Απεβίωσε ο Ζακ Ντελόρ

Λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ένας άλλος προβεβλημένος Ευρωπαίος πολιτικός άφησε τα εγκόσμια.

Για τον Ζακ Ντελόρ ο λόγος που πέθανε σε ηλικία 98 ετών.

Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1985-1995), τον οποίο οι Γάλλοι αποκαλούσαν «σοφό οραματιστή» της Ευρώπης, έγινε γνωστός και με το προσωνύμιο «ο πατέρας του ευρώ», ενώ στη χώρα μας λόγω του «πακέτου σύγκλησης» που έφερε το όνομα του («πακέτο Ντελόρ»).

Η κόρη του, Μαρτίν Ομπρί, δήμαρχος της πόλης Λιλ, γνωστοποίησε τις συνθήκες θανάτου: «Πέθανε στον ύπνο του σήμερα το πρωί στο σπίτι του στο Παρίσι».

Ως πρόεδρος της Κομισιόν, ο Ντελόρ εργάστηκε για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ειδικότερα, διαδραμάτισε ρόλο στην εγκαθίδρυση της ενιαίας αγοράς (που κατέστησε δυνατή την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών εντός της ΕΟΚ), υπογραφή των συμφωνιών Σένγκεν, Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, θέσπιση του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών Erasmus, μεταρρύθμιση της κοινής αγροτικής πολιτικής, έναρξη της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης που θα οδηγούσε στη δημιουργία του ευρώ.

Σε μία εποχή που στις ΗΠΑ κυριαρχούσε ο νεοφιλελευθερισμός υπό την ηγεσία του Ρόναλντ Ρίγκαν, ο Ντελόρ προώθησε μια εναλλακτική ερμηνεία του καπιταλισμού που τον ενσωμάτωσε στην ευρωπαϊκή κοινωνική δομή.

Ο ίδιος υπήρξε επικεφαλής της «επιτροπής Ντελόρ», η οποία πρότεινε τη δημιουργία του ευρώ, του ενιαίου νομίσματος που αντικατέστησε τα εθνικά νομίσματα. Αυτό επιτεύχθηκε με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992.

Δεν έπαψε ποτέ να ενδιαφέρεται για τις εξελίξεις, επιδιώκοντας πάντα την εμβάθυνση της Ε.Ε. Τον Μάρτιο του 2020, είχε καλέσει ξανά τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της Ενωσης να επιδείξουν μεγαλύτερη αλληλεγγύη ενώ αγωνίζονταν για μία κοινή απάντηση στην πανδημία του Covid-19.

Στόχος του ο ευρωπαϊκός φεντεραλισμός.

Σταθμοί στη ζωή και την καριέρα του:

Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1925 στο Παρίσι.

Από τη δεκαετία του 1940 έως τη δεκαετία του 1960, κατείχε μια σειρά από θέσεις στον γαλλικό τραπεζικό και κρατικό σχεδιασμό στην Τράπεζα της Γαλλίας.

Υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Ως μέλος της Γαλλικής Συνομοσπονδίας Χριστιανών Εργατών, συμμετείχε στην εκκοσμίκευσή της και στην ίδρυση της Γαλλικής Δημοκρατικής Συνομοσπονδίας Εργατών

Τη χρονική περίοδο 1969-1972 ήταν σύμβουλος του γκωλικού Γάλλου πρωθυπουργού Σαμπάν – Ντελμάς.

Το 1974 προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, μαζί με άλλους αριστερούς χριστιανούς. Ηταν ένας από τους ελάχιστους ανοιχτά θρησκευόμενους στο κόμμα.

Το 1981 έως το 1983 υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών υπό τον Φρανσουά Μιτεράν.

Διετέλεσε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 1979 έως το 1981.

Μέσα από τη διαδρομή του, χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Το 1995, ο Ντελόρ κέρδισε το Βραβείο Charles V, που απονέμεται από το Fundación Academia Europea de Yuste.

Το 1996 ίδρυσε το κεντροαριστερό think tank Notre Europe με έδρα το Παρίσι.

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2010, υποστήριξε τη νέα πρωτοβουλία Spinelli Group, η οποία ιδρύθηκε για να τονώσει την προσπάθεια ομοσπονδιοποίησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ηταν παντρεμένος με τη Μαρί Λεφάιγ, η οποία πέθανε το 2020. Είχαν μια κόρη, τη Μαρτίν Ομπρί, η οποία υπηρέτησε ως γραμματέας του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος –από το 2008 έως το 2012– και έναν γιο, τον Ζαν-Πωλ Ντελόρ, ο οποίος ήταν δημοσιογράφος – πέθανε από λευχαιμία το 1982, σε ηλικία 29 ετών.