Ενεργειακή κρίση: Θα βγαίνουμε με τα κλεφτοφάναρα τις νύχτες;

Όταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης μιλούσε για την «Άνοδο της Ασημαντότητας» δεν εξαιρούσε προφανώς τους τεχνοκράτες και τους πολιτικούς. Και ήρθε το φιάσκο με το φυσικό αέριο και τις απανωτές γκάφες του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών για να τον δικαιώσει.

Ζούμε σε μια εποχή γεμάτη «αδύναμους κρίκους» και το πρόβλημα δεν εντοπίζεται τόσο στις εθνικές κυβερνήσεις, κάτι που θα μπορούσε να λύσει η ψήφος του εκάστοτε λαού αλλά στους διορισμένους της Ενωμένης Ευρώπης, που έχουν μαύρα μεσάνυχτα.

Εντυπωσιάζει κυρίως η έλλειψη κοινής λογικής και της αίσθησης του μέτρου, το οποίο κατά τα φαινόμενα δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια και στις κλειστές λέσχες των εκλεκτών.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής:

Ποιος άφησε τα ενεργειακά αποθέματα της Ευρώπης να πέσουν χαμηλά το προηγούμενο καλοκαίρι ανοίγοντας την όρεξη στους κερδοσκόπους;

Ποιοι πίστεψαν ότι οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας θα μπορούσαν από τώρα να υποκαταστήσουν το φυσικό αέριο και, κατά τα φαινόμενα, θα μας γυρίσουν στην εποχή του λιγνίτη;

Ποιοι έβαλαν το χεράκι τους για να διογκωθεί το Ουκρανικό ζήτημα και στη συνέχεια ελεεινολογούσαν για τον πόλεμο που ήρθε στο σπίτι μας;

Και τώρα που η μία κρίση διαδέχεται την άλλη, ενεργειακή ή επισιτιστική ή πετρελαϊκή ή κύριος οίδε ποια άλλη θα μας βρει αύριο, τι γίνεται πατριώτες;

Τι μας συμβουλεύουν οι προσφιλείς μας Γερμανοί; Να αποφύγουμε τον δημόσιο φωτισμό των οδών για τον επόμενο «δύσκολο χειμώνα». Οπότε τι μας μένει; Θα επιστρέψουμε στην μακρινή εκείνη εποχή που ο κόσμος κυκλοφορούσε τη νύχτα με τα κλεφτοφάναρα; Για να ισχύσει εκ νέου η σοφή παροιμία: «Όποιος τη νύχτα περπατεί λάσπες και @@@ πατεί!»