ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΣΕΛΙΔΗΣ συγκλονιστικός στο «ΦΩΣ»: «Στη Ρωσία με έλεγαν Έλληνα και εδώ με λένε Ρώσο»...

«Πρώτη φορά τα λέω όλα αυτά»!

Μας έδωσε και προσωπικές οικογενειακές φωτογραφίες.

Ο γίγαντας που παρηγορούσε όλους τους αντίπαλους που νικούσε.

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Έχει χιούμορ και ενσυναίσθηση, μπάσα φωνή, αλλά πολύ ζεστή. Όταν τον ρώταγα πολλές φορές αν είναι Έλληνας, αν οι πρόγονοί του είναι Έλληνες, γελούσε καλόκαρδα και μου έδινε υπομονετικά απαντήσεις. Είναι ο ολυμπιονίκης μας στο τζούντο Θόδωρος Τσελίδης. Του ζήτησα και μου έδωσε προσωπικές φωτογραφίες από την παιδική του ηλικία. Άνοιξε την καρδιά του για τη ζωή του. Δεν τα έχει ξαναπεί ποτέ αυτά.

Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 10 Αυγούστου στην εφημερίδα «ΦΩΣ».

(Ο Θόδωρος Τσελίδης όταν ήταν μωρό)

O προπονητής σου, Νίκος Ηλιάδης, μου είπε ότι δεν έχεις αμάξι.

(γελάει). Ναι, δεν έχω αμάξι. Αλλά δεν πειράζει, δεν το χρειαζόμουν τόσο πολύ. Είναι όλα κοντά μου εδώ που μένω στην Ελλάδα. Και στη Ρωσία εκεί όπου έμενα ήταν όλα κοντά.

Πού έμενες στη Ρωσία;

Στο Βλαδικαβκάζ. Έχει μεγάλη ελληνική κοινότητα εκεί, γενικώς στην περιοχή του Καυκάσου έχει μεγάλη κοινότητα Ελλήνων.

Μου είπε επίσης ότι στις 31 Αυγούστου πρέπει να αφήσεις το σπίτι.

Αλήθεια είναι.

Γιατί;

Δεν ξέρω, αυτή ήταν η συμφωνία με την Ολυμπιακή Επιτροπή.

Πού θα μείνεις;

Δεν ξέρω.

Σε αγχώνει αυτό;

Όχι, τώρα δεν με αγχώνει τίποτα, είμαι τόσο ευτυχισμένος για το μετάλλιο (γελάει).

Διακοπές πού θα πας;

Θέλω να πάω στην Τήνο.

Γιατί στην Τήνο;

Όταν ήμουν παιδί, ο αδερφός μου που είναι μεγαλύτερος είχε πάει με ένα γκρουπ ελληνόπουλων από τη Ρωσία στην Τήνο. Είχα δει φωτογραφίες.

Και ζήλεψες;

Ναι (γελάει). Φαινόταν πολύ ωραίο νησί, εγώ ήμουν πολύ μικρός και δεν με πήραν. Είχαν πάει σε ένα μοναστήρι.

Είσαι θρήσκος;

Είμαι θρήσκος, ο μπαμπάς μου είναι ακόμα πιο θρήσκος.

Ο πατέρας σου έχει ελληνικές ρίζες;

Όχι απλά ελληνικές ρίζες. Είναι φουλ Έλληνας. Δύσκολη ιστορία…

Πες μου την.

Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί έφτασαν κοντά στην Ανάπα στη Ρωσία. Η κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης αποφάσισε να πάρει όλους τους Έλληνες από εκεί και να τους πάει στο Καζακστάν. Η οικογένειά μου πήγε στο Καζακστάν. Μετά τον πόλεμο πήγαν στο Βλαδικαβκάζ.

Και μετά;

Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, πολλοί Έλληνες από τον Καύκασο γύρισαν στην πατρίδα, στην Ελλάδα. Και οι γονείς μου πήγαν στη Θεσσαλονίκη.

Για πόσο καιρό;

Για δύο χρόνια.

Γιατί μόνο δύο χρόνια; Και γιατί στη Θεσσαλονίκη;

Γιατί εκεί είχαμε συγγενείς. Και κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε στη Χαλκιδική. Αλλά ήταν δύσκολο οικονομικά να μείνουν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.

Τι δουλειές έκαναν στη ζωή τους;

Η μητέρα μου φυσικοθεραπεύτρια, ο πατέρας μου οικοδόμος.

(Οι γονείς του στη Θεσσαλονίκη το 1993)

Οι πρώτες ρίζες της καταγωγής σου από πού είναι;

Από τον Πόντο. Οι πρόγονοι του πατέρα μου ήταν από τον Πόντο. Λόγω των γεγονότων με τους Τούρκους, οι μισοί συγγενείς κατέφυγαν στη Σοβιετική Ένωση από πάνω και οι άλλοι μισοί στην Ελλάδα.

