Παρουσίαση Final-4: Μπορεί η Φενέρμπαχτσε να κάνει το repeat;

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την περσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρ που θα προσπαθήσει να επαναλάβει την επιτυχία της. Η Φενέρ σε σχέση με την περσινή διοργάνωση έχει δύο μειονεκτήματα και αυτά είναι αφενός ότι φέτος το final four δεν γίνεται στην έδρα της και δεύτερο είναι ότι σε σχέση με τη περσινή ομάδα θα υπάρχουν δύο βασικές απώλειες, ο Μπογκντάνοβιτς και ο Ούντο.

Οι απώλειες των δύο παικτών σίγουρα αποδυναμώνουν την ομάδα αλλά όχι τόσο δραματικά ώστε να μην θεωρείται η Φενέρ ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης, κατά τη γνώμη μου το δεύτερο φαβορί μετά την ΤΣΣΚΑ.

Τα μεγάλα όπλα της Φενέρ είναι από τη μία η σκληρή της άμυνα, καλύτερη στην φετινή Ευρωλίγκα, και δεύτερον η ικανότητα της να ελέγχει τον ρυθμό του αγώνα, να ρίχνει πολύ τον αριθμό των επιθέσεων και έτσι να αντιμετωπίζει με επιτυχία ομάδες που κατά τεκμήριο στηρίζονται στο επιθετικό τους transition όπως είναι κατά βάση η Ρεάλ και σε μεγάλο βαθμό και η ΤΣΣΚΑ.

Ταυτόχρονα η Φενέρ παρότι είναι μια ομάδα που δεν πάει σε κατάχρηση προσπαθειών από το τρίποντο όμως έχει τρομερά ποσοστά ευστοχίας από το τρίποντο με 7 παίκτες να έχουν ποσοστό πάνω και γύρω από το 40% και συνολικά ποσοστό 42,2% , καλύτερο ποσοστό ομάδας στη φετινή Euroleague. Ας δούμε μερικά νούμερα κάποιων παικτών της Φενέρ για να καταλάβουμε την ικανότητα τους: Ντατόμε 44%, Γκούντουριτς 46%, Γκιουλέρ 60%, Μέλι 42%, Ντίξον 46%, Νάνναλι 56% και Σλούκας 39%. Ο μόνος που έχει μέτριο και όχι κακό ποσοστό από τους βασικούς παίκτες της Φενέρ είναι ο Γουεναμέικερ που σουτάρει με 33%.

Σε αυτό το περιφερειακό παιχνίδι θα στηριχθεί κατά βάση η Φενέρ χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα ακουμπήσει τη μπάλα και κοντά στο καλάθι και αυτό κατά βάση θα γίνει με τον Βέσελι ενώ ο Τόμπσον χωρίς να είναι κακός παίκτης σίγουρα δεν είναι Ούντοχ και αυτό έχει φέτος κάνει το παιχνίδι της Φενέρ κάπως μονοδιάστατο με πολύ περιφερειακό παιχνίδι.

Όσον αφορά τον ημιτελικό εναντίον της Ζαλγκίρις πολλά θα εξαρτηθούν από την ικανότητα της Φενέρ στη δημιουργία αφού έχει κατά μέσο όρο 20 ασίστ και αν η Ζαλγκίρις αμυνθεί με τον τρόπο που συνηθίζει, δηλαδή με hedge out , αυτός ο τρόπος έχει μεγάλο ρίσκο απέναντι σε ομάδες με καλούς δημιουργούς και έτσι θα δώσει στη Φενέρ ένα σημαντικό αβαντάζ.

Ένα ακόμα αβαντάζ, ειδικά στον ημιτελικό, θα είναι η εμπειρία που έχει και η Φενέρ πλέον σε τέτοια παιχνίδια και κυρίως ο κόουτς Ομπράντοβιτς που έχει φάει αυτά τα παιχνίδια με το κουτάλι σε αντίθεση με την άπειρη αντίπαλο της που εμφανίζεται σε final four μετά από πάρα πολλά χρόνια.

Στα πλεονεκτήματα της Φενέρ είναι η προσωπικότητα των παικτών της που όμως είναι απόλυτα κάτω από την ομάδα, η ικανότητα του Ντατόμε να παίζει μέσα και έξω από το καλάθι με την ίδια επιτυχία, η οργανωτική ικανότητα του Κώστα Σλούκα, το εξαιρετικό παιχνίδι του Βέσελι , σε άμυνα και επίθεση, πάνω από το στεφάνι που τον καθιστούν τον καλύτερο ψηλό της διοργάνωσης και τέλος η προσήλωση του Κάλινιτς σε αμυντικούς ρόλους.

Ένα μειονέκτημα της Φενέρ είναι η έλλειψη αθλητικότητας σε σχέση και με τη Ζαλγκίρις αλλά και με την ΤΣΣΚΑ όπως και η πολύ ρηχή front line αφου στη θέση 5 υπάρχει ο εξαιρετικός Βέσελι, ο μέτριος μέχρι στιγμής Τόμπσον και ο εντελώς άπειρος Ντουβερίογλου ενώ στη θέση 4 τυπικά υπάρχει μόνο ο Μέλι, που δεν κάνει χρόνια όμοια με εκείνη που έκανε πέρσι με την Μπάμπεργκ και από εκεί και πέρα ο Ομπράντοβιτς πάει σε πιο ευέλικτα σχήματα με τον Ντατόμε στο 4 η και τον σπουδαίο εργάτη Κάλινιτς να καλύπτει αυτή τη θέση, σχήματα που κάνουν την ομάδα πολύ πιο ευέλικτη στην επίθεση και πολύ πιο πιεστική στην άμυνα, ειδικά όταν παίζει ο Κάλινιτς αλλά σίγουρα χάνει σε ύψος και σε δύναμη κοντά στο καλάθι σε επίθεση και σε άμυνα.

Αυτή σε γενικές γραμμές ήταν η παρουσίαση της Φενέρ που την περιμένει ένας πολύ δύσκολος ημιτελικός απέναντι στην Ζαλγκίρις, ένας ημιτελικός στον οποίο λόγω ποιότητας και εμπειρίας είναι μεν φαβορί αλλά αν δεν μπει αποφασισμένη να παλέψει ίσως αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα.

Αύριο θα είμαστε πάλι εδώ με την μεγάλη έκπληξη του θεσμού , την Ζαλγκίρις…