Κωνσταντίνος Μαγιάννης στο «ΦΩΣ»: «Να περάσει όλο αυτό, να ξανακατέβω στο Καραϊσκάκη»

Ο Κωνσταντίνος Μαγιάννης, διευθυντής στο παθολογικό τμήμα του νοσοκομείου Γρεβενών, με μεγάλη πείρα στον κορονοϊό, δίνει συμβουλές στους αναγνώστες, αλλά δεν ξεχνά να μιλήσει για το μεγάλο του πάθος. 

Κωνσταντίνος Μαγιάννης στο «ΦΩΣ»: «Να περάσει όλο αυτό, να ξανακατέβω στο Καραϊσκάκη»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Κωνσταντίνος Μαγιάννης είναι διευθυντής στο παθολογικό τμήμα του νοσοκομείου Γρεβενών. Έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα με τον κορονοϊό γιατί πριν από λίγο καιρό ένα ολόκληρο χωριό κοντά στα Γρεβενά είχε κολλήσει κορονοϊό. Και είχε γεμίσει το νοσοκομείο... Μου είπε ο Στέφανος Λεμονίδης ότι τον βοήθησε με την περιπέτεια που πέρασε και ότι είναι ένθερμος Ολυμπιακός και αναγνώστης του «ΦΩΤΟΣ». Δεν μου είπε όμως πόσο πολύ αγαπάει πραγματικά τον Ολυμπιακό και τι παθολογική αδυναμία τού έχει!

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 19/3/2021

«Έτσι την ...πάτησα με τον κορονοϊό» και το ματς βόλεϊ Ολυμπιακός-Φοίνικας Σύρου

Αναγνώστης του «ΦΩΤΟΣ» κάποτε;

Όχι κάποτε. Πάντοτε!

Από πότε;

Από γυμνασιόπαιδο. Έπαιρνα το «ΦΩΣ» με το χαρτζιλίκι που μου έδινε ο πατέρας μου. Ως και σήμερα το παίρνω που είμαι 57 χρόνων. Με το «ΦΩΣ» γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές οπαδών του Ολυμπιακού, μεταξύ των οποίων και εγώ. Είναι μια εφημερίδα που τηρεί τους κώδικες δημοσιογραφικής δεοντολογίας, δεν φανατίζει τους αναγνώστες της, δεν προκαλεί τους οπαδούς των άλλων ομάδων, συνδυάζοντάς το με πλούσιο αθλητικό ρεπορτάζ. Είμαι συγκινημένος που μιλάω στην εφημερίδα που λαχταρούσα να διαβάσω από παιδί!

Διευθυντής του παθολογικού στο νοσοκομείο Γρεβενών;

Ναι.

Από πότε είστε σε αυτό το νοσοκομείο;

Από το 1999. Πάνω από 20 χρόνια.

Πείτε μου αξέχαστα περιστατικά με τον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός για εμένα είναι ο πιο σταθερός παράγοντας στη ζωή μου. Είναι μία αξία ανεξίτηλη στον χρόνο! Σε αυτήν την καταχνιά που ζούμε, ο Ολυμπιακός δίνει χαρά, δύναμη, ελπίδα, αισιοδοξία. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον Ολυμπιακό. Πραγματικά το λέω αυτό.

Όλα τα τμήματα παρακολουθείτε;

Περισσότερο το ποδόσφαιρο, μετά το μπάσκετ, αλλά και κάθε τμήμα του Ολυμπιακού με ενδιαφέρει, όλα τα αγαπάω.

Πού θέλει ενίσχυση η ομάδα στο ποδόσφαιρο;

Στα ακραία μπακ. Εκεί ήταν πέρσι η δύναμή μας με Τσιμίκα και Ομάρ. Μαζί με το κέντρο μας φυσικά. Στα ακραία μπακ πονάμε φέτος. Βελτιώθηκε η κατάσταση με τις μεταγραφές του Γενάρη, αλλά και πάλι δεν είναι όπως πέρσι.

Παρακολουθείτε πραγματικά απ’ ό,τι βλέπω.

Ο Ολυμπιακός είναι η ζωή μου! Παίρνω κάθε χρόνο σχεδόν εισιτήριο διαρκείας.

Και έρχεστε από τα Γρεβενά;

Ναι, ναι. Και όταν επιστρέψουμε στην κανονικότητα, θα ακολουθώ την ομαδάρα μας και στην Ευρώπη ακόμα πιο συχνά. Έχω πάει αρκετά ταξίδια για τον Ολυμπιακό, αλλά όχι όσα θα ήθελα λόγω κάποιων προσωπικών προβλημάτων που είχα. Δύο αξέχαστα ματς θα σου πω: Το ένα ήταν στο «Μπερναμπέου», το 4-2, που κερδίζαμε έως το δεύτερο ημίχρονο τη Ρεάλ 1-2 με 10 παίκτες εμείς από την αρχή του αγώνα. Πλασματικό ήταν το σκορ στο τέλος. Έφυγα από το γήπεδο με χαρμολύπη, είχα πάει στο ταξίδι αυτό. Αξέχαστο ματς επίσης το 3-0 επί της Βέρντερ που προκριθήκαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ και ήμουν μέσα στο γήπεδο.

