Άλαν Φριντ, ο dj που καθιέρωσε το όρο rock and roll

Ο Αλαν Φριντ παρουσίαζε μια δημοφιλή εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό WJW του Κλίβελαντ, έπαιζε περισσότερο μαύρη μουσική και ειδικότερα ριθμ εντ μπλουζ, που εκείνη την περίοδο ακουγόταν ευρέως.

Ο Φριντ, είχε το παρατσούκλι «Μούντογκ» και αποφάσισε να διοργανώσει μια συναυλία σε μεγάλο χώρο για να γνωρίσει τους ακροατές του, που ονομαζόταν «Μούντογκερς». Επέλεξε το «Κλίβελαντ Αρίνα», χωρητικότητας 10.000 ατόμων, ένα κλειστό για αθλητικούς αγώνες και πολιτικές συγκεντρώσεις και έγραψε ιστορία.

Η συναυλία έγινε την Παρασκευή 21 Μαρτίου 1952, ονομάστηκε «Moondog Coronation Ball» και θα εμφανίστηκαν γνωστά ονόματα της ριθμ εντ μπλουζ σκηνής, οι Πολ «Χακλμπακκ» Γουίλιαμς, Τίνυ Γκράιμς, Δε Ντόμινος, Ντάνι Κομπ και Βαρέτα Ντίλαρντ. Ο Φριντ τύπωσε αρχικά 7.000 εισιτήρια προς 1,5 δολάριο κι αφού είδε τη μεγάλη απήχηση που είχε το γεγονός στη νεολαία της πόλης άρχισε να διαθέτει και νέα πακέτα εισιτηρίων.

Εκείνον βράδυ πάνω από 20.000 νέοι βρέθηκαν στον χώρο της συναυλίας, με αποτέλεσμα γρήγορα να ξεσπάσουν τα πρώτα μικροεπεισόδια. Τα πνεύματα δεν ηρέμησαν ακόμα και όταν ανέβηκε στη σκηνή ο Πολ Γουίλιαμς, γύρω στις 10 το βράδυ. Θορυβημένη η διεύθυνση του σταδίου κάλεσε την Πυροσβεστική, η οποία διέκοψε αμέσως τη συναυλία και διέταξε την εκκένωση του γηπέδου, λόγω έλλειψης μέτρων ασφαλείας. Ο Πολ Γουίλιαμς μόλις που είχε πει το πρώτο τραγούδι της βραδιάς.

Οι ιστορικοί του ροκ θεώρησαν το «Moondog Coronation Ball» ως την πρώτη «ροκ εντ ρολ» συναυλία, όρο που είχε προτείνει ο Άλαν Φριντ και καθιερώθηκε για τη νέα μουσική, που προήλθε από το ριθμ εντ μπλουζ.

«Ο όρος ροκ-εν-ρολ αρχικά χρησιμοποιούνταν στα μπλουζ για να περιγράψει την ερωτική πράξη, πολύ προτού περιγράψει έναν χορευτικό ρυθμό» αναφέρει ο Τσάρλι Τζίλετ στο βιβλίο του «Ο ήχος της πόλης» (Εκδόσεις Νέα Σύνορα – Α.Α. Λιβάνη). Γύρω στο 1948 αρχίζει να γίνεται αντιληπτή και η αίσθηση του ρυθμού στο τραγούδι του Ρόι Μπράουν «Good Rocking Tonight», ενώ το τοπίο ξεκαθαρίζει το 1951 με το τραγούδι του Γκάντερ Λι Καρ «We’ re Gonna Rock» όπου κάθε σεξουαλικός υπαινιγμός περνά στην άκρη προς χάριν του ρυθμού. Πολλοί είναι όμως αυτοί που συμφωνούν ότι «νονός» του όρου είναι αναμφίβολα ο αμερικανός dj Αλαν Φριντ και είναι αυτός που με τη φωνή του στο ραδιόφωνο βάπτισε αυτό το νέο μουσικό είδος.

Και πάλι όμως το ροκ-εν-ρολ δεν κατάφερε παρά έναν χρόνο αργότερα να περάσει επίσημα ως όρος, όταν το «Crazy Man Crazy» του Μπιλ Χάλεϊ και των Κομητών του αναρριχήθηκε στο Νο 1 των επιτυχιών του Billboard και βεβαίως με την πολύ μεγάλη επιτυχία του 1955 «(We’re Gonna) Rock Around The Clock» από την ταινία ορόσημο για το ροκ-εν-ρολ «Η ζούγκλα του μαυροπίνακα» του Ρίτσαρντ Μπρουκς.