70 χρόνια «Οι Φίλοι της Μουσικής»

Το 1955 ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ως διευθυντής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης, προσέφερε στην Αθήνα την πρώτη, ιστορική συναυλία υπέρ των σκοπών του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», με πρωταρχικό, την ανέγερση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Το 2023, 68 χρόνια μετά, το πρόγραμμα της εορταστικής συναυλίας για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», που θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής την Κυριακή 19 Νοεμβρίου στις 20:30, στόχο έχει να αποτίσει φόρο τιμής στην ιστορική εκείνη συναυλία.

Έτσι, το πρόγραμμα ανοίγει με το έργο του Γιώργου Σισιλιάνου «Ταναγραία», καθώς ο Δημήτρης Μητρόπουλος έτρεφε βαθιά εκτίμηση στον Έλληνα συνθέτη, έχοντας μάλιστα ερμηνεύσει την Πρώτη Συμφωνία του με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, ενώ τη συναυλία κλείνει η Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν, έργο που ο μεγάλος Έλληνας μαέστρος επέλεξε να διευθύνει στην ιστορική συναυλία του 1955.

Στη σκηνή του Μεγάρου τα ηνία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών αναλαμβάνει ο διάσημος Φινλανδός μαέστρος Χάνου Λίντου, βάζοντας την εμπνευσμένη προσωπική σφραγίδα του στην ερμηνεία της μεγαλειώδους Ηρωικής Συμφωνίας του Μπετόβεν.

Συμπράττει ο εξαιρετικός Σουηδός βιολονίστας Ντάνιελ Λοζάκοβιτς, στο δεξιοτεχνικό Κοντσέρτο για βιολί του Γιαν Σιμπέλιους.

Υπογραμμίζοντας για μια ακόμη φορά το ενδιαφέρον που τρέφουν για την παιδεία και τον πολιτισμό, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το Μέγαρο και ο τιμώμενος Σύλλογος, που συνεχίζει αδιάλειπτα και σήμερα τις προσπάθειές του για τη στήριξη των νέων καλλιτεχνών και δημιουργών, προσφέρουν τα έσοδα της συναυλίας υπέρ των υποτροφιών του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Χάνου Λίντου

ΣΟΛΙΣΤ

Ντάνιελ Λοζάκοβιτς, βιολί

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Γιώργος Σισιλιάνος (1920-2005): Αποσπάσματα από την «Ταναγραία» Jean Sibelius (1865-1957): Κοντσέρτο για βιολί σε ρε ελάσσονα, έργο 47 Ludwig van Beethoven (1770-1827): Συμφωνία αρ. 3 σε μι ύφεση μείζονα, έργο 55, «Ηρωική»

Λίγα λόγια για τους καλλιτέχνες

Ο Χάνου Λίντου έχει τη φήμη ενός από τους σημαντικότερους μαέστρους σήμερα στον κόσμο. Αυτή την καλλιτεχνική περίοδο, ο Λίντου αναλαμβάνει το ρόλο του μουσικού

διευθυντή της Ορκέστρα Γκουλμπενκιάν, διατηρώντας ταυτόχρονα τη θέση του ως κύριου διευθυντή της Φινλανδικής Εθνικής Όπερας και Μπαλέτου, θεωρούμενος έτσι ως ένας καταξιωμένος μαέστρος τόσο του συμφωνικού όσο και του οπερατικού ρεπερτορίου.

Στιγμιότυπα από τη σεζόν 2023/24 περιλαμβάνουν: το ντεμπούτο του με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, τη Συμφωνική Ορχήστρα NHK και τη Συμφωνική Ορχήστρα SWR, καθώς και εμφανίσεις του με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης, τη Συμφωνική του Σικάγου, την Ορχήστρα της Suisse Romande, τη Συμφωνική της Μινεσότα, την Sinfonica Nazionale della RAI και το Διεθνές Φεστιβάλ George Enescu.

