Βιολοντσέλο: Ένα όργανο, ένας ολόκληρος μουσικός κόσμος

Το βιολοντσέλο ή, απλούστερα, τσέλο, είναι έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι (μερικές φορές χρησιμοποιείται και ως νυκτό όργανο). Ανήκει στην οικογένεια των βιολοειδών οργάνων Έχει τέσσερις χορδές (από τη χαμηλότερη: ντο, σολ, ρε, λα), όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της οικογένειας και τονίζεται σε καθαρές πέμπτες. Έχει τις ίδιες χορδές με την βιόλα, αλλά χαμηλότερες κατά μία οκτάβα. Η μουσική για το βιολοντσέλο γράφεται γενικά στο κλειδί του μπάσου, με το κλειδί τενόρου και το κλειδί πρίμων που χρησιμοποιούνται για περάσματα υψηλότερης εμβέλειας. (Πηγή: Wikipedia)

Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς την μουσική εμπειρία του τσέλου. Ό,τι σημαντικό σε αυτό τον κόσμο δεν περιγράφεται με λόγια. Το απολαμβάνει κανείς με τις αισθήσεις του. Το βαθύ αγκομαχητού αυτού του οργάνου που έχει ξεχωριστή θέση τόσο στη μουσική δωματίου όσο και στην συμφωνική μουσική, είναι μια πυκνή αφήγηση ήχων. Η τελετουργία της πόζας που παίρνει ο πάντοτε καθήμενος τσελίστας τοποθετώντας το βιολοντσέλο ανάμεσα στα πόδια του και στηρίζοντάς το στο έδαφος με τη βοήθεια μίας ρυθμιζόμενης μεταλλικής ράβδου στήριξης, προσθέτει κάτι ακόμα στη μαγεία της ακρόασης.

Πόσα όργανα της συμφωνικής μουσικής απολαμβάνουν ένα τόσο πλούσιο και ευρύ ρεπερτόριο γραμμένο αποκλειστικά για αυτά; Πόσα όργανα έχουν το προνόμιο της μοναξιάς μέσα στη γλυκιά ανάπτυξη μιας σουίτας όπως αυτές του Μπαχ προορισμένες μόνο για το βαθύ, πυκνό ήχο του τσέλου; Ο Μπετόβεν, ο Μπαχ, η Φάννυ Μέντελσον και ο Βιβάλντι είναι μόνο μερικοί από τους μεγάλους συνθέτες που αντιμετώπισαν με σεβασμό το ιδιαίτερο αυτό όργανο και του αφιέρωσαν την έμπνευσή τους.