Η... επιλεκτική ευαισθησία των «απολιτίκ» διεθνών αθλητικών αρχών!
Οι κυρώσεις που επιβάλλουν, σε πλήρη συντονισμό με τις Δυτικές πολιτικές ηγεσίες, οι διεθνείς αθλητικές αρχές στη Ρωσία, παρότι σύμφωνες με το κοινό αίσθημα, προκαλούν ερωτηματικά για τα μειωμένα... αντανακλαστικά τους σε παρόμοιες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν, με άλλους επιτιθέμενους...
Ενώ το δράμα του πολέμου στην Ουκρανία συνεχίζεται - με τον διαρκή «βομβαρδισμό» εικόνων κι αντιφατικών (καθώς ο πόλεμος της προπαγάνδας μαίνεται όσο κι εκείνος των όπλων...) πληροφοριών να υπάρχει κίνδυνος να μας κάνει να συνηθίσουμε το «τέρας» της φρίκης, που ενέσκηψε στη γεωγραφική «γειτονιά» μας - ο αθλητισμός προσπαθεί να βρει τα ...γράδα του με την νέα ζοφερή πραγματικότητα.
Κι ενώ αναζητούνται λύσεις κι έδρες για τις ξεριζωμένες ομάδες από την Ουκρανία κι αποκόπτονται από τις δικές τους οι Ρώσικες, σ’ όλα τα αθλήματα, εντύπωση προκαλεί η αντιφατική συμπεριφορά διεθνών αθλητικών αρχών που άρχισαν την... ομοβροντία των κυρώσεων κατά των Ρώσων εισβολέων, μετά τις αντίστοιχες οικονομικοπολιτικές Αμερικάνων, Ευρωπαίων και Άγγλων!
Είναι να απορεί κανείς, για παράδειγμα, με την UEFA που, την Πέμπτη το βράδυ, δεν άφηνε να φανεί το πανό που κρατούσαν παίκτες της Μπαρτσελόνα και της Νάπολι στον αγωνιστικό χώρο του «Ντιέγκο Μαραντόνα» (πριν από τη μεταξύ τους αναμέτρηση για το Europa League), με την επιγραφή «Σταματήστε τον πόλεμο» με την (ακατανόητη...) δικαιολογία ότι απαγορεύονται τα πολιτικά μηνύματα κατά τη διάρκεια των αγώνων της...
Λίγο νωρίτερα, ο διαιτητής του Ολυμπιακός – Αταλάντα (με περισσότερη ενσυναίσθηση σίγουρα από τους χαρτογιακάδες της Νιόν...) χάριζε την κίτρινη κάρτα (που κατά τους κανονισμούς της FIFA θα έπρεπε να δείξει) στον Ουκρανό Μαλινόφσκι γιατί ...τόλμησε να γράψει στην μπλούζα του «όχι πόλεμος»...
Την επομένη, λοιπόν η (αυτοπροσδιοριζόμενη ως «απολιτιίκ») Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου αφαιρούσε τη φιλοξενία του τελικού του Champions League από τη (γενέτειρα του Πούτιν...) Αγία Πετρούπολη, σε μια κίνηση με ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα αποδοκιμασίας του πολέμου που ξεκίνησαν οι Ρώσοι.
Με διαφορά ωρών η FIA έβγαζε από το καλεντάρι της τη Formula 1 στο Grand Prix του Σότσι, αφού την προηγούμενη είχε πει ότι θα εκτιμήσει την κατάσταση.
Της πήρε ούτε 24 ώρες για έναν αγώνα που γίνεται τον Σεπτέμβριο, για να εναρμονιστεί (κι εκείνη...) με το «κοινό περί δικαίου αίσθημα».
Πέραν του ότι τέτοιες κινήσεις, όπως και της ΔΟΕ (που απαγόρευσε την ανάκρουση των Εθνικών ύμνων Ρωσίας και Λευκορωσίας και τις σημαίες τους σε διεθνείς διοργανώσεις, μετατρέποντας τις δύο χώρες σε παρίες της αθλητικής κοινότητας) φαλκιδεύουν το διαχρονικό μήνυμα ότι η πολιτική πρέπει να μένει εκτός του αθλητισμού, έχουν και οικονομικές επιπτώσεις για τους Ρώσους, αφού χάνονται κύκλοι εργασιών εκατομμυρίων δολαρίων.
Για αυτό Άγγλοι και Γάλλοι επιδόθηκαν σε «αγώνα δρόμου» για το ποιος θα πάρει τον τελικό του Champions League με τους Παριζιάνους (και τον Πρόεδρο Μακρόν...) να επικρατούν σε αυτό το «μπρα ντε φερ»...
Ωστόσο δεν είναι μόνο αυτό που προκάλεσε εντύπωση με τις αθλητικές κυρώσεις κατά των Ρώσων.
Είναι κι ότι τέτοιες ή παρόμοιες μένουν στο... συρτάρι όταν οι επιτιθέμενοι είναι άλλοι.
Για παράδειγμα, ποιες ήταν οι κυρώσεις που υπέστησαν όσοι βομβάρδισαν το Βελιγράδι, το 1999, ή εκείνοι που διεξήγαγαν πολεμικές επιχειρήσεις σε Λιβύη και Συρία;
Εκτός αν υπάρχουν «καλές» και «κακές» βόμβες, ανάλογα με τη... χώρα προέλευσής τους, ή αν έχουν άλλη βαρύτητα οι ζωές όσων είναι φίλα προσκείμενοι στη Δύση κι άλλη εκείνων που είναι ενάντιά τους...
Γιατί αν συμφωνήσουμε πως αυτό δεν (μπορεί να) ισχύει, τότε είναι έκθετη η διεθνής αθλητική κοινότητα και το αφήγημά της πως βρίσκεται υπεράνω πολιτικών σκοπιμοτήτων δεν μπορεί να γίνει πιστευτό, όσο καλή διάθεση και να έχει κάποιος...
