών του, τον έκαναν ιδανικό παρτενέρ της Μισέλ Φάιφερ στο «Ladyhawke» του 1985, όπου η πορεία του ξανασυναντήθηκε με εκείνη του Βερχόφεν. Η καλλιτεχνική επιτυχία του, από την άλλη πλευρά, ήταν το «The Legend of the Holy Drinker» του Ερμάνο Ολμι, του 1988, που τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας: ο Χάουερ υποδύθηκε με μοναδική τρυφερότητα και στοχαστικότητα τον άστεγο αλκοολικό που βρίσκει την κάθαρση της ψυχής του στο Παρίσι. Τα τελευταία χρόνια, ο ηθοποιός είχε μικρούς, αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους σε ταινίες σαν το «Sin City» και το «Batman Begins».
Παράλληλα με την πλούσια καριέρα του, ο Ρούτγκερ Χάουερ αφιέρωνε χρόνο και ενέργεια σε ακτιβισμό, συντασσόμενος με την Greenpeace αλλά και αξιοποιώντας το διάσημο πρόσωπό του στον αγώνα κατά του ιού του AIDS.
