Τρεις σονάτες για πιάνο το μουσικό υστερόγραφο του Μπετόβεν

Οι σονάτες για πιάνο αρ. 30, 32, 32, op. 109-11 αποτελούν το υστερόγραφο του Μπετόβεν σε ό,τι αφορά το είδος αυτό. Θα λέγαμε μάλιστα πως πρόκειται για ένα τρίπτυχο που γράφτηκε από τον Γερμανό συνθέτη και πιανίστα ως πνευματική μεθόριος τη στιγμή που ο Μπετόβεν ήταν απορροφημένος στη σύνθεση της Επίσημης Λειτουργίας, μιας αντιστικτικής θρησκευτικής μουσικής.

Οι σονάτες αυτές είναι ένας Αποχαιρετισμός στη ζωή και στη δημιουργία, που θα ολοκληρωθούν σε λίγα χρόνια για τον μεγάλο μουσουργό. Εμπεριέχουν στοιχεία του συνθετικού μεγαλείου του, στοιχεία που ο Μπετόβεν δοκίμαζε επί χρόνια, αφού έχουν βρεθεί πρωτόλεια των συνθέσεων αυτών είκοσι χρόνια πριν από την επίσημη παρουσίασή τους. Στις τρεις αυτές συνθέσεις που με την σειρά τους αποτελούνται από τρία μέρη, ο δαιμόνιος δημιουργός εισάγει κινήσεις φούγκας αλλά και μια πλούσια και ενδιαφέρουσα αρμονία συνοψίζοντας το πέρασμά του από αυτόν τον κόσμο.

Η σονάτα για πιάνο αρ. 30 είναι γραμμένη το 1820, και αφιερωμένη στην Μαξιμιλιανή Μπρετάνο, την κόρη του φίλου του, Αντόνι Μπρετάνο. Η σονάτα 31 γράφτηκε το 1821, ενώ η σονάτα αρ.32 το 1821-22 αφιερωμένη στον Ροδόλγο των Αψβούργων-Λωρραίνης.