David Bowie: Ο Λευκός Δούκας του ροκ και η Ελλάδα... (vids, pics)

Πέρασαν 5 χρόνια από τον θάνατο του “Λευκού Δούκα του ροκ”, του David Bowie, του καλλιτέχνη που άλλαξε την ιστορία της μουσικής, τόσο με τις μουσικές εμπνεύσεις του, όσο και με τις μεταμορφωσεις του.  Eμφανίσθηκε μια φορά στην Ελλάδα, στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο, το 1996.  To   Last Five Years, προβάλεται απόψε(10/1) στην ΕΡΤ-2

David Bowie: Ο Λευκός Δούκας του ροκ και η Ελλάδα... (vids, pics)

Ο David Bowie κυριαρχούσε στη Μεγάλη Βρεττανία τη περίοδο της χούντας, γεγονός που δεν επέτρεψε να γίνει γνωστός στην Ελλάδα, γιατι τότε οι “γιεγιέδες” ήταν απαγορευμένοι και κόντρα στο “Ελλάς, θρησκεία, οικογένεια”. Συστήθηκε στο κοινό με το “Space Oddity” που έφτασε στο Βρετανικό Τοπ-5 και για αυτό τον βοήθησε ο Νηλ Άμστρονγκ, με την κατάκτηση της σελήνης, το 1969.

Αυτό του έδωσε ώθηση και τη δυνατότητα να αλλάζει μουσικές φόρμες και να καθιερωθεί ως ο κορυφαίος του Γκλαμ Ροκ, ενώ στην Ελλάδα ψιλοακούσθηκε με το Lady Grinning Soul, ένα τραγούδι που χορεύτηκε στις ντισκοτέκ της εποχής, τον εκτόξευσε όμως το Gasoline, το 1982, που έντυσε μουσικά στην ταινία “Cut People”. Eκείνη την εποχή όλα τα ραδιόφωνα και τα μπαρ έπαιζαν κατά κόρο και ο καλλιτέχνης έγινε γνωστός και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας.

Τον ακούσαμε στο Rockin’ Athens Festival στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όταν έπαιξε την 1η Ιουλίου 1996, σε μια βαρετή συναυλία, όπου τόσο αυτός όσο και οι Lou Reed, Elvis Costello έκαναν αγγαρεία.

Τρεις μεγάλοι καλλιτέχνες, έπαιζαν αρχικά με ήλιο(η συναυλία ξεκίνησε στις 7.30 μμ) και οι δυο προαναφερθέντες μας ξενέρωσαν και κόβαμε βόλτες στο γρασίδι, αφού δεν υπήρχε πολύς κόσμος. Ο Lou Reed έπαιξε ράθυμα το I’m waiting for the man και το Walk on the wild side , ο Bowie ξεκίνησε με το Look Back in Anger. Στο Under Pressure άρχισε να λικνίζεται ο κόσμος, όπως και στο Heroes, σε μια συναυλία που απλά έμεινε στη μνήμη ότι οι τρεις σταρ ήρθαν στην Αθήνα, κι εμείς ήμασταν ανάμεσα στους λίγους για την καλλιτεχνική αξία της τριπλέτας, θεατές.

Setlist

Look Back in Anger
Scary Monsters (and Super Creeps)
The Hearts Filthy Lesson
Outside
Baby Universal
Jump They Say
The Man Who Sold the World
Hallo Spaceboy
Under Pressure
Heroes
White Light/White Heat
Moonage Daydream
Strangers When We Meet

Η Μαίρη Τηλεμάχου, γενική διευθύντρια της Half Note Production, μίλησε στο «Έθνος» για την μοναδική συναυλία και ανάμεσα στα άλλα είπε “Ήταν απαιτητικός αλλά εξαιρετικά ευγενικός. Είχε ζητήσει να υπάρχει μεγάλη ασφάλεια, έναν φυσικοθεραπευτή καθώς και γυμναστήριο και πισίνα στο ξενοδοχείο όπου θα διέμενε. Επίσης είχε απαγορεύσει τις τηλεοπτικές κάμερες. Τον πήγαμε στην Ακρόπολη, με αυτοκίνητο, και πραγματικά εντυπωσιάστηκε, ένιωσε δέος.Επίσης πήγαμε για φαγητό στον Πειραιά, στο Μικρολίμανο. Ήταν φανατικός χορτοφάγος. Δεν άγγιζε τίποτα που να έχει σχέση με κρέας. Απέπνεε την αίσθηση του σταρ με το που τον έβλεπες. Η εμφάνισή του ήταν εξαιρετικά προσεγμένη, πολύ σικ, και η συμπεριφορά του πολύ ευγενική και καθόλου προκλητική. Είχε ζητήσει μια συγκεκριμένη καρέκλα για το σκηνικό και επειδή δεν τη βρίσκαμε εδώ στην Ελλάδα, μας την έστειλαν με φωτογραφία και την αγοράσαμε από το εξωτερικό».

Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 2016, αφού είχε προγραμματίσει 2 μέρες μετά τα 69α γενέθλιά του την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ Blackstar, που δημιούργησε ως "δώρο αποχωρισμού" για τους φίλους και τους θαυμαστές του. Και σε αυτό πρωτοπόρος, αφού συνδύασε τον θάνατο του με την κυκλοφορία του τελευταίου αλμπουμ του. Είδαμε στο ERTflix ένα ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκε για τα 5 χρόνια από τον θάνατο του. Μιλούν μουσικοί που δούλεψαν κρυφά σε στούντιο της Νέας Υόρκης για την κυκλοφορία του δίσκου και την προετοιμασία του μιούζικαλ “Λάζαρος”, όπου ακούγεται μια συγκλονιστική ερμηνεία του “Ηeroes” . Τα τελευταία πέντε χρόνια» (2017) του Φράνσις Γουέιτλι, που παρακολουθεί τον Βρετανό μουσικό στη δημιουργία των δύο τελευταίων άλμπουμ του και στο ανέβασμα του μιούζικαλ «Lazarus», στο Μπρόντγουεϊ. Εξαιρετικό μουσικό ντοκιμαντέρ, που καταγράφει τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του Ντέιβιντ Μπάουι, ενώ παράλληλα επικεντρώνεται στα δύο τελευταία άλμπουμ του, «The Next Day» (2013) και «Blackstar» (2016), καθώς και στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, «Lazarus».
Στο εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας προσωπικά αρχεία και αντικείμενα του Ντέιβιντ Μπάουι (κοστούμια, μουσικά όργανα, στίχοι, αναμνηστικά), ενώ στενοί φίλοι και συνεργάτες του μιλούν για τον μεγάλο καλλιτέχνη και τις πηγές της έμπνευσής του.
Επίσης, το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει αποσπάσματα από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, όπως «Fame», «Rebel Rebel», «Heroes», «Space Oddity» κ.ά.

Προβάλεται απόψε (10/1) στις 23.00 από την ΕΤ-2

Στη συναυλία πάντως «A Bowie Celebration: Just For One Day!» για τα 74α γενέθλια –αν ζούσε– του Ντέιβιντ Μπόουι, η οποία μεταδόθηκε σε livestreaming την Παρασκευή, συμμετείχαν οι Duran Duran και έδωσαν στη δημοσιότητα δική τους ερμηνεία του «Five Years».