Καστελλόριζο: Δεμένο με τον Ελληνισμό, ξεχασμένο από τον Θεό...

Έχω βρεθεί στο Καστελλόριζο, έχω μιλήσει με κατοίκους, ξέρω τι είναι Καστελλόριζο, το έχω μελετήσει από κοντά. Και εδώ οφείλω να γράψω ορισμένα πράγματα που δεν τα γράφουν άλλοι. Απορώ πώς η κυβέρνηση δεν μεροληπτεί υπέρ του Καστελλόριζου στη φορολογική πολιτική, στον ΕΝΦΙΑ, στον ΦΠΑ στις επιχειρήσεις, στη ΔΕΗ, στα επιδόματα, στα πάντα. Οι απώλειες εσόδων θα είναι αμελητέες, μιλάμε για ένα πραγματικά πολύ μικρό νησί, ένα πολύπαθο νησί, ένα νησί που είναι στο μάτι του κυκλώνα και θα είναι για πολύ καιρό ακόμα. Για να ζήσεις μόνιμα εκεί τον χειμώνα θέλει πολλά κότσια... Και κίνητρα.

Είναι το πιο ανατολικό κομμάτι της Ελλάδας και πρέπει να στηριχθεί. Ένα νησί στο οποίο για να φτάσω πήρα πλοίο από τον Πειραιά και έκανα 24 ώρες! Από τη Ρόδο για να πας εκεί θέλεις 3 ώρες! Φαντάζεστε πόσο μακριά είναι. Η εσχατιά της Ελλάδας, το μόνο μέρος στην ιστορία του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία που έμεινε στην Ελλάδα, μετά την απώλεια της Σμύρνης και των παραλίων. Το Καστελλόριζο είναι πιο ανατολικά από τα παράλια της Μικράς Ασίας όπου για αιώνες κατοικούσαν εκεί Έλληνες.

Οι ντόπιοι μού είχαν πει ότι πολλές φορές μυρίζει γκάζι... Με τις βάρκες τους μυρίζανε φυσικό αέριο. Αξέχαστη μου έχει μείνει μία συγκλονιστική βόλτα με ταχύπλοο από ντόπιο, ο οποίος μας είχε πάει σε μία σπηλιά θαλάσσια, που για να μπούμε έπρεπε να σκύψουμε τόσο χαμηλά στο ταχύπλοο όπου σχεδόν ξαπλώσαμε. Μαγική η ομορφιά του νησιού. Στο λιμανάκι κάθεσαι και ταΐζεις θαλάσσιες χελώνες. Βλέπεις χρώματα ψαριών που δεν τα έχεις ξαναδεί γιατί εκεί είναι άλλα νερά... Αξέχαστο και το γαριδάκι, όλο το νησί έτρωγε γαριδάκι.

Τα παράπονα των κατοίκων όμως έντονα. Ξεχασμένοι από τον Θεό. Πόσω μάλλον τώρα που βιώνουν μια διπλή καταστροφή. Η μία είναι γενική με την πανδημία. Η άλλη είναι τοπική και έχει να κάνει με την ένταση μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας με επίκεντρο το Καστελλόριζο.

Πραγματικά βλέπεις την Τουρκία απέναντι. Αυτό όμως δεν σημαίνει κάτι. Και από άλλα ελληνικά νησιά βλέπεις την Τουρκία απέναντι. Η ατυχία για το Καστελλόριζο και τη συστάδα μικρών ακατοίκητων νησιών γύρω του είναι ότι βρίσκεται πολύ μακριά από κάθε άλλο ελληνικό έδαφος. Και ορίζει τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις σε σχέση με το μέγεθός του, υπερπολλαπλάσιες θαλάσσιες εκτάσεις. Εκεί πατάνε οι Τούρκοι.

Ακόμα και στη συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο αφέθηκε για αργότερα η διευθέτηση ανατολικά της Ρόδου. Θα είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να κατηγορηθεί για προδοσία, αλλά και καμία τουρκική κυβέρνηση δεν μπορεί να ανεχθεί να «φυλακιστεί» η Τουρκία χωρίς θάλασσες αν γίνουν δεκτές όλες οι «μαξιμαλιστικές» όπως τις αποκαλούν θέσεις της Ελλάδας. Εδώ αξιώνει ο Ερντογάν τη θάλασσα νοτιοανατολικά της Κρήτης, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου και με αμερικανική βάση-κλειδί στη Μεσόγειο, στο απομακρυσμένο μικροσκοπικό Καστελλόριζο που είναι δίπλα του θα κολλήσει;

Το νησί και οι κάτοικοί του πρέπει να βοηθηθούν από την ελληνική κυβέρνηση. Είναι ένα νησί που άλλαξε πολλές φορές χέρια, βομβαρδίστηκε, αλλά ο Ελληνισμός είναι ακόμα εκεί. Σε μαγαζιά του νησιού έβλεπα παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με το Καστελλόριζο βομβαρδισμένο τότε που είχε πολύ περισσότερους κατοίκους.