Τα τελευταία χρόνια ο Λίντου έχει διευθύνει τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, τη Βαυαρική Ραδιοφωνική Συμφωνική Ορχήστρα, την Εθνική Ορχήστρα της Γαλλικής Ραδιοφωνίας, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σουηδικής Ραδιοφωνίας, τη Συμφωνική του Βερολίνου, τη Συμφωνική Ορχήστρα του BBC, τη Ραδιοφωνική Φιλαρμονική Ορχήστρα, την Ορχήστρα της Ατλάντα, τη Συμφωνική του Σεντ Λούις, την Konzerthaus του Βερολίνου, τη Χορωδία της Λωζάνης και τη Συμφωνική του Μόντρεαλ, δίπλα σε μεγάλους καλλιτέχνες όπως οι Gil Shaham, Kirill Gerstein, Daniil Trifonov και Sergei Babayan. Ο Λίντου έχει ηχογραφήσει για τις εταιρείες Ondine, BIS Records, Naxos, Avie Records και Hyperion Records. Η ποικίλη δισκογραφία του περιλαμβάνει ηχογραφήσεις των ορχηστρικών έργων του Magnus Lindberg, το σύνολο των Κοντσέρτων για Πιάνο του Μπετόβεν με τον Stephen Hough και των Συμφωνιών 1-4 του Lutoslawski, πάντα με τη Φινλανδική Ραδιοφωνική Συμφωνική Ορχήστρα.

Οι ηχογραφήσεις του, που έχουν αποσπάσει δύο Διεθνή Βραβεία Κλασικής Μουσικής και αρκετές υποψηφιότητες για βραβεία Gramophone και GRAMMY, περιλαμβάνουν τα έργα του Bartók με τον Christian Tetzlaff, έργα του Sibelius με την Anne Sofie von Otter, το Kaivos του Rautavaara και τις Πρώτες Συμφωνίες του Sibelius και του Thomas Adès με τον Augustin Hadelich και τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λίβερπουλ.

Ο Λίντου σπούδασε τσέλο και πιάνο στην Ακαδημία Sibelius, όπου αργότερα μελέτησε και διεύθυνση ορχήστρας με τον Jorma Panula. Συμμετείχε σε μαθήματα με τον Myung-Whun Chung στη Accademia Musicale Chigiana στη Σιένα και κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό Διεύθυνσης Nordic το 1994.

Ο Ντάνιελ Λοζάκοβιτς, ο βιολονίστας που με τη δεξιοτεχνία και τη μουσικότητά του μαγεύει κριτικούς και κοινό, γεννήθηκε στη Στοκχόλμη το 2001 και άρχισε να παίζει βιολί όταν ήταν σχεδόν επτά ετών. Δυό χρόνια αργότερα κάνει το πρώτο του σόλο ντεμπούτο με την Virtuosi Chamber Orchestra υπό τον Vladimir Spivakov στη Μόσχα, και σύντομα εμφανίζεται με τη Φιλαρμονική της Στοκχόλμης, τη Φιλαρμονική της Μόσχας και τη Φιλαρμονική του Λίβερπουλ, την Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας και τη Ραδιοφωνική Συμφωνική Ορχήστρα Σουηδίας. Ξεκίνησε τις σπουδές του με τον Καθηγητή Josef Rissin στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης το 2012 και από το 2015 έχει ως μέντορα τον Eduard Wulfson στη Γενεύη.

