Νo Sudden Move: Ένα ιδιαίτερο μαφιόζικο δράμα

Ο Steven Soderbergh μας παραδίδει το No Sudden Move, ένα ιδιαίτερο μαφιόζικο δράμα περιόδου το σενάριο του οποίου επιμελήθηκε ο Ed Solomon, με τους Don Cheadle (Black Monday), Benicio Del Toro (Sicario) και τον David Harbour (Stranger Things) να ηγούνται εδώ του cast.

Το επιτελείο των ηθοποιών συναπαρτίζουν μεταξύ άλλων οι: Jon Hamm, Amy Seimetz, Brendan Fraser, Kieran Culkin, Noah Jupe, Craig Grant, Julia Fox, Frankie Shaw, Ray Liotta, και ο Bill Duke.

Η πλοκή εκτυλίσσεται με φόντο το Detroit της δεκαετίας του 1950, εστιάζοντας σε κάποιους κακοποιούς τους οποίους επιστρατεύει κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες σε ένα μεγάλο κόλπο ένας άγνωστος προκειμένου να φέρουν εις πέρας μία φαινομενικά απλή δουλειά, την απόσπαση ενός εγγράφου. Ωστόσο, καθώς ακολουθούν το πλάνο τους, ξαφνικά στραβώνει τελείως το πράγμα και κάπου εκεί αρχίζουν να αναρωτιούνται ποιο είναι το αινιγματικό πρόσωπο που τους προσέλαβε και ποια είναι τα αληθινά του κίνητρα πίσω από την όλη υπόθεση.

Ιδιότυπο, βραδύκαυστο noir με σταθερό χτίσιμο προς το φινάλε

Το εν λόγω project που έκανε πρόσφατα πρεμιέρα στο HBO Max, είναι ένα πολύ τίμιο ατμοσφαιρικό φιλμ μυστηρίου με επιρροές από αλλοτινούς καιρούς και με πολύ γνωστά ονόματα της υποκριτικής να κρατάνε σε μεγάλο βαθμό αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του κοινού μέσα από τις εξαιρετικές τους ερμηνείες.

Το ιδιότυπο αυτό noir έργο ξεκινάει με αργούς ρυθμούς όσον αφορά του πρώτο του μισό, αλλά στη συνέχεια το κουβάρι της δράσης ξετυλίγεται κάπως πιο γοργά, και σύντομα ο θεατής αντιλαμβάνεται γιατί ο δημιουργός της ταινίας πήρε τον χρόνο του να χτίσει σιγά σιγά αλλά και σταθερά την ιστορία του.

Το στοιχείο της ανατροπής στην περίπτωση αυτή, αξιοποιείται κατάλληλα ως επί το πλείστον, χαρίζοντάς μας μερικές πολύ χαρακτηριστικές στιγμές όπου τα γυρίσματα της τύχης για τους κύριους δρώντες του έργου μας παραδίδουν κάποιες πολύ δυνατές εκβάσεις όσον αφορά την εξέλιξη των γεγονότων.

Βεβαίως, ειδικά προς το τέλος, ενδέχεται ορισμένοι να πουν πως κάποια σκηνικά ήταν αρκετά τραβηγμένα όσον αφορά στον παράγοντα του απρόβλεπτου, αλλά και πάλι κάτι τέτοιο δεν νομίζω ότι χαλάει στο σύνολό της την μυθοπλασία που παρακολούθησε ο δέκτης.

Μαφιόζικα πισώπλατα μαχαιρώματα

Η έννοια της απάτης, της απληστίας, της ιδιοτέλειας, κυριαρχούν. Όμως, εξίσου έντονα εμφανίζεται η ίντριγκα και η προδοσία που αποδίδονται με τέτοιον τρόπο ώστε εύλογα να αμφιταλαντεύεσαι και να σε τριβελίζει η σκέψη του ποιός την έφερε τελικά πισώπλατα σε ποιόν. Ο άγραφος κώδικας των παρανόμων «μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια» μάλλον δεν απαντάται και τόσο πολύ εδώ ή εάν υφίσταται, τότε εκδηλώνεται πιο πολύ ευκαιριακά και επιλεκτικά.

Επιπλέον, δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ψυχογράφηση των χαρακτήρων, και μάλιστα πολύ περισσότερο όσον αφορά σε δύο πολύ συγκεκριμένες φιγούρες, αλλά ενίοτε έχεις την αίσθηση ότι οι περιγραφές που συνθέτουν το παρελθόν κάποιων άλλων μορφών πιθανόν κάπου να φαντάζουν χαοτικές ή υπεραναλυτικές ώστε ανά σημεία να σε μπερδεύουν λιγάκι.

Οι εμβόλιμες αφηγήσεις ή οι μικρές ιστορίες που αναπτύσσονται εν προκειμένω είναι σαν να προσπαθούν να υπερισχύσει η μία της άλλης, και διασταυρώνονται κάπως άτσαλα όπως ακριβώς συμβαίνει στην ανταλλαγή πυρών.

Μετά από αρκετά τεκταινόμενα, στον επίλογο του No Sudden Move αποκαλύπτεται ότι σε αυτήν την κομπίνα μεταξύ εγκληματιών υπήρχε κάτι πολύ πιο μεγάλο πίσω από τις γραμμές, αλλά ίσως το φινάλε να φαίνεται κάπως υπερβολικό και αυτό επειδή μάλλον δεν το προσέγγισαν και τόσο κατάλληλα οι συντελεστές της ταινίας, ώστε να βγαίνει με περισσότερη συνοχή ένα πιο συγκροτημένο νόημα.

Πηγή: unboxholics