Τα κλασικά: Οι αυτοσχεδιασμοί του Σούμπερτ

Θιασώτης του Μπετόβεν ο Σούμπερτ άκμασε την εποχή που τα έργα του μεγάλου προκατόχου του επισκίαζαν σχεδόν τα πάντα. Στα είκοσι ένα του χρόνια ήταν ήδη ένας ολοκληρωμένος δημιουργός που εγκατέλειψε την διδασκαλία της μουσικής και ρίχτηκε στον βίο τον αλήτη. Από τα χρόνια της άκρατης ελευθερίας του έχουν μείνει στην Ιστορία οι περίφημες «σουμπερτιάδες», μουσικές βραδιές, στις οποίες συνόδευε στο πιάνο τον βαρύτονο Μίκαελ Φογκλ, κύριο ερμηνευτή των λήντερ του.

Τα πράγματα έγιναν δύσκολα για τον νεαρό συνθέτη όταν εκδήλωσε το νόσημα της σύφιλης, ανίατο αφροδίσιο στον αιώνα του. Ο ανέμελος νέος έπεσε σε κατάθλιψη που επηρέασε σημαντικά το συνθετικό έργο του (η περίφημη συμφωνία αρ. 8 έμεινε ημιτελής) και οδηγήθηκε στο αναπόφευκτο τέλος. Στις 19 Νοεμβρίου 1918 πέθανε από τυφοειδή πυρετό που επιδείνωσε δραματικά την ήδη κλονισμένη του υγεία. Την στιγμή που ξεψυχούσε έλεγε με σπαρακτικό τρόπο: "Ιδού, ιδού το τέλος μου!" Από την πλούσια εργογραφία του, τις συμφωνίες, τα λήντερ, τα κουαρτέτα, τις σονάτες και τις όπερες, επιλέγουμε τους αυτοσχεδιασμούς του, 8 Improptus για πιάνο, που άνοιξαν δημιουργικό διάλογο με τις μεταγενέστερες γενιές δημιουργών, τα νέα ήθη και τις μουσικές τάσεις, που διαμορφώθηκαν μέσα στους αιώνες.