Το 2016 έγινε παγκοσμίως διάσημος ως νικητής του Διεθνούς Διαγωνισμού Vladimir Spivakov και λίγο αργότερα, ως σολίστ με την Ορχήστρα Μαριίνσκι υπό τον Valery Gergiev στο XV Φεστιβάλ του Πάσχα (Μόσχα). Μεταξύ των βραβείων που έχει αποσπάσει, διακρίθηκε ως Νέος Καλλιτέχνης της Χρονιάς, το 2017 στο Φεστιβάλ των Εθνών (Γερμανία), Νέο Ταλέντο&το 2017 στα Premios Excelentia (Ισπανία) και “ Υποσχόμενος Νέος Καλλιτέχνης” το 2019 στα Premios Batuta (Μεξικό). Εμφανίστηκε με κορυφαίες ορχήστρες όπως η Ορχήστρα του BBC, η Ορχήστρα της Suisse Romande, η Εθνική Ορχήστρα του Καπιτωλίου Τουλούζης, η Συμφωνική του Γκέτεμποργκ, η Sinfonica Nazionale della RAI, η Orchester der Komischen Oper Berlin, η Philadelphia Orchestra και η Συμφωνική του Πίτσμπουργκ, καθώς και με εξέχοντες μαέστρους, όπως οι Semyon Bychkov, Neeme Järvi, Klaus Mäkelä, Andris Nelsons, Vasily Petrenko, Lahav Shani, Leonard Slatkin, Nathalie Stutzmann και Robin Ticciati. Έχει συμπράξει σε έργα μουσικής δωματίου με τους Emanuel Ax, Sergei Babayan, Khatia Buniatishvili, Renaud Capuçon, Seong-Jin Cho, Martin Fröst, Daniel Hope, Shlomo Mintz και Maxim Vengerov. Το 2016, λίγο μετά τα 15α γενέθλιά του, υπέγραψε αποκλειστική συμφωνία με τη Deutsche Grammophon ενώ λίγο νωρίτερα είχε προσκληθεί από τον Daniel Hope για να τον συνοδεύσει στην ηχογράφηση του άλμπουμ του My Tribute to Yehudi Menuhin με επιλογή έργων για δύο βιολιά του Bartók. Η πρώτη πλήρης ηχογράφηση του Λοζάκοβιτς για τη Deutsche Grammophon με την Ορχήστρα Δωματίου της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2018 και περιλαμβάνει τα δύο κοντσέρτα για βιολί και ορχήστρα του Μπαχ και την Partita του αρ. 2 σε ρε ελάσσονα. Το δεύτερο άλμπουμ του Λοζάκοβιτς, με τίτλο None but the Lonely Heart, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2019 και είναι αφιερωμένο στον Τσαϊκόφσκι. Περιλαμβάνει το Κοντσέρτο για Βιολί, ηχογραφημένο ζωντανά με την Εθνική Φιλαρμονική της Ρωσίας υπό τον Vl. Spivakov, την Méditation για βιολί και ορχήστρα και διασκευές της Άριας του Λένσκι από τον “ Ευγένιο Ονιέγκιν” και της μελωδίας None but the lonely heart& από την οποία πήρε το όνομά του το άλμπουμ. Ο Λοζάκοβιτς συνεργάστηκε ακόμη με τον V. Gergiev και τη Φιλαρμονική του Μονάχου στον εορτασμό των 250 χρόνων από τη γέννηση του Μπετόβεν με μια ζωντανή ηχογράφηση του Κοντσέρτου για Βιολί που κυκλοφόρησε ως οπτικό e-άλμπουμ τον Ιούνιο του 2020 και τρεις μήνες αργότερα σε CD.

Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του, με τίτλο Spirits, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2023 με έργα των Elgar, Debussy, De Falla, Gluck, Brahms και Kreisler. Πρόσφατα έκανε το ντεμπούτο του στα BBC Proms με το Κοντσέρτο για Βιολί του Μπραμς, το Κοντσέρτο αρ. 3 του Μότσαρτ με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, το Κοντσέρτο του Τσαϊκόφσκι στο Μιλάνο καθώς και στο Concertgebouw του Άμστερνταμ. Ακολούθησαν ρεσιτάλ Ραχμάνινοφ και Μπραμς με τον Αντουάν Ταμεστί, τον Κλάους Μάκελα και την Γιούτζα Γουανγκ στο Φεστιβάλ Βερμπιέ (19 Ιουλίου), ενώ στις 10 Αυγούστου o Ντάνιελ Λοζάκοβιτς ερμήνευσε το Κοντσέρτο του Μέντελσον με τη Φιλαρμονική της Βουδαπέστης υπό τον Ιβάν Φίσερ στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Παίζει με τα βιολιά ex-Baron Rothschild και Le Reynier του Στραντιβάρι.

ΑΠΕ-ΜΠΕ