Το «Καρναβάλι» του Σούμαν δοκιμάστηκε και άντεξε στο χρόνο

Θα μπορούσε κανείς να συνοψίσει όσα έχει να πει για το Καρναβάλι (Carnaval, Op. 9) του Σούμαν στα εξής: Είναι ένα έργο για σόλο πιάνο, γραμμένο από τον Ρόμπερτ Σούμαν το 1834 με 1835. αφιερωμένο στον βιολιστή Κάρολ Λιπίνσκι με υπότιτλο Scènes mignonnes sur quatre notes (Μικρές σκηνές σε τέσσερις νότες). Αποτελείται από 21 μέρη που συνδέονται με ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Η χρονική του διάρκεια είναι περίπου 30 λεπτά.

Αλλά βέβαια το Καρναβάλι του Σούμαν είναι κάτι περισσότερο. Εμπνευσμένο από το Sehnsuchtswalzer του Σούμπερτ και απαξιωμένο εξαρχής από τον Σοπέν ο οποίος δεν είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση το συνθετικό έργο του Σούμαν, παρουσιάστηκε από τον Λιστ μετά τον θάνατο του συνθέτη με κάποιες περικοπές στις οποίες είχε συμφωνήσει ο Σούμαν.

Ο ίδιος ο συνθέτης και η σύζυγός του Κλάρα Σούμαν θεωρούσαν το Καρναβάλι μια δημιουργία που δύσκολα θα μπορούσε να γίνει κατανοητή από το ευρύ κοινό. Οι εξελίξεις ωστόσο τους διέψευσαν και σήμερα το Καρναβάλι αποτελεί εξέχον μέρος της Σουμανικής μουσικής. Στον πυρήνα αυτής της σπονδυλωτής σύνθεσης υπάρχει η σύλληψη μιας ιστορίας που μας αποκαλύπτεται με την απεικονιστική δύναμη της μουσικής. Το Καρναβάλι ωστόσο διαφέρει από μια πρότερη συναφή δημιουργία τα Papillons op.2 καθώς τον βασικό μύθο ο Σούμαν τον συλλαμβάνει από μόνος του και δεν τον δανείζεται από κάποιον άλλο. Στα 21 μέρη του ο συνθέτης φιλοτεχνεί μικρά μουσικά πορτρέτα που αντιστοιχούν σε μασκοφόρους γλεντοκόπους του Καρναβαλιού και δανείζεται τη μαγεία της Κομέντια ντελ άρτε.