Ζαν Φωτριέ: «Δεν αντιγράφω τη φύση, εργάζομαι σαν κι αυτήν».

Ζωγράφος, εικονογράφος, χαράκτης και γλύπτης, φύση πολυδιάστατη ο Ζαν Φωτριέ δεν επιφύλαξε στον εαυτό του τη μονολιθική αυθεντία του δημιουργού. Αντίθετα, κατάφερνε πάντα να αφήνει έξω από τα έργα του οποιοδήποτε μήνυμα προς τον θεατή. Προτίμησε να υποδηλώνει παρά να κατονομάζει, να μην αφαιρεί κάτι από την πραγματικότητα αλλά και να μην την αναπαριστά πιστά.

Είχε την εντιμότητα να επαφίεται στο σχέδιο, χωρίς να επιτρέπει το χρώμα ή το υλικό να παρεμβαίνει στο νόημα. Για τον λόγο αυτό έλεγε συχνά: «Δεν αντιγράφω τη φύση, εργάζομαι όπως ακριβώς κι εκείνη».

Παρακολουθώντας τον καλλιτέχνη πολύ συχνά μια στενή του φίλη δήλωσε για λογαριασμό του: «Αληθινός ζωγράφος είναι κάποιος που αισθάνεται διαρκώς την ανάγκη να ζωγραφίζει με το σώμα».

Στα Γυμνά του, που θεωρούνται από τα ωραιότερα έργα του, ο Φωτριέ επιβεβαιώνει αυτή τη σωματικότητα. Και είναι αυτό ακριβώς που επέτρεψε στον Φωτριέ να μεταφράσει τη σάρκα του κόσμου σε ζωγραφική.

Το 1942 ο Φωτριέ εικονογράφησε τη Μαντάμ Εντουαρντά του Μπατάιγ με το ψευδώνυμο Ζαν Περντί. Τα οράματα του Μπατάιγ απέκτησαν σάρκα και οστά χάρις στα γυμνά του Φωτριέ.