Αναμνήσεις από τη γέννηση του Νταντά (Dada)

To 1915, εν μέσω πολέμου, ορισμένοι καλλιτέχνες κατέφυγαν στην ουδέτερη Ζυρίχη: Ο Τριστάν Τζαρά και ο Μαρσέλ Γιάνκο από την Ρουμανία, ο Χανς Αρπ από τη Γαλλία ο Ούγκο Μπαλ, ο Χάνς Ρίχτερ και ο Ρίχαρντ Χίλζενμπεκ από τη Γερμανία.

Στις συναντήσεις τους σε διάφορα καφενεία της πόλης συνέλαβαν την ιδέα να οργανώσουν μια διεθνή παράσταση καμπαρέ. Η πρώτη αυτή παράσταση δόθηκε με διοργανωτή τομ Ούγκο Μπαλ σ' ένα δωμάτιο νοικιασμένο και περιλάμβανε νούμερα πάσης φύσεως από διάφορες χώρες, μουσικά στιγμιότυπα και εκθέσεις έργων τέχνης.

Αναζητώντας μετ' επιμονής ένα όνομα για την τραγουδίστρια της ομάδας τους, τη Μαντάμ λε Ρουά, έπεσαν τυχαία πάνω στη λέξη Νταντά (Dada). Η λέξη αυτή έγινε έκτοτε σήμα κατατεθέν για τους ανήσυχους αυτούς καλλιτέχνες. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς εκδόθηκε ένα φυλλάδιο με τίτλο Καμπαρέ Βολταίρ, στο οποίο συνεργάστηκαν βαριά ονόματα από τον Μαρινέτι και τον Πικάσο μέχρι τον Μοντιλιάνι, τον Απολινέρ και τον Καντίνσκι.

Το Μάρτιο του 1917 εγκαινιάστηκε η «Γκαλερί Νταντά» στην Bahnhofstrasse. Τον Ιούλιο κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Νταντά» με εκδότη τον Τζαρά. Ακολούθησαν τα πρώτα βιβλία Νταντά.

Εξαρχής ο Ντανταϊσμός ήταν ένα κίνημα διεθνιστικό.