Ο μπαμπάς σου μιλάει ελληνικά;

Ελληνικά και ποντιακά. Έχω σκοπό να μάθω και εγώ ελληνικά, τώρα που θα έχω πιο πολύ ελεύθερο χρόνο, γιατί ήμουν τρομερά αφοσιωμένος στις προπονήσεις. Σήμερα έχω το πρώτο μάθημα ελληνικών! Θα ήθελα να σου πω για τον Πάνο Παπανικολάου που είναι ο καλύτερός μου φίλος, κάθε μέρα με πηγαίνει με το αυτοκίνητο στην προπόνηση και με γυρνάει, έρχεται από πολύ μακριά, μένει στα προάστια της Αθήνας -δεν θυμάμαι το όνομα της περιοχής-, οδηγεί 45 λεπτά για να με πάρει και προπονούμαστε μαζί. Είναι πιο νέος από εμένα, έχει ταλέντο, ελπίζω με πολλή προπόνηση να φτάσει ψηλά στο τζούντο.

Τον βοηθάς;

Ναι, του δείχνω τεχνικές, τον βοηθάω και με βοηθάει, γιατί είναι σε άλλη κατηγορία κιλών, είναι πάνω από 100 κιλά! Και μαχόμαστε κάθε μέρα, είναι πολύ καλή άσκηση για εμένα που είμαι ελαφρύτερος.

Πόση προπόνηση έκανες κάθε μέρα;

Τρεις προπονήσεις την ημέρα!

Σύνολο ωρών;

Πέντε έξι ώρες κάθε μέρα. Κάθε σοβαρός τζουντόκα τόσο πρέπει να κάνει για να φτάσει σε υψηλό επίπεδο.

Πέρασες φτώχεια στη ζωή σου;

Δεν μπορώ να πω ότι είμαι πολύ φτωχός. Ένα φαγητό στο τραπέζι το είχαμε. Αλλά δεν ήταν εύκολο γενικώς στην περιοχή του Καυκάσου, είναι φτωχό μέρος για τους περισσότερους ανθρώπους.

Χειμώνας βαρύς εκεί;

Όχι, στο Βλαδικαβκάζ είναι πιο ήπιος ο καιρός, δεν ήμασταν… Σιβηρία.

Εδώ να πούμε ότι εσύ δεν ήρθες να παλέψεις με τα ελληνικά χρώματα λόγω του πολέμου Ρωσίας - Ουκρανίας για να βρεις διέξοδο.

Όχι, ήρθα χρόνια πριν, το 2017. Είχα αυτό το σχέδιο στο μυαλό μου από μικρός, να έρθω στην Ελλάδα! Από τότε που άρχισα το τζούντο. Αλλά χρειαζόμουν καλά αποτελέσματα για να έρθω εδώ. Το ρώσικο πρωτάθλημα είναι σκληρό και αν έχεις μια διάκριση εκεί, σε παίρνουν σοβαρά. Ήθελα να διακριθώ, ώστε να έρθω στην Ελλάδα και είχα κάνει από το 2016 τις ενέργειες με την πρεσβεία για να πάρω την υπηκοότητα. Τελείωσα τα χαρτιά μου το 2017.

(Ο παππούς του Θόδωρος με την γιαγιά του Έλενα κρατάνε στην αγκαλιά τους τον πατέρα του Νίκο)

Πόσων ετών άρχισες το τζούντο και πώς;

Άρχισα στα 14. Ο πατέρας μου πήγε και βρήκε έναν σύλλογο που, αν έκανες τζούντο, σου έδινε δωρεάν πρόσβαση στο γυμναστήριο. Αυτός ήταν ο σκοπός, το δωρεάν (γελάει)! Την πρώτη χρονιά, στην πρώτη διοργάνωση που πήρα μέρος, σκοτώθηκα!

Δηλαδή;

Ένας αντίπαλος με διέλυσε! Τότε θύμωσα και άρχισα να προπονούμαι πιο σοβαρά. Όταν έπειτα από λίγα χρόνια βγήκα δεύτερος στο ρώσικο πρωτάθλημα, επικοινώνησα στο facebook με τον κ. Νίκο Ηλιάδη και του είπα ποιος είμαι, τι όνειρα έχω, ότι είμαι Έλληνας και θέλω να έρθω στην Ελλάδα.

