Ωραία στο σπίτι, χωρίς κορονοϊό...

Πάνω απ' όλα αισιοδοξία. Και καλή διάθεση. Όσο γίνεται. Πάντοτε αποτελούν αντίδοτο στα δεινά. Ακόμη και τώρα που είναι απαραίτητο να κλειστεί ο Έλληνας στο σπίτι του (δεν είναι κι εύκολο αυτό), υπάρχουν τρόποι να αξιοποιηθεί ευχάριστα και εποικοδομητικά ο χρόνος της απομόνωσης. Με βάση τον τρόπο ζωής του καθενός. Και τη δυνατότητά του να εργάζεται από το σπίτι του, όπως ευτυχώς μπορεί να συμβεί με τη δική μου δουλειά. Κι όποια δουλειά μπορεί να το κάνει, ας το κάνει με τους εργαζόμενούς της. Η υπευθυνότητα είναι πάνω από κάθε κόστος. Οι δέκα δικές μου προτάσεις για τη ζωή στο σπίτι, μακριά από τον κορονοϊό:

- Αρχίζουμε να διαβάζουμε ένα βιβλίο που δεν είχαμε το χρόνο να κάνουμε όλο το προηγούμενο διάστημα. Έστω ένα κεφάλαιο ή μερικές σελίδες κάθε μέρα.

- Βλέπουμε μια ταινία ή ένα-δύο επεισόδια από κάποια σειρά της αρεσκείας μας (είπαμε να μην κολλήσουμε, στο οτιδήποτε).

- Ασχολούμαστε με λεπτομέρειες για τη δουλειά μας για τις οποίες δεν είχαμε το χρόνο να το κάνουμε όταν δουλεύαμε για την καθημερινότητα. Βελτιωνόμαστε στο επάγγελμά μας, κερδίζοντας το διάστημα που χανόταν με τις μετακινήσεις και την εξτρά κόπωση.

- Ρίχνουμε έναν υπνάκο μια ωρίτσα το μεσημέρι, κάτι που δεν μπορούσαμε να κάνουμε πριν. Και είναι τόσο αναζωογονητικός.

- Διαμορφώνουμε τη διατροφή μας με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγουμε όσα τρώγαμε εκτός τόπου και χρόνου. Και δεν παίρνουμε κιλά. Χάνουμε. Κάνουμε κι λίγο γυμναστική το πρωί. (Είπαμε μη γελάτε, το κείμενο δεν είναι χιουμοριστικό).

- Βρίσκουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μέσα από τα social media ή από το τηλέφωνο με ανθρώπους που είχαμε χαθεί λόγω των συνθηκών της καθημερινότητας. Μαθαίνουμε νέα τους, μαθαίνουν τα δικά μας. Ερχόμαστε ξανά κοντά έστω κι από απόσταση.

- Έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε περισσότερο με τον άνθρωπό μας, ακόμη κι αν χρειάζεται να μην υπάρχουν αγκαλιές, φιλιά και ό,τι άλλο θα έκανε σόκιν αυτό το κείμενο. Μπορούμε επίσης να κάνουμε ανασκόπηση της ζωής μας για να δούμε ποιός άνθρωπος πραγματικά ήταν ο άνθρωπός μας, αυτός που άξιζε να είναι (όσοι με ξέρετε, είπα ΜΗ γελάτε!)

- Συζητάμε περισσότερο με τα μέλη της οικογένειάς μας. Ερχόμαστε πιο κοντά στους ηλικιωμένους που το έχουν ανάγκη γιατί φοβούνται περισσότερο από εμάς. Εξηγούμε στα παιδιά μας ότι δεν πρέπει να χάσουν το ρυθμό τους στη μελέτη. Και όσοι έχουμε παιδιά που μπαίνουν στην τελική ευθεία για τις εξετάσεις τους, τα βοηθάμε όσο μπορούμε. Κι όσο μας επιτρέπει ο τρόπος που είναι (κακο)γραμμένα και δυσνόητα κάποια από τα βιβλία τους.

- Δίνουμε περισσότερη σημασία στα κατοικίδιά μας, όσοι έχουμε. Τα κάνει τόσο χαρούμενα. Όσοι δεν έχουμε, να πάρουμε. Μας κάνουν τόσο χαρούμενους.

- Ενημερωνόμαστε καθημερινά για όσα έχουν σχέση με την πανδημία. Προστατευόμαστε εμείς οι ίδιοι για να μπορούμε να προστατεύσουμε τους αγαπημένους μας.

Υπάρχουν πολλά ακόμη που μπορούμε να κάνουμε. Ο καθένας αναλόγως με τη δική του ζωή. Προσαρμογή στις ειδικές συνθήκες χρειάζεται. Υπομονή και πειθαρχία. Μένουμε σπίτι και φροντίζουμε να περνάμε καλά και με ασφάλεια μέσα στο σπίτι μας...