Παρίσι - Η μικρογραφία του Παραδείσου

Και δεν είναι τόσο το εκτυφλωτικό φως που σκορπά πάνω στα πρόσωπα και τα κάνει να ανθίζουν. Δεν είναι το θαύμα της αρχιτεκτονικής, η μυθολογία των café, η πλούσια βοτανική των κήπων, ούτε κι η ομορφιά που παρελαύνει ενίοτε πάνω σε θορυβώδεις γόβες.

Το Παρίσι, αυτός ο μικρός παράδεισος, μου δίδαξε ότι οι μεγάλες απολαύσεις δεν κοστίζουν ακριβά. Στη σοφία των μουσείων του βρήκα το νόημα μιας άλλης ζωής, στη θέα του Σηκουάνα μέθυσα λίγο πριν χαθώ μες στα ευθύγραμμα βουλεβάρτα, είδα τους άστεγους να πλαγιάζουν με στυλ στις γωνίες των δρόμων, τα κορίτσια με τη στολή της σερβιτόρας να στοιχίζονται στο διάλειμμα με ένα τσιγάρο στο ένα χέρι και στο άλλο το κινητό τηλέφωνο.

Είδα ακόμα να ανάβει η φωτεινή επιγραφή του la Rotonde εναλλάσσοντας το κόκκινο με το άσπρο σαν να ήταν ρεκλάμα λούνα παρκ. Μόνο στο Παρίσι ─ στον μικρό παράδεισο…