Το διαφορετικό καλοκαίρι μας…

Όπως αντιμετωπίσαμε επιτυχώς στη χώρα μας την παγκόσμια λαίλαπα του κορονοϊού, έτσι θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε ώστε να προσαρμοστούμε και στις συνέπειες που ακολουθούν μια κρίση. Όσο κι αν υπάρξει άρση των μέτρων σταδιακά, η ζωή δεν θα είναι αμέσως η ίδια με εκείνη προ πανδημίας.

Το διαφορετικό καλοκαίρι μας…

Αυτά είναι γνωστά και ειπωμένα πολλές φορές από τους ειδικούς, με τη σύμφωνη γνώμη και συμβουλή όλων τους για πολύ μεγάλη προσοχή όταν θα επιστρέψουμε σε μια περίεργη κανονικότητα.

Το πρώτο «στοίχημα» είναι το καλοκαίρι. Ένα διαφορετικό καλοκαίρι, από κάθε άποψη. Παίζοντας με τις λέξεις, μπορούμε να πούμε ότι οι άδειες φέτος θα είναι κάπως… άδειες. Οι παραλίες δεν θα είναι ασφυκτικά γεμάτες και μπορεί οι επιδημιολόγοι να είναι καθησυχαστικοί σχετικά με την «αδυναμία» του ιού να μεταδοθεί στο νερό, αλλά αυτό και μόνο δεν είναι αρκετό. Όσοι είχαμε συνηθίσει συγκεκριμένους προορισμούς ίσως θα πρέπει να αλλάξουμε τα σχέδιά μας. Ή να βρούμε περισσότερο απομονωμένα μέρη, σε μια χώρα που ευτυχώς για τους κατοίκους της, αλλά και για όσους επιλέγουν να την επισκεφθούν, έχει πληθώρα τέτοιων παραθαλάσσιων χώρων, ώστε ο συγχρωτισμός να είναι εύκολο να αποφευχθεί.

Ο τουρισμός είναι ένα δύσκολο κομμάτι της επόμενης ημέρας. Αν και η μικρή επιρροή του ιού στην Ελλάδα μπορεί να κάνει τη χώρα ένα από τα ιδανικότερα μέρη για να την επισκεφθεί κάποιος ξένος αυτό το καλοκαίρι, δεν είναι δυνατό να μην υπάρξουν «απώλειες». Πολλά ξενοδοχεία δεν θα λειτουργήσουν όπως τα γνωρίσαμε ή δεν θα λειτουργήσουν καθόλου. Τα μέτρα προστασίας θα είναι πιεστικά (μακριά από τη ρεσεψιόν, μακριά από τους χώρους για πρωινό και άλλα τέτοια ασυνήθιστα, που πάντως δεν είναι και τόσο… τρομερά). Τα αγαπημένα μας εστιατόρια ή κέντρα διασκέδασης στις φετινές διακοπές μπορεί να μην υπάρχουν ή να λειτουργήσουν με επίσης πιεστικούς όρους. Θα είναι ένας τρόπος αναψυχής για όλους μας φέτος (ή τέλος πάντων για όσους καταφέρουν να απολαύσουν αναψυχή) εντελώς αλλιώτικος από αυτόν που έχουμε συνηθίσει.

Η επιστροφή στην κανονικότητα τυχαίνει ~για τους πολίτες μιας χώρας φημισμένης για το καλοκαίρι της και για τους τόπους ιδανικών διακοπών~ να πέφτει… καλοκαίρι. Αυτό μπορεί να είναι και καλό από ψυχολογικής άποψης και να διευκολύνει αυτή την προσπάθεια για να ξαναμπούμε σε γνώριμους ρυθμούς. Η Ελλάδα, ταυτόχρονα με τη μεγάλη μάχη σε οικονομικό και επιχειρηματικό επίπεδο να σταθεί όρθια ύστερα από ακόμη μία μεγάλη κρίση από την οποία επλήγη τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει και να έχει την «υποδομή» (σε επίπεδο κράτους και πολιτών) να ξεπεράσει «δημιουργικά» αυτό το διαφορετικό καλοκαίρι. Να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που υπάρχουν ώστε να εκμεταλλευτεί χωρίς κινδύνους τον φετινό τουρισμό, αλλά και να τον «γιγαντώσει» ενόψει του καλοκαιριού που θα ακολουθήσει. Είναι ξανά ένας κίνδυνος, αλλά και μια ευκαιρία. Προσαρμογή και υπομονή χρειάζεται πάλι.

Και κάτι τελευταίο: ακούγονται παράπονα από παραγωγούς εποχικών προϊόντων σχετικά με τα μεγάλα προβλήματα για τη φετινή σοδειά τους, καθώς δεν υπάρχει εργατικό δυναμικό από το εξωτερικό εξ αιτίας των σχετικών απαγορεύσεων. Μα μήπως αυτό δεν αποτελεί επίσης μια ευκαιρία για να μπορέσουν να δουλέψουν Έλληνες που αυτή την εποχή το έχουν περισσότερη ανάγκη από ποτέ; Μας χαλάει δηλαδή να γυρίσουμε στην προ αλλοδαπών εργατών εποχή έστω για λίγο; Ποιος μάζευε τη σοδειά δηλαδή πριν από αυτούς;