Η Καρυάτιδα και ο Μοντιλιάνι
Ο Μοντιλιάνι υπέγραφε πάντα με το ξεχωριστό ύφος του.
Ελάχιστοι ζωγράφοι στην εποχή της μοντέρνας τέχνης επέλεξαν να απεικονίσουν αποκλειστικά την ανθρώπινη μορφή. Ακόμα λιγότεροι υπεραπλούστευσαν το εκτόπισμα του ανθρώπου στο χώρο, καταλήγοντας σε μια τόσο αφαιρετική και στοιχειώδη αναπαράστασή του.
Με τον τρόπο αυτό ο Μοντιλιάνι δημιούργησε ένα πρωτότυπο και διαχρονικό έργο που τον κατατάσσει στα κορυφαία ονόματα του δυτικού πολιτισμού. Κατάφερε επίσης να παραμείνει ανένταχτος εν μέσω κινημάτων τα οποία διεκδικούσαν τους πιο φιλόδοξους καλλιτέχνες. Παρόλα αυτά στο έργο του είναι εμφανή τα εικαστικά συμφραζόμενα της εποχής του.
Στη Μοντιλιανική εκδοχή της Καρυάτιδας ο προσεκτικός παρατηρητής εντοπίζει ίχνη από την αφρικανική και την ινδική τέχνη αλλά και τον ιταλικό μανιερισμό του 16ου αιώνα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια σειρά σχεδίων που διαφέρουν στη στάση του μοντέλου αλλά και στην οπτική γωνία του ζωγράφου. Ευλυγισία, πλαστικότητα και χάρη της στάσης και της κίνησης του σώματος συνθέτουν μια αριστουργηματική αποτύπωση του θέματος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια σειρά σχεδίων που θα χρησιμεύσουν ως προκαταρκτικές σπουδές για τη σμίλευση αγάλματος.
Η γλυπτική ήταν το μεγάλο πάθος του Μοντιλιάνι παρά το γεγονός ότι κάποια στιγμή αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη σμίλη για λόγους οικονομικούς και λόγους υγείας.
Η Καρυάτιδα της φωτογραφίας είναι μολύβι και γκουάς κολλημένο σε πανί, έργο του 1914.
