Υπερακάνθιος του Ώμου: Διάγνωση και Αποκατάσταση

Η αθλητική αποκατάσταση επικεντρώνει την πρόληψη, την παρατήρηση και την θεραπεία αθλητικών τραυματισμών και μυοσκελετικών παθήσεων όπως η τενοντίτιδα του υπερακανθίου του ώμου. Παίζει ζωτικό ρόλο σε αθλητές όλων των ειδικοτήτων.

Οι τραυματισμοί στον ώμο παρουσιάζονται στο 30% των ασθενών κατά την διάρκεια της αθλητικής τους σταδιοδρομίας. Ο ώμος είναι μία άρθρωση με μεγάλη κινητικότητα. Ο σύνδεσμος της άρθρωσης αντιπροσωπεύει τη στατική σταθερότητα, ενώ οι τέσσερις μύες και οι τένοντες του ώμου στο στροφικό πέταλο αντιπροσωπεύουν τη δυναμική σταθερότητα. Για τους επαγγελματίες αθλητές απαιτείται εντατική προπόνηση. Στις περιπτώσεις που εμφανίζεται η τενοντίτιδα του υπερακανθίου του ώμου , όπως αίσθημα πόνου, μαζί με την αδυναμία του ώμου ( κατά την διάρκεια της προπόνησης) πρέπει να ενημερώσουν τον φυσικοθεραπευτή . Εάν καθυστερήσουν όχι μόνο έχουν παρατεταμένο πόνο αλλά υποχρεώνονται να τερματίσουν την αθλητική τους δραστηριότητα. Και πολλές φορές να οδηγηθούν και στο χειρουργείο.

Διάγνωση/κλινική αξιολόγηση

Σε επαγγελματία αθλητή με σημαντικό πόνο μία ακριβής κλινική-φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση και διάγνωση είναι σημαντική. . Η κλινική εξέταση συνήθως περιλαμβάνει τα ακόλουθα
¨
α. Ενεργό εύρος κίνησης της άρθρωσης του ώμου. AROM στην πάσχουσα πλευρά του ώμου.

β. ψηλάφηση ( ευαισθησία, αδυναμία, μυϊ-κη αδυναμία ή μυίκή ατροφία ) από την ακρώμιοκλειδική άρθρωση, την ωμοπλάτη , την ωμοπλατοθωρακική άρθρωση, την πρόσθια και τη οπίσθια επιφάνεια του ώμου. . Το κλινικό test Kennedy/Hawkins θεωρείται γενικά πιο ευαίσθητη από την δοκιμασία Neers.

Αποκατάσταση- θεραπεία της τενοντίτιδας των ώμων σε επαγγελματίες αθλητές.

Σύμφωνα με της πιο πρόσφατες Βρετανικές μελέτες αναφέρουν πρωτόκολλα θεραπείας για την ηλικιακή ομάδα των αθλητών, είναι ένα πρόγραμμα αποκατάστασης 12 εβδομάδων. Κατά την διάρκεια της πρώιμης φάσης αποκατάστασης, η κυρία εστίαση είναι η μείωση του πόνου, της φλεγμονής των κυτάρρων και η αποκατάσταση σε φυσιολογικό εύρος κίνησης. Επιπλέον η συμπληρωματική θεραπεία όπως η παγοθεραπεία, η ηλεκτροθεραπεία και το λέϊζερ θεωρούνται ελπιδοφόρα. Manual therapies ( χειρωνακτικές θεραπείες ) όπως η κινητοποίηση των αρθρώσεων και το παθητικό εύρος κίνησης μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της φυσιολογικής κινηματικής των αρθρώσεων και στη βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων.

Η δεύτερη μελέτη είναι πιο πρόσφατη. H διάρκεια των προγραμμάτων έχει μειωθεί κατά το ήμισυ ( 6 εβδομάδες ) και το επίκεντρο είναι η ενίσχυση της δυναμικής σταθεροποιήσης του ώμουκαι της ωμοπλάτης. Η ενίσχυση των ώμων επιχειρήθηκε με ισομετρικές ασκήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ασκήσεων ρυθμικής σταθεροποιήσης. Η ωμοπλάτη παίζει σημαντικό ρόλο, για τους επαγγελματίες αθλητές που πάσχουν από την τενοντίτιδα του ώμου του υπερακανθίου. Θα πρέπει να περιλαμβάνει ευαισθησία και δυναμική σταθεροποίηση για την υποστήριξη της λειτουργικής σταθερότητας της άρθρωσης του ώμου.
Οι τρόποι θεραπείας επικεντρώνονται στην συντηρητική αντιμετώπιση των τενοντοπαθειών υπερακανθίου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα είναι αντικρουόμενα, ενώ η θεραπεία με κρουστικά κύματα έχει προσφέρει οφέλη για την ασβεστοποιό τενοντίτιδα του υπερακανθίου του ώμου.

Στεφανίδης Δημήτριος
Φυσικοθεραπευτής.
Μετεκπαιδευθείς στην εφαρμοσμένη αποκατάσταση Αθλητικών κακώσεων, UK.
Κεντρικό κολλέγιο Ρεφλεξολογίας του Λονδίνου.