Αντρέ Μασόν: Αν μη τι άλλο «γέννησε» έναν Πόλοκ

Παλιά καραβάνα στον κόσμο της μοντέρνας τέχνης ο Αντρέ Μασόν. Γεννημένος στα τέλη του 19ου αιώνα, άρχισε σπουδές ζωγραφικής στα 11 του χρόνια πρώτα στις Βρυξέλλες και μετά στο Παρίσι. Πριν ακόμα ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήρθε σε επαφή με σημαντικούς ζωγράφους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Ντεραίν.

Στον Μεγάλο Πόλεμο, επιστρατεύτηκε και τραυματίστηκε σοβαρά. Η πρώτη ατομική του έκθεση το 1923 τον οδήγησε στις αγκάλες των σουρεαλιστών, μια ιστορία αγάπης που δεν έμελλε να κρατήσει καθώς το 1929 εκδιώχθηκε κακήν κακώς.

Στο μεσοπόλεμο ασχολήθηκε με θέματα από τη Μυθολογία και τον Ισπανικό Εμφύλιο, μεταπολεμικά όταν όλος ο κόσμος προχωρούσε εκείνος επέστρεφε στην πρώτη του αγάπη, τον ιμπρεσιονισμό. Είχε όμως προλάβει με την αυτόματη τέχνη να επηρεάσει ζωγράφους όπως ο Νταλί και ο δικός μας Εγγονόπουλος αλλά και ο μεγάλος Τζάκσον Πόλοκ που θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί πνευματικό τέκνο του Μασόν.

Η ενασχόλησή του με το θέατρο και τα σκηνικά του έφερε μια από τις σημαντικότερες παραγγελίες, όταν το 1965 ο Μαλρό του ανέθεσε να φιλοτεχνήσει την οροφή του θεάτρου Οντεόν, στο Παρίσι.