Φρανσουά Ρουάν: «Ο πίνακας δεν είναι οθόνη προβολής μιας εικόνας»

Η απόκλιση μεταξύ υλικής πραγματικότητας και οπτικής ψευδαίσθησης βρίσκεται στο κέντρο του έργου του Φρανσουά Ρουάν. Ο Γάλλος ζωγράφος από το Μονπελιέ αμφισβήτησε ανοιχτά την ιδέα ότι ο πίνακας είναι οθόνη προβολής μιας εικόνας.

Τα κολάζ του στη δεκαετία του '60 θύμιζαν έντονα τα papier-collés του Ματίς και τη γεωμετρική αισθητική του Μοντριάν. Μέχρι σήμερα ο επιφανής αυτός καλλιτέχνης δημιουργεί έργα κάθε άλλο παρά εγκεφαλικά που ωστόσο κεντρίζουν την όραση μεταφέροντας στον θεατή τον «πυρετό των εικόνων».

Η τέχνη του Ρουάν απέχει από την κλασική έννοια της ζωγραφικής, υπηρετεί το σχέδιο και μολονότι μοιάζει τυχαία σύνθεση υπακούει ωστόσο σε μια εσωτερική στρατηγική: η υλική πραγματικότητα χάνει έδαφος σε σχέση με την οπτική ψευδαίσθηση.

Ο ζωγράφος άλλωστε είναι σαφής: «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο χώρος ανάμεσα στα αντικείμενα και όχι τα ίδια τα αντικείμενα».