Ιεροτελεστία της Άνοιξης: Η επανάσταση που δεν έγινε
Μνημείο εξέγερσης το έργο του Ιγκόρ Στραβίνσκι θα μπορούσε εκ των υστέρων να ερμηνευθεί και ως φωνή αντισταλινισμού.
Βασισμένο στις παγανιστικές παραδόσεις της Ρωσίας, το μεγαλόπνοο έργο του Ιγκόρ Στραβίνσκι που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του μπαλέτου, φέρνει στον κόσμο το ακανθώδες ζήτημα της εξέγερσης. Η άνοιξη σημειολογικά παραπέμπει στην επανάσταση και «Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης» σηματοδοτεί μια ανατροπή όχι μόνο στην παγκόσμια μουσική.
Οι οργισμένες και σκληρές διαφωνίες, η αρμονική ελευθερία, η πολυχρωμία και πολυτονικότητα με τις εξωτικές κλίμακες και τους πολυπληθείς ρυθμούς έφεραν στον εικοστό αιώνα τη μελωδία της επανάστασης.
Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν ο Στραβίνσκι θα εγκαταλείψει την πατρίδα και θα ορθώσει ένα τείχος διαμαρτυρίας απέναντι στον Σταλινισμό που ακολούθησε την κόκκινη επανάσταση.
Η μεγάλη τέχνη, κρατά μέσα της μια διαχρονία και μια επικαιρότητα που ερμηνεύεται εκ των υστέρων με πολλούς και διάφορους τρόπους.
