Μάρτα Άργκεριχ-Μπέλα Μπάρτοκ: Η αντισυμβατική πιανίστα και ο εξεγερμένος μουσουργός
Δύο σπουδαίοι μουσικοί συνωμοτούν ενάντια στην συμβατική τέχνη.
Ο Μπέλα Μπάρτοκ ήταν αναμφίβολα ένας αιρετικός δημιουργός, πρόμαχος της νεωτερικότητας και ασυμβίβαστος εργάτης της μοντέρνας μουσικής. Σπουδαίος πιανίστας και ο ίδιος, θα μπορούσε άραγε να διανοηθεί καταλληλότερη ερμηνεύτρια ενός κονσέρτου για πιάνο από την Μάρτα Άργκεριχ; Η πιανίστα από την Αργεντινή έζησε την ακμή της επί δεκαετίες. Οι εκτελέσεις της σε κορυφαία έργα κλασικής μουσικής αναγνωρίστηκαν ως μνημεία της σύγχρονης δεξιοτεχνίας.
Η Άργκεριχ κατέκτησε τη δική της κορυφή, ίσως μόνο η Μαρία Ζοάο Πιρές πέτυχε κάτι ανάλογο, και συναντήθηκε με τη μουσική ιδιοφυία σε πολλές παραστάσεις της ανά τον κόσμο, ενθουσιάζοντας και καθηλώνοντας κοινό και κριτικούς.
Στο πιάνο κονσέρτο αρ.3 του Μπάρτοκ, όπου ο Μαγυάρος συνθέτης ερευνά τον αθέατο ορίζοντα του μικρόκοσμου με ήχους που απηχούν στην φύση αλλά και στην ανθρώπινη Ιστορία, η Μάρθα Άργκεριχ δεσπόζει με το στοχαστικό αλλά και δροσιστικό της παίξιμο. Το πιάνο απορροφάται μέσα στο γενικό άκουσμα και τις περισσότερες στιγμές γίνεται το φινίρισμα των ήχων. Η Άργκεριχ ανοίγει διάλογο με την ορχήστρα, άλλοτε ρυθμίζοντας την ένταση στο γενικό κλίμα και άλλοτε παρασύροντας με διαρκές κρεσέντο, κρουστά, πνευστά και έγχορδα σ' ένα κυνηγητό μέσα σε δάσος από μελωδίες.
Με τον τρόπο της η Άργκεριχ αναδεικνύει την αγωνιώδη ανάγκη του Μπάρτοκ να ξεφύγει από την τυραννία της μελωδίας, χτίζοντας ήχους κάθε λογής αντιστικτικά σε κάθε έννοια μουσικής συμβατότητας. Αυτός ο αντάρτης των ήχων βρήκε στο πρόσωπο της Άργκεριχ την πιο λαμπρή ερμηνεύτρια.