Στα Γρεβενά τι ομάδα είναι οι πιο πολλοί;

ΠΑΟΚτσήδες λογικά, αλλά έχει και πολλούς Ολυμπιακούς. Ειδικά το χωριό μου είναι κόκκινο!

Ποιο χωριό;

Βατόλακκος, κοντά στα Γρεβενά.

Πόση ώρα είναι η πόλη από τη Θεσσαλονίκη;

Μιάμιση ώρα με νορμάλ ταχύτητα. Είναι 160 χιλιόμετρα. Περιμένω πώς και πώς να ξαναμπούμε στο Καραϊσκάκη για να έρχομαι να βλέπω τον Ολυμπιακό. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που είδα τον Ολυμπιακό από κοντά εδώ στην επαρχία...

Πείτε μου γι’ αυτό.

Ήταν το 1979, Καστοριά - Ολυμπιακός 0-0. Ήμουν νέος, δεν είχα ξαναδεί τον Ολυμπιακό από κοντά. Όταν είδα τις ερυθρόλευκες φανέλες να μπαίνουν στο γήπεδο, όταν είδα τους παίκτες, ήταν κάτι μαγικό, κάτι θεϊκό. Μέχρι να αποχωρήσει και ο τελευταίος παίκτης από τον αγωνιστικό χώρο ήμουν κοκαλωμένος σε έκσταση!

Πάμε τώρα στον κορονοϊό. Τι έχετε βιώσει εκεί;

Αναλογικά με τον πληθυσμό του νομού, είχαμε μεγάλο πρόβλημα στο δεύτερο κύμα. Ο Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης στο νοσοκομείο ήταν ένα δίμηνο εφιαλτικό...

Λόγω ενός χωριού εκεί κοντά;

Είναι κωμόπολη, η Δεσκάτη. Εκεί νόσησε σχεδόν το σύνολο των κατοίκων.

Γιατί συνέβη αυτό;

Οι φήμες λένε ότι, παρά το λοκντάουν, λειτουργούσαν μαγαζιά, έρχονταν ετεροδημότες, έκαναν χρήση ναργιλέδων. Μικρή η κοινωνία, γέμισαν κορονοϊό. Στο πρώτο κύμα, όμως, δεν είχαμε πρόβλημα καθόλου. Ένα κρούσμα μόνο είχε βρεθεί, που ήταν μάλιστα από άλλον νομό.

Τώρα πώς είναι τα πράγματα;

Καλύτερα. Λιγότερα τα κρούσματα και όχι σοβαρές νοσήσεις.

Νέοι πέθαναν;

Όχι, αλλά είχαμε σοβαρά περιστατικά. Είδα άνθρωπο κοντά στα 30 να καταρρέει μπροστά στα μάτια μου και έπρεπε να τον διασωληνώσω. Είχαμε σοβαρά περιστατικά, αλλά, δόξα τω Θεώ, βγήκαν από τις μονάδες ΜΕΘ. Στέλνουμε τα σοβαρά περιστατικά που θέλουν ΜΕΘ στη Βόρεια Ελλάδα στη Θεσσαλονίκη αλλά και στα Γιάννινα.

Τι πρέπει να κάνουμε αν δεν νιώθουμε καλά; Μου είπε ο Στέφανος ότι τον βοηθήσατε.

Την πρώτη φορά που με πήρε του είπα να κάνει τεστ, αλλά δεν με άκουσε. Αν είμαστε σε καλή κατάσταση, μένουμε στο σπίτι, να προστατεύσουμε τους άλλους, κάνουμε και τεστ, να δούμε πώς θα εξελιχθεί.

Νοσοκομείο πότε πάμε;

Αν νιώθουμε δύσπνοια, αν έχουμε υψηλούς πυρετούς, αν δεν νιώθουμε καλά, ειδικά αν έχουμε δύσπνοια. Τότε πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο. Επίσης, αν πρόκειται για ηλικιωμένους με υποκείμενα νοσήματα.

Τα rapid tests πέφτουν έξω;

Είναι αρκετά αξιόπιστα, όχι βέβαια όσο ο μοριακός έλεγχος, ο οποίος όμως αργεί πολύ.

Αν νοσήσουμε και το περάσουμε, πόσους μήνες έχουμε αντισώματα;

Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια, οι Αμερικανοί έχουν το τρίμηνο.

Μπορεί να υπάρξει ξαφνική επιδείνωση;

Ναι, ναι.

