Ο Ρέμπραντ αφηγείται...

Ο Ρέμπραντ αφηγείται...

Αναρωτιόμουν πάντα τι κάνει ένα ζωγράφο να ξεχωρίζει σε μια τέχνη τόσο παλιά όσο κι ο ίδιος ο άνθρωπος. Περισσότερο κι από τη λογοτεχνία η ζωγραφική καταφέρνει αιώνες τώρα να ανατρέπει την καθιερωμένη θέαση των πραγμάτων έτσι ώστε οι εικονογράφοι της πραγματικότητας να την αναιρούν κάθε στιγμή. Όταν ο Καμύ ισχυριζόταν ότι «μυθιστόρημα είναι φιλοσοφία σε εικόνες» θα μπορούσε να συμπληρώσει λέγοντας ότι η μεγάλη ζωγραφική αφηγείται και φιλοσοφεί σε εικόνες.

Το αριστούργημα του Ρέμπραντ που εσφαλμένα τιτλοφορήθηκε Νυχτερινή Περίπολος αποτελεί ένα κολάζ επεισοδίων και προσώπων που δρουν ετερόχρονα, συμμετέχοντας σε μια σύνθεση η οποία εξελίσσεται μυθιστορηματικά με παράλληλες αφηγήσεις.

Ένας πίνακας δράσης λοιπόν όπου τα πορτρέτα των πρωταγωνιστών του αντιπαρατίθενται στην ποικιλομορφία των γεγονότων και εντέλει της ίδιας της ζωής. Το φόντο του θα παραμένει ουσιαστικά ανεξήγητο και θα λοιδορεί τις τραγικά ανυποψίαστες φιγούρες του λοχαγού Φρανς Μπάνινχ Κοκ και του υπολοχαγού Βίλεμ βαν Ρούτεμπεργκ.