The Hand of God: Μια αλληγορία πάνω στο περίφημο «χέρι του Θεού» του Μαραντόνα (vid)

Χαζεύοντας μια προπόνηση της Νάπολι και τον Μαραντόνα να εκτελεί αμέτρητα φάουλ, ο αδελφός του πρωταγωνιστή της ταινίας, του λέει «το παν είναι η επιμονή». Η επιμονή λοιπόν οδήγησε τον κεντρικό ήρωα της ταινίας να πραγματοποιήσει το όνειρό του, να πάρει το τρένο για τη Ρώμη και να ξεκινήσει την προσπάθεια να γίνει σκηνοθέτης, αφήνοντας πίσω τη Νάπολι και το τραγικό συμβάν της απώλειας των γονιών του.

Ναι, ο μικρός Φαμπιέτο Σκίζα του The Hand of God (τον υποδύεται άψογα ο Φιλίπο Σκότι που χαρακτηρίζεται ήδη ως ο νέος Σαλαμέ) είναι στην ουσία ο σκηνοθέτης της ταινίας, Πάολο Σορεντίνο στα νιάτα του. Μιλάμε δηλαδή για μια αυτοβιογραφική -και συνάμα συγκινητική- ταινία του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη.

Η ταινία έχει πάρει τον τίτλο της από την αξέχαστη ενέργεια του Ντιέγκο Μαραντόνα (Το Χέρι του Θεού) και είναι στο μεγαλύτερο μέρος της αλληγορική. Δεν είναι αθλητική ταινία, ασχέτως αν οι αναφορές στον Μαραντόνα ακολουθούν όλη την ταινία, και θέλει προσοχή για να την καταλάβεις. Δεν είναι εύκολη ταινία, είναι Φελινική και σε βάζει σε δύσβατα μονοπάτια. Έχει κι αυτό τη χάρη του, αυτή άλλωστε είναι η μαγεία του κινηματογράφου.

Η ταινία, μεγάλη νικήτρια του 78^ου Φεστιβάλ της Βενετίας, δείχνει την καταπίεση που ένιωθαν οι Ναπολιτάνοι, το λαϊκό τους υπόστρωμα και την ανάγκη να έχουν κάποιο Θεό. Γι΄ αυτό και λάτρεψαν τον Μαραντόνα, που τους έδωσε ελπίδα, και τον έκαναν Θεό.

Ο πρωταγωνιστής στο έξοχο φινάλε της ταινίας, μπορεί να κλείνει την τηλεόραση τη στιγμή που η Νάπολι κατακτούσε το ιστορικό της πρώτο πρωτάθλημα το 1987, και να μένει παγερά αδιάφορος στους ξέφρενους πανηγυρισμούς των Ναπολιτάνων στους δρόμους της πόλης, αλλά ουσιαστικά το …χέρι του Θεού ήταν εκείνο που οδήγησε κι αυτόν στη δική του επανάσταση.

ΥΓ. Μην ξεγελαστείτε απ΄ το πρώτο μέρος της ταινίας που είναι λίγο φάρσα. Μετά αλλάζει τελείως η ταινία.