Όταν ο Kill-Bill "σκότωσε" τη Ρεάλ (vid)

Στις 12 Μαϊου του 2013, ο Ολυμπιακός του κόουτς Γιώργου Μπαρτζώκα, αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο Final Four του Λονδίνου, σημειώνοντας ένα ιστορικό back-to-back, παραμένοντας για δεύτερη σερί σεζόν στην κορυφή της διοργάνωσης. Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε. Οι Πειραιώτες κατέκτησαν πανάξια το τρόπαιο νικώντας στον τελικό την Ρεάλ Μαδρίτης με σκορ 100-88.

Μπορεί οι "ερυθρόλευκοι" να βρέθηκαν στο -17 (27-10) στην πρώτη περίοδο, αλλά στην συνέχεια πραγματοποίησαν μία ακόμη μεγάλη ανατροπή, σημειώνοντας 90 πόντους στα επόμενα τρία δεκάλεπτα. Ο Έισι Λο ήταν ο παίκτης που είχε το υψηλότερο ranking με "31" (12π, 4/4δ, 5ρ, 3ασ), αλλά MVP του Final Four αναδείχτηκε ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος έδειξε για ένα ακόμη ματς τον ηγετικό του χαρακτήρα, φωνάζοντας "παρών" στα δύσκολα και στα κρίσιμα. Εκείνο το επιθετικό του κρεσέντο θα μνημονεύεται για πάντα στα χρονικά της EuroLeague

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, μπορεί να μην είχε σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο μέρος πραγματοποίησε καταπληκτική εμφάνιση, δείχνοντας την κλάση του. Έκανε το βήμα μπροστά, ευστόχησε σε πέντε σερί τρίποντα και συνολικά σημείωσε 22 πόντους, "σκοτώνοντας" με τις "βόμβες" του τους Μαδριλένους.

Highlight της αναμέτρησης και το εντυπωσιακό μπλοκ από τους Κάιλ Χάινς και Κώστα Παπανικολάου στον αιφνιδιασμό πάνω στον Νίκολα Μίροτιτς (με τον Έισι Λο στη συνέχεια να τελειώνει την φάση στον αιφνιδιασμό), μία χαρακτηριστική στιγμή που συμβολίζει την αυταπάρνηση, αλλά και την μαχητικότητα της συγκεκριμένης ομάδας.

Τα δεκάλεπτα: 10-27, 37-41, 61-61, 100-88

Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 12(5ρ, 3ασ), Λο 20(1), Άντιτς 10(1τρ, 6ρ), Σπανούλης 22(5/9τρ, 4ασ), Περπέρογλου 10(2), Σερμαντίνι 3, Σλούκας 11, Πάουελ 2, Πρίντεζης 5, Παπανικολάου 5, Κατσίβελης

Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ντρέιπερ, Φερνάντεθ 21(3/6τρ), Σουάρεθ 5, Ρέγες 4, Μίροτιτς 7(1), Ροντρίγκεθ 17, Μπέγκιτς 6, Κάρολ 5(1), Γιουγ 14(4/8τρ, 4ασ), Σλότερ 9

Σπανούλης: H αυτοπεποίθηση μου ήταν στα ύψη"

Ο Βασίλης Σπανούλης, σε παλαιότερη του συνέντευξη, είχε πει τα εξής για εκείνο το παιχνίδι: Λίγοι παίκτες έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν για δεύτερη συνεχόμενη φορά την Ευρωλίγκα. Ένα παιχνίδι είναι 40 λεπτά και όχι 20. Πίστεψα πως η διαφορά δεν ήταν τόσο μεγάλη στο ημίχρονο, αφού οι υπόλοιπο συμπαίκτες μου έπαιξαν φοβερά για να είναι κοντά η ομάδα μου και μέσα στο παιχνίδι. Οπότε ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να βοηθήσω την ομάδα μου επίσης. Από την δική μου πλευρά.

Συνήθως δεν σκέφτομαι τι θα κάνω σε ένα παιχνίδι. Συνήθως κάνω ότι μου επιτρέπει η αντίπαλη άμυνα να κάνω. Εάν πρέπει να πάρω καλά σουτ και μου τα δώσουν οι αντίπαλοι εγώ θα τα πάρω. Εάν πρέπει να δημιουργήσω για τους συμπαίκτες μου θα κάνω αυτό. Δεν έχω ποτέ κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου όταν έχω την μπάλα στα χέρια μου. Θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που μου αφήνει η άμυνα

Σίγουρα είναι κάτι το προφανές ότι η αυτοπεποίθηση μου ήταν στα ύψη. Είδα ότι στο χρονόμετρο έμεναν μερικά δευτερόλεπτα και δεν είχα κάποια άλλη επιλογή από το να σουτάρω με αυτοπεποίθηση, ήμουν τυχερός και το αποτέλεσμα ήταν επιτυχές.

Ήταν ένα μεγάλο παιχνίδι. Τεράστια συναισθήματα και κάτι που δεν συμβαίνει τόσο συχνά. Να είσαι πίσω με 17 πόντους και να επιστρέφεις σε έναν τελικό στην Ευρωλίγκα και να σκοράρεις 100 πόντους και κατακτάς έτσι έναν back to back τίτλο είναι κάτι φανταστικό και ξέρεις είναι φοβερές οι αναμνήσεις».