Τουρκία: Υπηρέτης δύο αφεντάδων

Το αφήγημα της εξισορροπιστικής πολιτικής που ακολουθεί η γειτονική χώρα όσον αφορά τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχει την εξήγησή του. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η Τουρκία βιώνει αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη νομισματική κρίση στην Ιστορία της, έστω και αν το καθεστώς Ερντογάν προσπαθεί με διάφορους περισπασμούς να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Οι Τούρκοι φαίνεται πως βρήκαν μια λύση με την Κίνα από τη στιγμή που έγιναν το διεθνές μεταποιητικό κέντρο της. Τα εξευτελιστικά μεροκάματα στη χώρα του Ερντογάν δεν θα μπορούσαν να είναι παρά ισχυρότατο δέλεαρ για την Ασιατική Υπερδύναμη. Από την άλλη η σχέση της Τουρκίας με την Ρωσία με φόντο το Ουκρανικό ζήτημα είναι εξίσου πολυσύνθετη.

Το πρόβλημα του Ερντογάν είναι τριπλό: Επιτιστικό-ενεργειακό-τουριστικό. Η τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους Ρώσους. Χωρίς αυτούς ο τουρισμός θα σημειώσει καταστροφική πτώση. Την ίδια στιγμή τα επισιτισικά αποθέματα της χώρας εξαρτώνται από τις τεράστιες εισαγωγές Ρωσικών σιτηρών. Εξίσου μεγάλες είναι και οι εισαγωγές σε φυσικό αέριο και άλλες πρώτες ύλες ενέργειας από την Ρωσία του Πούτιν.

Με δεδομένη την κατρακύλα της Τουρκικής λίρας και τις πιθανές ελλείψεις σε ψωμί και ενεργειακά αποθέματα, η μόνη λύση του Ερντογάν φαίνεται να είναι το ΔΝΤ. Ωστόσο οι επικείμενες Προεδρικές εκλογές αποκλείουν αυτή τη λύση. Για την ώρα λοιπόν ο Ερντογάν υποδύεται τον εξισορροπιστή μιας κρίσης από την οποία ωστόσο εξαρτάται όχι μόνο η δική του διάσωση αλλά και η διάσωση της ίδιας του της χώρας.

• Στοιχεία αντλήθηκαν από το άρθρο του Γιώργου Ηλιόπουλου στο slpress.gr «Οι Αθέατες τουρκικές εξαρτήσεις».