Οι ερωμένες του Πολ Γκογκέν

Ο Πολ Γκογκέν είναι μια κομβική φιγούρα στην εξέλιξη της μοντέρνας τέχνης. Οραματιστής και ρηξικέλευθος ο Γκογκέν αξιοποίησε κάθε εμπειρία καλλιτεχνική ή ανθρώπινη προκειμένου να αναπτύξει την αντίληψη περί της νέας απεικόνισης του κόσμου.

Ο Γκογκέν βρέθηκε στο κέντρο μιας κοσμογονικής εξέλιξης που είτε ξεκινά από τη ζωγραφική είτε από τη λογοτεχνία ή τη μουσική μας εισάγει στην εποχή της νεωτερικότητας, απελευθερώνει την τέχνη από τα δεσμά του ψευτοκλασικισμού και με εφαλτήριο την επαρκώς αφομοιωμένη παράδοση προαναγγέλλει τη σύγχρονη εποχή.

^{Και το χρυσάφι των κορμιών τους, 1901}

Ο ίδιος ο Γκογκέν, ωστόσο, στο μικρόκοσμό του ελέγχεται για ηθικές παρασπονδίες. Εγκαταλείποντας τη Γαλλία για τον παράδεισο της Γαλλικής Πολυνησίας, στην Ταϊτή αλλά και στις νήσους Μαρκέζας έζησε τον έρωτα στην αγκαλιά ανήλικων κοριτσιών, δημιουργώντας σχέσεις στη ζωή και στην τέχνη που στιγμάτισαν το έργο του. Οι αντιδράσεις της κριτικής είναι ηχηρές και αναμένεται να ενταθούν τα επόμενα χρόνια.

^{Γυναίκες της Ταϊτής, 1891}

Όλες αυτές οι γυναίκες που παρελαύνουν από τους πίνακες του Γάλλου ζωγράφου δεν απεικονίζονται ασφαλώς ως ερωτικά αντικείμενα. Ως ένα βαθμό γίνονται ένας συνεκτικός κρίκος του Γκογκέν με το εθνολογικό θαύμα της Πολυνησίας μέσα από το οποίο εξοικειωνόμαστε με τον χαμένο παράδεισο. Ο έρωτας ακόμα και στην κατακριτέα έκφανσή του λειτουργεί ως σύνδεσμος με ό,τι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ή να βιώσουμε αυθεντικά.

^{Η γυναίκα με τα μάνγκος,. 1896}