Ο Σίνισα σου δείχνει τον δρόμο!
Εσύ που βγαίνεις για βόλτα, ρίξε μια ματιά στην Ιταλία, στην Ισπανία και στον υπόλοιπο πλανήτη. Δείξε σεβασμό στον συνάνθρωπο σου και κάνε λίγη υπομονή. Αν θες μπορείς να πάρεις δύναμη από τα λόγια του Σίνισα Μιχαϊλοβιτς.
Όλοι βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Ο πλανήτης και ιδιαίτερα η Ευρώπη παλεύει με τον αόρατο εχθρό, ο οποίος δεν είναι ανίκητος. Απλώς χρειάζεται υπομονή, σύνεση και σίγουρα υπευθυνότητα. Από όλους μας. Ως ένα σημείο βρίσκω δικαιολογημένα τα παράπονα των ανθρώπων για το «μάντρωμα» στα σπίτια τους. Δεν έχει συμβεί κάτι ανάλογο και δεν είμαστε μαθημένοι. Για αυτό και οι αντιδράσεις.
Πρέπει να κατανοήσουμε πως τα μέτρα είναι για την υγεία μας. Για το καλό μας. Για να μη νοσήσουμε και εκθέσουμε τους συνανθρώπους μας σε κίνδυνο. Δυστυχώς όμως του Έλληνα το…αυτί δεν ιδρώνει και το είδαμε ακόμη μια φορά. Άλλοι πήγαν να λιαστούν σε παραλίες (ελεύθερες καθώς οι οργανωμένες είχαν κλείσει), άλλοι στη Θεσσαλονίκη βγήκαν βόλτα για περίπατο το βράδυ.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Αφού δεν σκέφτεσαι τον εαυτό σου, σκέψου τον διπλανού σου. Τις ευπαθείς ομάδες. Τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που δίνουν τεράστια «μάχη» 24 ώρες την ημέρα. Μπορείς ακόμα να ρίξεις μια ματιά στην Ιταλία που δεν σταματάει να μετράει τις πληγές της. Σε αυτές τις δύσκολες ημέρες άπαντες πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Θα έρθει η ώρα που και καφέ θα πιούμε και για φαγητό θα πάμε και τον χορό μας θα… ρίξουμε.
Όχι όμως τώρα. Τώρα είναι ώρα αλληλεγγύης και σεβασμού. Υπάρχουν δημιουργικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε στο «φτωχικό» μας. Να διαβάσουμε βιβλία, να δούμε ταινίας/σειρές. Να γυμναστούμε, να συζητήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Με αυτούς που τόσο καιρό- με τη δουλειά και τις υποχρεώσεις - δεν είχαμε χρόνο να ανταλλάξουμε τα νέα μας.
Και αν θεωρείτε πως είναι «τιμωρία», διαβάστε όσα είπε ο προπονητής της Μπολόνια, Σίνισα Μιχαϊλοβιτς: «Καταλαβαίνω ότι για αυτούς που δεν έχουν συνηθίσει μπορεί να είναι θυσία το να μείνουν σπίτι, αλλά για μένα τα μέτρα αυτά είναι περίπατος. Πέρασα μήνες κλεισμένος σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου 3Χ3, καλωδιωμένος με τον ορό, δίχως να μου επιτρέπεται να ανοίξω ούτε το παράθυρο. Πέρασα δύο πολέμους, καρκίνο, πιστεύεις ότι είναι πρόβλημα να είσαι με την οικογένειά σου, στο σπίτι σου και να βγαίνεις στο μπαλκόνι για τσιγάρο; Για μένα είναι υπέροχο».
