Τα τραγούδια έχουν ιστορία: «Όνειρο δεμένο» (1964) - Ένα Νόμπελ... για τον Ζαμπέτα (vid)
Μικρά και μεγάλα επεισόδια πίσω από τα τραγούδια που αγαπήσαμε...Σήμερα (19/5) το «Όνειρο δεμένο» (1964). Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας.
Στο στούντιο της Φίνος Φιλμ στα Μελίσσια ο Γιώργος Ζαμπέτας όρθιος παρακολουθεί τον Πάνο Γαβαλά ενώ αυτός διαβάζει τους στίχους από το "'Ονειρο δεμένο". Ο λαϊκός τραγουδιστής έχει τις αντιρρήσεις του: «Ρε Γιώργο, για έλα δω σε παρακαλώ, να μου εξηγήσεις κάτι. Όνειρο δεμένο στο μουράγιο, το καταλαβαίνω, αλλά ‘Πόρτα μου κλεισμένη στο Νοτιά’… κι ο βοριάς τι έγινε;
«Ντάξει, ρε Παναγιώτη»
«Τι εντάξει, ρε Γιώργο. Έκανα τον πόνο μου κουράγιο, άντε να το δεχτώ αλλά στην αγάπη μου έβαλαν φωτιά. Τι ανοησίες είναι αυτές;»
Ο διάλογος αυτός λαμβάνει χώρα με ανοιχτά τα μικρόφωνα και από το κοντρόλ ακούνε όλοι.
«Πάει, δεν θα μας το πει το τραγουδάκι ο Γαβαλάς! Καταστράφηκα», ωρύεται ο Φίνος. Ο Ξαρχάκος και ο Γκούφας στα μαύρα πανιά. Ο Λαμπρόπουλος, ο διευθυντής της Κολούμπια, αμήχανος δεν ξέρει τι να πει.
Ο Ζαμπέτας όμως σώζει την παρτίδα. Είναι η εποχή που ο Σεφέρης έχει πάρει το Νόμπελ και όλοι συζητούν για αυτό. Γυρίζει λοιπόν στον Γαβαλά και του λέει: «Ρε, Παναγιώτη, αυτά είναι Νόμπελ, δεν τα καταλαβαίνουμε εμείς. Πες το τραγουδάκι να πάμε να φύγουμε». Ο Γαβαλάς βάζει τα γέλια και ο Λαμπρόπουλος αναθαρρώντας λέει στον Φίνο: «Πες πως το είπε κιόλας».