Σκληρός ο Ηλιάδης;

Ναι, σκληρός προπονητής. Είναι πολύ αυστηρός. Δεν επιτρέπει τίποτα! Αλλά είναι καλό αυτό. Έρχεται μία μέρα που σε ξεπληρώνει. Ο προπονητής μου με βοήθησε πολύ. Τον ήξερα ήδη από τη Ρωσία, ήταν γνωστός, έχει πάρει μετάλλια και με τον Ηλία Ηλιάδη πριν από εμένα σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τι θα αγοράσεις με τις 50.000 ευρώ που είναι το μπόνους για το χάλκινο μετάλλιο;

Τόσο είναι; Δεν το ήξερα, πολύ καλά νέα, σε ευχαριστώ! Θα μιλήσω με τον μπαμπά μου, τη μαμά μου, τα αδέλφια μου, θέλω να πάρω ένα διαμέρισμα για την οικογένειά μου.

Δεν φτάνουν τα λεφτά αυτά για να πάρεις διαμέρισμα στην Ελλάδα. Πρέπει να πάρεις και το χρυσό μετάλλιο στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το χρυσό δίνει 90.000 ευρώ.

Ω, αυτό είναι έξτρα κίνητρο λοιπόν (γελάει)! Θα πάρω ένα δάνειο, θα βάλω τα λεφτά από το χάλκινο μετάλλιο και θα προπονηθώ σκληρά να πάω και για το χρυσό. Τέσσερα χρόνια μεγάλου άγχους με περιμένουν!

Πόσα αδέρφια έχεις;

Έναν μεγαλύτερο αδελφό και μία δίδυμη αδελφή με την οποία δεν μοιάζουμε. Είναι προπονήτρια ρυθμικής γυμναστικής, πριν ήταν στη Ρωσία, τώρα είναι στην Ισπανία.

Σε εθνική ομάδα;

Όχι, σε έναν σύλλογο, προπονεί παιδιά. Αλλά μάλλον θα έρθει και εκείνη στην Ελλάδα.

Τα καλοκαίρια που ερχόσουν μικρός στη Χαλκιδική τι θυμάσαι πιο έντονα;

Κάθε μέρα κολύμπαγα, φίλε.

Στο Βλαδικαβκάζ μπάνιο;

Μόνο βουνά!

(Η γιαγιά του η Έλενα στη Θεσσαλονίκη, είναι μητέρα του πατέρα του, Πόντια)

Τι έτρωγες πριν από τα ματς στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Ωραία ερώτηση. Πανκέικς με σοκολάτα.

Γιατί;

Διότι ξύπναγα στις 6 τα χαράματα, έτρωγα λίγο πρωινό στις 6.30 και έπρεπε στις 7.30 να έχω μπει στην αρένα να πάρω θέση. Αυτό το γεύμα, λοιπόν, μου έδινε γρήγορη ενέργεια.

Μιλάς καλά αγγλικά.

Έχω πάρει πτυχίο στα οικονομικά. Νιώθω άσχημα που δεν έμαθα ελληνικά. Στο Βλαδικαβκάζ έχουμε μεγάλο σύλλογο ελληνικό που κάθε απόγευμα στις 6 κάνει μαθήματα ελληνικών στα παιδιά, επειδή το πρωί πάνε σε ρώσικο σχολείο. Όμως δυστυχώς εγώ στις 6 το απόγευμα είχα προπονήσεις στο τζούντο. Έπρεπε να διαλέξω. Το όνειρό μου να γίνω καλός τζουντόκα και να έρθω στην Ελλάδα παίρνοντας την υπηκοότητα ή να μάθω ελληνικά.

Υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβήτησαν την ελληνικότητά σου.

Το ξέρω. Και είναι παράξενο για εμένα, διότι στη Ρωσία ποτέ δεν με έλεγαν Ρώσο, με έλεγαν Έλληνα! Και στην Ελλάδα με λένε Ρώσο. Πώς να το αποδείξω, όσοι πρέπει να ξέρουν, ξέρουν. Να σου πω κάτι μέσα από την ψυχή μου. Γνωρίζω ότι δεν είναι σωστό που δεν μιλάω ελληνικά. Νιώθω ντροπή που δεν μιλάω ελληνικά. Αλλά σας εξήγησα τον λόγο. Το θεωρώ φταίξιμό μου, όμως, και θα προσπαθήσω να επανορθώσω.

Μας έκανε μεγάλη εντύπωση που παρηγορούσες τους αντιπάλους σου.

Μου το είπε πολύς κόσμος αυτό. Δεν περίμενα να κάνει τόση εντύπωση. Με έχουν διδάξει ως τζουντόκα να σέβομαι τον αντίπαλο. Ίσως υπερέβαλα στο να τους παρηγορώ, αλλά είναι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι πολύ σημαντικές στιγμές, ένιωθα πώς νιώθουν. Γιατί και εγώ τόσο στενοχωρημένος θα ήμουν. Τους κατανοούσα και τους συμπονούσα. Δεν περίμενα κι εγώ να είμαι τόσο συγκινημένος. Όμως στους Ολυμπιακούς Αγώνες όλα αλλάζουν. Ήταν οι πιο συναισθηματικοί αγώνες στη ζωή μου.