Το Καστελλόριζο ή Μεγίστη δεν είναι ξεκομμένο από την Ελλάδα επειδή έτσι του... κάπνισε. Ήταν δεμένο με τον ελληνισμό στα παράλια της Μικράς Ασίας. Απέναντί του ήταν ελληνισμός. Πλέον δεν έχει ούτε 500 μόνιμους κατοίκους.

Πέρασαν από αυτό οι Ρωμαίοι, οι Ιωαννίτες Ιππότες που έστελναν σε αυτό εξόριστους από τη Ρόδο, καταλήφθηκε από τους Αιγύπτιους, από τους Καταλανούς, από τους Ναπολιτάνους, από τους Ενετούς και βέβαια από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Στην αρχή του 20ού αιώνα έφτασε να έχει κοντά στις 15.000 κατοίκους! Άκμασε οικονομικά με μεγάλο στόλο, οι κάτοικοι ήταν δεινοί ναυτικοί και έκαναν εκτεταμένο εμπόριο στη Μεσόγειο.

Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο το νησί ήταν υπό την προστασία των Γάλλων! Βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς από τα απέναντι παράλια της Τουρκίας καθώς ήταν σύμμαχοι οι Γερμανοί με τους Οθωμανούς.

Η Γαλλία πούλησε το νησί στην Ιταλία το 1921, τα Δωδεκάνησα τα πήρε η Ιταλία που ήταν τότε ναυτική δύναμη με βλέψεις στη Μεσόγειο, μοιράζονταν τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας. Και η Ελλάδα είχε πάρει τη Σμύρνη και προέλαυνε ο ελληνικός στρατός όλο και πιο βαθιά. Με αποτέλεσμα να έρθει η Μικρασιατική Καταστροφή.

Ένας τεράστιος σεισμός το 1926 γκρέμισε πάρα πολλά σπίτια και έτσι το Καστελλόριζο έμεινε με 2.000 κατοίκους μέσα σε πολύ λίγα χρόνια. Από εκεί που είχε κοντά στις 15.000 κατοίκους, ο βομβαρδισμός των Γερμανών, η Μικρασιατική Καταστροφή και ο σεισμός μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία το παρέλυσαν. Η μεγάλη πλειονότητα του νησιού μετανάστευσε.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η επόμενη γενιά δεινοπαθεί κι αυτή με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Ιταλοί χάνουν τις μάχες, οι Άγγλοι καταλαμβάνουν το νησί, βομβαρδίζεται όμως από τα γερμανικά Στούκας και ερημώνει. Ξέσπασε και μια τεράστια πυρκαγιά που έκαψε πολλά σπίτια που δεν είχαν γκρεμιστεί από τον βομβαρδισμό, και λέγεται ότι τη φωτιά την έβαλαν Άγγλοι στρατιώτες για να καλύψουν το πλιάτσικο που είχαν κάνει στα σπίτια... Οι κάτοικοι έφυγαν μετανάστες.

Θυμόμαστε και το συμβολικό διάγγελμα του Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος πήγε στο Καστελλόριζο για να ανακοινώσει την αρχή της… Οδύσσειας για την Ελλάδα με την είσοδο στον μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Και τώρα πάλι το Καστελλόριζο είναι στο επίκεντρο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι κάτοικοι πρέπει να βοηθηθούν. Υπάρχουν τρόποι από μια κυβέρνηση που έχει εξασφαλίσει πολλά λεφτά από την Ευρώπη λόγω πανδημίας, αλλά το βασικό που έκανε ήταν να ικανοποιήσει τη μεγάλη εκλογική πελατεία των συνταξιούχων, κάποιοι από τους οποίους είναι ευκατάστατοι, με παχυλές συντάξεις (για τα δεδομένα της κρίσης που διάγουμε) από τις ΔΕΚΟ και το Δημόσιο. Τα ίδια θα έγραφα αν ήταν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το ξέρουν όλοι αυτό. Είναι πάγιες απόψεις μου.