Φρανκ Σινάτρα: Η φωνή της Αμερικής

Οι μεγάλοι τραγουδιστές, αυτοί που συνοψίζουν στη χροιά της φωνής τους και στην ερμηνευτική τους δεινότητα μια ολόκληρη εποχή, δεν είναι πολλοί. Και η υστεροφημία τους βασίζεται ακριβώς στο γεγονός ότι καταφέρνουν με ένα τρόπο μαγικό και ανεξήγητο να σε συμπαρασύρουν στον δικό τους κόσμο.

Ο Φρανκ Σινάτρα ανήκει σε εκείνη τη σπάνια ράτσα των παραμυθάδων τραγουδιστών. Ξεκινά ένα τραγούδι όπως ακριβώς κι ένας χαρισματικός αφηγητής που θα σου πει την Ιστορία μιας χώρας, ενός λαού, διηγείται την καθημερινότητα, τους έρωτες και τα πάθη των ανθρώπων, τις προσδοκίες και τα όνειρα.

Η φωνή του Φράνκι είναι πεμπτουσία ενός έθνους, μιας εποχής, ενός κόσμου που παρά τα μελανά σημεία, τις μαύρες τρύπες, τις γκρίζες ζώνες του, διατηρεί απαραμείωτη τη γοητεία του μέσα στα χρόνια.

Η ερμηνεία του είναι ένας μπούσουλας στις λεωφόρους των αμερικανικών μεγαλουπόλεων, ταξιδιωτικός οδηγός μα και αυθεντική ζωή. Στη βραχνάδα της ταλαιπωρημένης φωνής του συμπυκνώνει όσο κανείς άλλος τη δυναμική αλλά και την αλαζονεία, την υποκρισία αλλά και το μεγαλείο, τη διαφθορά αλλά και την αλήθεια της Αμερικής που ονειρευόταν να γίνει η «Νέα Ρώμη» στη σύγχρονη εποχή.

Ο Σινάτρα δεν είναι ο βελούδινος Νατ Κινγκ Κόουλ ούτε ο «πρόσκοπος» Μπινγκ Κρόσμπι. Δεν είναι βέβαια ούτε ο ανατρεπτικός Έλβις Πρίσλεϊ. Είναι ένας μύθος που μπάζει από παντού, ένα αμφιλεγόμενο όνομα στην Ιστορία της Παγκόσμιας Μουσικής, ένας καλλιτέχνης συνδεδεμένος με τη Μαφία και την Αμερικανική κοινωνία των Σκιών. Ένας άνθρωπος αδηφάγος, απρόβλεπτος, με μια δεδομένη ερμηνευτική αλητεία αλλά και μια σπαρακτική υπαρξιακή αγωνία στο λαρύγι του. Ο άνθρωπος που έκανε τέχνη το ιδιαίτερο φωνητικό σύνδρομο των Αμερικάνων, υιοθετώντας την ένρινη εκφορά των Αγγλικών. Και για όλα αυτά αλλά και για όσα θα μπορούσε να συνεισφέρει ο καθένας μας από την εμπειρία του ως ακροατής, ο Σινάτρα παραμένει μια παρουσία σχεδόν βιβλική για τον εικοστό αιώνα, η φωνή-πυξίδα της Αμερικής για τον 20ο αιώνα, η φωνή του αμερικανικού ονείρου.