Πάντα η Αλεξάνδρεια είναι

Πάντα η Αλεξάνδρεια είναι. Λίγο να βαδίσεις

στην ίσια της οδό που στο Ιπποδρόμιο παύει.

Θα δεις παλάτια και μνημεία που θ' απορήσεις

Όσο κι αν έπαθε απ' τους πολέμους βλάβη

όσο και αν μίκραινε, πάντα θαυμάσια χώρα.

Από το ανέκδοτο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη «Φυγάδες» αναδεικνύεται το φίνο άρωμα μιας κοσμόπολης, μιας αληθινής κυρίας της Μεσογείου, που συγγραφείς και ποιητές την μεταμόρφωσαν σε πλάσμα πολυπόθητο.

Η Αλεξάνδρεια του μύθου και της Ιστορίας, του κοσμοπολιτισμού και της μαγείας παραμένει μέσα μας, φυγή και προορισμός, ταξίδι και Ιθάκη. Τίποτα πια δεν μας κρατάει μακριά της. Η Μεσόγειος του χρόνου απλώνεται στα πόδια μας.