Σε μια μάχη κερδίζεις ή χάνεις...

Τέλος και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος από τον Παναθηναϊκό. Μπορεί πολλοί να μην τον πίστευαν, το έκανε όμως πράξη και πήρε το καπελάκι του και έφυγε. Αν κι αρκετοί ακόμη διατηρούν επιφυλάξεις (κατά πόσο είναι οριστική η αποχώρησή του) εμείς θα πάρουμε ως δεδομένο την αποχώρησή του και το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπορεί να παινευόταν ότι ήταν άξιος συνεχιστής της …δυναστείας των Παύλου και Θανάση, όμως η (σκληρή) αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσε να φτάσει στο ύψος τους, τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά.

Εντός συνόρων μπορεί ο Παναθηναϊκός να πήρε πρωταθλήματα και Κύπελλα (έχασε όμως και δυο κολλητά πρωταθλήματα από τον Ολυμπιακό) αλλά στην Ευρωλίγκα έκανε μια τρύπα στο νερό. Ούτε ένα φάιναλ φορ και αυτό μέτρησε στη συνείδηση του κόσμου που είχε συνηθίσει σε κούπες. Χάθηκε και η σταθερότητα στον πάγκο, με το …φάντασμα του Ομπράντοβιτς να πλανάται πάνω απ΄ το ΟΑΚΑ, ενώ ο Νικ Καλάθης όσο κι αν το προσπάθησαν δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει Διαμαντίδης.

Η κόντρα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου με τους οργανωμένους ήταν η αρχή του τέλους. Καλώς ή κακώς στην Ελλάδα οι οργανωμένοι είναι μια αναγκαία συνιστώσα και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφάσισε να τους κάνει πέρα (έστω ένα μέρος εξ αυτών) που είχε ως αποτέλεσμα ένα …αρρωστημένο κλίμα. Τα όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες μαρτυρούν το αληθές.

Ένας πρόεδρος όταν φεύγει κρίνεται πόσο επιτυχημένος ήταν απ΄ την αγάπη του κόσμου και στην προκειμένη περίπτωση οι τίτλοι τέλους δεν ήταν αγάπης. Και εδώ βάζουμε μέσα και τον απλό κόσμο που ντρεπόταν πολλές φορές για τα καμώματα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Λεφτά πάντως έβαλε ο απερχόμενος ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Σ΄ αυτό δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς. Όπως και στην κόντρα του με την Ευρωλίγκα, όπου είχε το θάρρος να πει πράγματα που και άλλοι ήθελαν αλλά δεν τολμούσαν. Όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον Μπερτομέου και τις πρακτικές του.

Πλέον ο μπασκετικός Παναθηναϊκός μπαίνει σε μια δύσκολη εποχή. Όσοι κόπτονταν για το καλό του Παναθηναϊκού, καλούνται τώρα να βγουν μπροστά. Θα το πράξουν όμως; Αμφιβάλλουμε. Το ίδιο έργο άλλωστε παίζεται και στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Και θα έχει δίκιο ο Γιαννακόπουλος μετά να πει ότι στα λόγια και στην κριτική όλοι πρώτοι, αλλά την ώρα της ευθύνης κρυμμένοι όλοι...

Τουλάχιστον ο ίδιος έδωσε τον δικό του αγώνα, με τον δικό του τρόπο. Μπορεί να φεύγει πικραμένος, αλλά προσπάθησε. Απλά σε μια μάχη κερδίζεις ή χάνεις…