Ο Πίτερ Μπρέγκελ ήταν ένας... πονηρός ζωγράφος
Γνωστός και ως Μπρέγκελ των Χωρικών ή ως Μπρέγκελ ο Αστείος, ο κορυφαίος Φλαμανδός ζωγράφος ήταν στην πραγματικότητα αρκούντως... πονηρός
Όσοι Φλαμανδοί ζωγράφοι επισκέφθηκαν τη Ρώμη τον 16ο αιώνα, γύριζαν στην πατρίδα τους έχοντας αφομοιώσει τα ιταλικά πρότυπα στη ζωγραφική. Ο μόνος που δεν έδειξε να πτοείται από τον Ιταλικό μανιερισμό της εποχής ήταν ο Πίτερ Μπρέγκελ, ο Πρεσβύτερος, που δεν ήταν καθόλου αφελής όπως ήθελαν να τον παρουσιάζουν οι πολέμιοί του.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Στην πραγματικότητα ήταν ένας καλλιτέχνης που γνώριζε καλά την τέχνη στον καιρό του και πρωτοτυπούσε από επιλογή. Στην Αμβέρσα, τόπο όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο Μπρέγκελ υπήρξε μέλος ενός κύκλου διανοούμενων και επιστημόνων. Με τα έργα του στόχευε στους καλλιεργημένους συλλέκτες. Το μεταθανάτιο σχόλιο για τον Μπρέγκελ, ότι δηλαδή «υπονοούσε πάντοτε περισσότερα από όσα απεικόνιζε» είναι ίσως το πιο εύστοχο για αυτόν τον μεγάλο ζωγράφο που οι μορφές στους πίνακές του είναι καθημερινοί άνθρωποι δεμένοι με τη γη.
Ο Μπρέγκελ είχε την ικανότητα να εκφράζει συγκεκριμένες συνθήκες, όπως για παράδειγμα, τις κλιματολογικές με τα χρώματα. Στον πίνακά του «Η συγκομιδή του καλαμποκιού», 1565, ο Αυγουστιάτικος καύσωνας αποδίδεται με πλούσια καφέ και ζεστά κίτρινα χρώματα.
Στο έργο του Μπρέγκελ ο άνθρωπος δεν είναι το κέντρο του κόσμου και οι χωρικοί εμφανίζονται όπως ακριβώς είναι θυμίζοντας Σαιξπηρικούς χωριάτες. Αντιλαμβανόμενος πως οι τοποθετήσεις του δεν ήταν απόλυτα συμβατές με το θρησκευτικό και κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζούσε, λίγο πριν πεθάνει ζήτησε από τη γυναίκα του να καταστρέψει ορισμένα «αιχμηρά» χαρακτικά του που θα έβαζαν σε μπελάδες την υστεροφημία του.