Πότε είναι το επικίνδυνο σημείο;

Συνήθως μετά την έκτη μέρα, την έβδομη, την όγδοη. Μπορεί να γίνει υπερφλεγμονώδης αντίδραση και να έχουμε μια κατάσταση δραματική.

Δηλαδή τι γίνεται;

Έντονη δύσπνοια, ταχύπνοια, υπόταση, μπορεί να χρειαστεί μονάδα εντατικής θεραπείας.

Πείτε μου για την πνευμονία.

Μπορεί κάποιος να έχει ήπια πνευμονία λόγω Covid, όμως μπορεί η πνευμονία να είναι και δραματική. Το καταλαβαίνουμε από τη δύσπνοια. Αν έρθει στο νοσοκομείο, το βλέπουμε με τη μέτρηση υποξυγοναιμίας, με απλή ακτινογραφία, καλύτερη απεικόνιση δίνει η αξονική τομογραφία.

Αν υπάρξει βαρύ περιστατικό πνευμονίας, θέλει σίγουρα ΜΕΘ;

Έχουμε βγάλει και βαριά περιστατικά πνευμονίας χωρίς να χρειαστεί ΜΕΘ.

Σε νέους, ε;

Κυρίως νέοι, ναι. Σε ηλικιωμένους είναι δύσκολα...

Αντιβίωση παίρνουμε προληπτικά αν το τεστ βγει θετικό;

Όχι. Αντιβίωση παίρνουμε αν γίνει επιλοίμωξη με βακτήρια, το δείχνουν οι εξετάσεις αίματος. Αν όμως επιμένουν για μέρες τα συμπτώματα ή αν υπάρχει δύσπνοια, εμπειρικά μπορεί να συστήσουμε αντιβίωση.

Βιταμίνη C και βιταμίνη D;

Βοηθάνε.

Τι άλλο βοηθάει;

Σε βαριά συμπτώματα η κορτιζόνη.

Πώς;

Από το στόμα. Σιρόπι ή χάπια. Ή στο νοσοκομείο ενδοφλέβια.

Έχει παρενέργειες η κορτιζόνη;

Βεβαίως, πολλές. Με φειδώ τη δίνουμε. Και όχι σε όλους. Επίσης, το τελευταίο δίμηνο ο ΕΟΔΥ συστήνει και τη χορήγηση κολκιχίνης βάσει συγκεκριμένων ενδείξεων.

Αν νοσήσει κάποιος και έχει προγραμματισμένο ραντεβού για το εμβόλιο, το κάνει ή όχι;

Ο ΕΟΔΥ συστήνει με την αποδρομή της λοίμωξης Covid να γίνει το εμβόλιο, ναι.

Γιατί; Αφού θα έχει αντισώματα πλέον ο ασθενής.

Οι ΗΠΑ λένε το εμβόλιο να γίνει ένα τρίμηνο μετά τη νόσηση.

Γιατί κάποιοι είναι ασυμπτωματικοί, ενώ άλλοι το περνάνε βαριά; Ίδια ηλικία, χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Είναι θέμα DNA;

Είναι θέμα DNA ή υπάρχουν υποκείμενα νοσήματα που δεν τα γνωρίζουν... Επίσης, παίζει ρόλο και η ποσότητα του ιικού φορτίου που μολύνθηκαν.

Γιατρέ, πότε πιστεύετε ότι θα ανοίξουν την κοινωνία και θα μπορούμε να ταξιδέψουμε στα χωριά μας;

Εγώ πιστεύω τον Μάη. Όμως για να επανέλθουμε πλήρως στην κανονικότητα πρέπει να εμβολιαστεί πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Αυτή είναι η μόνη σωτηρία! Αλλιώς, μετά την ύφεση του καλοκαιριού, θα έχουμε ξανά από το φθινόπωρο τα ίδια...

Κάτι άλλο που θα θέλατε να πείτε;

Αυτό το δίμηνο είχαμε την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθεια της διοικήτριας του νοσοκομείου, κ. Ευτυχίας Καπάτου, η οποία δούλευε νυχθημερόν για να διευκολύνει το έργο μας. Δεν χρειαστήκαμε στήριξη από κανένα όμορο νοσοκομείο, αντιθέτως νοσηλεύτηκαν και συνεχίζουν να νοσηλεύονται στο νοσοκομείο μας ασθενείς από όμορους νομούς. Πότε πάμε στο νοσοκομείο: όταν νιώθουμε δύσπνοια, εύκολη κόπωση, βλέποντας υποξυγοναιμία στο οξύμετρο, υψηλό πυρετό μη ανταποκρινόμενο στα αντιπυρετικά για περισσότερο από 48 ώρες. Επίσης, εάν πρόκειται για ηλικιωμένους ή ασθενείς με γνωστά υποκείμενα νοσήματα.