Έκλαψες;

Παραλίγο να κλάψω.

Για τους αντιπάλους σου ή για τις νίκες σου;

Και για τα δύο. Τους αντιπάλους μου τους ήξερα, τους θεωρώ συναγωνιστές μου και φίλους.

Ποιο είναι το ατού σου θεωρείς στο τζούντο; Ο προπονητής σου, Νίκος Ηλιάδης, μου είπε ότι είσαι λιοντάρι.

Δεν είμαι τόσο εκρηκτικός, αλλά είμαι δυνατός στην τακτική. Και δίνω το καλύτερό μου, είμαι πολύ συγκεντρωμένος, δεν κάνω λάθη. Ήμουν και τυχερός. Όλα πήγαν καλά, το κεφάλι μου ήταν ήρεμο από το πρωί που ξύπνησα και είχα κοιμηθεί καλά.

Γούρια έχεις;

Δεν είμαι προληπτικός. Έχω, βέβαια, μία ρουτίνα που την ακολουθώ.

Πες μου ένα περίεργο που κάνεις.

Το πρωί πριν από τον αγώνα αλλάζω ντους ζεστό και κρύο.

Γιατί;

Για να ξυπνήσει το σώμα μου όσο περισσότερο γίνεται και για να διώξω το στρες. Είναι μεγάλο το στρες, φίλε, σε τέτοιους αγώνες.

Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βλέπεις;

Όταν ήμουν νέος, έβλεπα πιο πολύ. Θυμάμαι το 2004 τι πανηγύρια κάναμε στη Ρωσία για την Εθνική Ελλάδας που πήρε το Γιούρο!

Έλα ρε.

Ήμουν παιδάκι, αλλά το θυμάμαι καλά. Ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα. Πανηγύριζε έξαλλα η ελληνική κοινότητα. Και μαζί μας και οι Ρώσοι.

Τι ομάδα είσαι στη Ρωσία;

Λίγο Ζενίτ.

Στην Ελλάδα;

ΠΑΟΚ. Αλλά τους βλέπω όλους - και τον Ολυμπιακό και τις άλλες ομάδες.

Πού μένεις εδώ;

Στα Κάτω Πατήσια.

Δύσκολη περιοχή.

Ίσως. Σε σχέση με τον Άγιο Κοσμά που μέναμε πριν είναι εντελώς διαφορετικά. Αλλά το διαμέρισμα είναι καλό.

Έχει πολλούς μετανάστες;

Ναι, πολλούς.

Σε ενοχλεί;

Όχι, δεν με ενοχλεί. Είναι εντάξει.

Πες μου αγαπημένο φαγητό στην Ελλάδα.

Ο γύρος.

Άλλο;

Οι φακές! (σ.σ. Η φακή μού είπε στα ελληνικά).

Φακή; Παράξενο.

Η γιαγιά μου την έφτιαχνε πολύ ωραία.

Ελληνίδα.

Φυσικά.

Ζει;

Όχι, πέθανε το 2018.

Πες μου τα ονόματα της οικογένειάς σου.

Η μαμά μου, Φατίμα. Ο μπαμπάς μου, Νίκος. Ο αδελφός μου, Γιώργος. Η αδελφή μου, Μαρίνα.

Ελληνικά ονόματα.

(γελάει καλόκαρδα). Ασφαλώς! Έλληνες είμαστε! Λένε γιατί άλλαξα το όνομά μου από Τέοντορ και το έκανα Θεόδωρος. Δεν το άλλαξα, είναι το όνομά μου! Τέοντορ. Θεόδωρος.

Τον παππού σου πώς τον έλεγαν;

Θεόδωρο! Από εκείνον πήρα το όνομα. Πόντιος στην καταγωγή.

(Ο παππούς του ο Θεόδωρος μωρό στην αγκαλιά του προπάππου Γιώργου)

Θεόδωρε, πώς θα ήθελες να κλείσουμε;

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους Έλληνες, ήταν αναπάντεχη για εμένα η αγάπη που λαμβάνω έξω στους δρόμους, στα μηνύματα στο ίντερνετ, είναι τιμή μου. Το να είμαι Έλληνας και να αγωνίζομαι για την Ελλάδα είναι τιμή μου. Θέλω να ευχαριστήσω και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και την Ομοσπονδία Τζούντο, όλους όσοι με βοήθησαν για να φτάσω στο ολυμπιακό μετάλλιο. Θα προσπαθήσω και για άλλα μετάλλια.

Τα έχεις ξαναπεί όλα αυτά που μου είπες;

Όχι, ποτέ.