Ο Καντίνσκι και η τυχαία εμπειρία στο ατελιέ

Παρά το γεγονός ότι ο Κυβισμός αποτελεί μέρος μιας τέχνης που θεωρούμε ότι αντιμάχεται την αντικειμενική πραγματικότητα, οι οπαδοί του ισχυρίζονταν πάντα, και μάλλον είχαν δίκιο, ότι αποτελεί ερμηνεία αυτής της πραγματικότητας.

Η τέχνη πάντως που δημιούργησε ο Καντίνσκι ήταν σίγουρα μη αντικειμενική και ο ίδιος θέλοντας να δώσει έμφαση σε αυτό το στοιχείο διηγιόταν συχνά μια εμπειρία την οποία θεωρούσε αποκαλυπτική:

«Επέστρεφα από τα σχέδια μου, βυθισμένος στις σκέψεις μου, όταν, ανοίγοντας την πόρτα του ατελιέ, βρέθηκα ξαφνικά μπροστά σε ένα πίνακα απερίγραπτης ομορφιάς. Έμεινα ενεός και τον θαύμαζα. Ο πίνακας δεν είχε κανένα θέμα, δεν απεικόνιζε κανένα προσδιορισμένο αντικείμενο, έτσι όπως ήταν φτιαγμένος όλος από έντονες χρωματικές κηλίδες. Πήγα κοντά και τότε αντιλήφθηκα τι ήταν πραγματικά: ο δικός μου πίνακας, ακουμπισμένος πλαγιαστά στο καβαλέτο... Ένα πράγμα ξεκαθάρισε μέσα μου. Η αντικειμενικότητα και η απεικόνιση δεν είχαν καμιά θέση στους πίνακές μου και μάλλον ήταν επιζήμιες για το έργο μου».

Η εμπειρία αυτή έλαβε χώρα το 1908 και έκτοτε ο Καντίνσκι αισθανόταν αρκούντως βέβαιος για να συνθέσει ένα πίνακα από όπου απουσίαζε κάθε είδους αντικείμενο.

Κατάλαβε πως ένα έργο τέχνης πρέπει να είναι πρωτίστως εκφραστικό, να αναδίδει κάποιο βαθύτερο συναίσθημα ή μια πνευματική εμπειρία. Θα μπορούσε άραγε χρησιμοποιώντας μόνο σχήματα και χρώματα χωρίς καμία πρόθεση αναπαράστασης να αρθρώσει μια συμβολική γλώσσα; Ο Βασίλι Καντίνσκι έδωσε την απάντηση μέσα από το σπουδαίο έργο του.