Η «παλιοπαρέα» μας και το ζεϊμπέκικο του αρχαγγέλου

Ο Μίκης Θεοδωράκης φέρνει τις βόλτες του στις παρυφές του χρόνου, και για χάρη του παίζουν τα μπουζούκια του παραδείσου, Ζαμπέτας-Μπιθικώτσης, ενώ ο Μάνος Χατζιδάκις σχολιάζει διακριτικά με το μαντολίνο του.

Ο «Μιχαλάκης» όπως συνωμοτικά τον αναφέρει ο Παπαδόπουλος στα «Δέκα παλικάρια» επί Χούντας ήταν ωραίος τύπος και το αποδείκνυε κάθε στιγμή. Εδώ «έξω καρδιά» αφήνεται και στροβιλίζεται σαν άλλος δερβίσης στη μαγική πενιά του μπουζουκιού, που ο ίδιος υποστήριξε όσο κανείς από τα πρώτα του βήματα.

Είναι λάθος να λέμε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν, αφού ο χρόνος που τους γέννησε δεν χάνεται και αρκεί μια φωτογραφία για να τους ξαναφέρει πίσω νέους, φρέσκους, γεμάτους όνειρα και προσδοκίες.

Πιθανότατα το τραγούδι που χορεύει ο Μίκης να είναι: «Το φεγγάρι κάνει βόλτα», αν λάβουμε υπόψη τους στίχους

Παίξε Ζαμπέτα μου το μπουζουκάκι

Παίξε Γρηγόρη μου το μπουζουκάκι

να θυμηθούμε τα παλιά...