Σερτζ Πολιακόφ - Ένας εμιγκρές που αναζητούσε την τέχνη στη σιωπή

«Όταν ένας πίνακας είναι σιωπηλός, σημαίνει ότι είναι κι επιτυχημένος... Τη μορφή πρέπει να την ακούς και όχι να την βλέπεις», είχε πει ο Ρωσικής καταγωγής Γάλλος ζωγράφος Σερζ Πολιακόφ

Γεννήθηκε στο μεταίχμιο δύο αιώνων ως το δέκατο τρίτο ή δέκατο τέταρτο παιδί μιας οικογένειας, ο πατέρας της οποίας έτρεφε άλογα για το Ρωσικό στρατό και για ιπποδρομίες. Εγκατέλειψε τη Ρωσία μετά την επανάσταση του 1917 και κατέφυγε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη όπου βιοποριζόταν παίζοντας κιθάρα σε ορχήστρες.

^{Αφηρημένη σύνθεση, 1966}

Στο Παρίσι θα φτάσει το 1923 και για αρκετά χρόνια θα συνεχίσει να ζει τη ζωή ενός επαγγελματία μουσικού που έχει εικαστικές ανησυχίες. Η επαφή του με τον Καντίνσκι και το ζεύγος Ντελωναί θα τον οδηγήσει στους μεγάλους δρόμους της αφαίρεσης. Το 1945 κάνει την πρώτη ατομική του έκθεση. Ήδη στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της γενιάς του. Την γαλλική υπηκοότητα θα την αποκτήσει επτά χρόνια πριν από τον θάνατό του, το 1962.

^{Αφηρημένη σύνθεση, 1953}

Οι αναζητήσεις του Πολιακόφ αφορούν την κατάκτηση της απόλυτης αρμονίας εσωτερικής και εξωτερικής ύστερα από την απόρριψη κάθε περιττού στοιχείου, κάθε λυρισμού ή βίας. Οι επιρροές του τόσο από τον Καντίνσκι όσο και τον Μάλεβιτς τον οδήγησαν σε μια γεωμετρική θέαση του κόσμου με ισορροπημένη χρήση των χρωμάτων.